ერთად.(2)

ფიქრებისგან გადაღლილს 2საათამდე ჩამეძინა, როცა გავიღვიძე სახლში არავინ დამხვდა, ჩავიცვი და აივანზე გავედი მოსაწევად. ჩემს თავს დავცინოდი, მხოლოდ რამდენიმე წუთით ვიყავი მასთან ერთად და ვერ ვივიწყებდი, არ ვიცნობდი და მთელი ღამე მასზე ფიქრში გავატარე,

მინდა შენთან ერთად მე, გავითენო ყველა დღე

ისტორია გოგონაზე, რომელსაც არ სჯერა სიყვარულის. კაფეში ვიჯექი და როგორც ყოველთვის ხათოს ველოდებოდი, რომელიც ჩვეულებას არ ღალატობდა და ერთი საათი მაყრყუტებდა, თუმცა ეხლა ეს ამბავი ნაკლებად მადარდებდა, რადგან მზეზე 40 გრადუსში სიარულს ისევ კაფეში,

ერთად.(1)

ძნელია საკუთარ თავზე და გრძნობებზე მოუყვე სხვებს, მითუმეტეს მაშინ როცა შენი ისტორია სხვებისას არ გავს. თუმცა შენი ამბის სხვებისთვის გაზიარება ზოგჯერ ყველაზე მეტად გეხმარება. რამდენიმე წლის წინ, როცა ჯერ კიდევ სკოლაში ვსწავლობდი ერთ ადამიანს შევხვდი,

რა უნდა აკეთოს ორმა შეყვარებულმა ადამიანმა ერთად (ფოტოკოლაჟი)

ინდოელმა მხატვარმა ნიდჰი ჩანანმა შექმნა ილუსტრაციების სერია სახელით „ყოველდღიური სიყვარული“ , სადაც მან აჩვენა, რომ ორი შეყვარებული ადამიანის ურთიერთობა ლამაზი და პოეტურია - მაშინაც კი თუ მათი ცხოვრება ზღაპარს არ გავს. მხატვრის აზრით ბედნიერება

ჩვენ თუ არა ჩვენი შვილები მაინც იქნებიან ერთად (სრულად)

ჩქარი ნაბიჯით მიუყვებოდა სასაფლაოსკენ გზას, სწრაფად გააღო სასაფლაოს კარები და თვალებით დაუწყო ძებმა უკუნით სიბნელეში მუხის ხეს, რომელიც შუაგულში იდგა. გეზი ხისკენ აიღო, ტელეფონი გაუჩერებლად რეკავდა, მაგრამ ახლა არავინ და არაფერი აინტერესებდა ლუკას

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 19 (დასასრული)

ამ შენობაში შემოსვლის დღიდან, ჩემთვის და არა მარტო ჩემთვის პირველი ოცნება აქაურობის დატოვება გახდა. როგორ აღარ წარმომედგინა დღე როდესაც ბატონი გიორგის მმართველობას თავს დავაღწევდი და თავისუფლებას დავიბრუნებდი. –აუ აი აქედან რო გავალ, არცერთი აღარ

და მაინც,ისევ ერთად (სრულად)

"დადიანი უბრალოდ უყურებდა გოგონას,რომელიც სჭირდებოდა. დადიანი დადიანი იყო,არ უყვარდა ეს დაკონკრეტება,ყველაფერს საკუთარი სახელი რო უნდა ერქვას,ყველაფერი "გაიასნებული" რო უნდა იყოს. ერთი იცოდა,ეს გოგო მისი კოკაინი იყო,პირადი ნარკოტიკი,ჰაერზე უფრო

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 18

მხოლოდ ლუკას ერთი ჩახუტებისთვის ღირდა ცხოვრება. საღამოს, როცა შენობაში ვბრუნდებოდი, უკვე შესასვლელში მელოდა, ძიძას ხელიდან დაუსხლტებოდა და პატარა ფეხებით, მთელი ძალით მორბოდა, რომ ჩამხუტებოდა. –მადლობა რომ ყურადღება მიაქციე–გავუღიმე

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 17

ლუკა ერთადერთი ნათელი წერტილი და პოზიტივი იყო ჩვენს ნაცრისფერ შენობაში. გულგრილს არავის ტოვებდა. მალე წამოიზარდა, ბაჯბაჯი და ტიტინი დაიწყო. აი მაშინ კი საბოლოოდ დავკარგე მისი გზა–კვალი. ხან სად არმოვაჩენდი, ხან ვის ხელში მოვკრავდი თვალს. რა

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 16

შემდეგი ორი თვე სწრაფად გავიდა. ამ დროის განმავლობაში მეტად ვაქცევდი ყურადღებას თეკლას, მარამ ვცდილოდი ეს სხვებს ნაკლებად შეემჩნიათ. ერთ ღამესაც ხმაურმა გამომაღვიძა, სანამ შარვალი ამოვიცვი, ეს ხმაური თეკლას საშინელ ყვირილში გადაიზარდა. დერეფანში