ჩემი ერთი ცალი ხარ! (8)
მაშინვე ლილეს ვთხოვე ბექას მისამართი გაეგო ჩემთვის. ბექასთან ავედი სახლში.მთელი გზა სიტყვებს ვუყრიდი თავს და ფრაზებს ვაწყობდი როგორ დაველაპარაკებოდი და ავუხსნიდი სიტუაციას.ზარი რამდენჯერმე დავრეკე,მაგრამ არავინ გამიღო,ცოტა ხანს კიდევ მოვიცადე,თუმცაჩემი ერთი ცალი ხარ! (7)
ვცდილობდი თავი შემეკავებინა,რომ არ მეტირა ქუჩაში.როგორც კი მივედი სახლში კარი გავაღე და ძირს მოვიკეცე.მტკიოდა ყოველი წამი რომელიც ბექასთან ურთიერთობაში დავკარგე.ადრე ყოველთვის პრინციპული ვიყავი და ახლა რა მჭირდა ემოციებსაც ვეღარჩემი ერთი ცალი ხარ! (6)
ლილეს კალთაში ჩამეძინა.. გონს მომიყვანა კარზე ბრახუნის ხმამ უცებ წამოვხტი..-ან რა ხდება ვინაა?-არ ვიცი ვნახავ ახლავე..ბექას ხმა მომესმა. -ანა გამიღე კარი!ვიცი,რომ სახლში ხარ.მისი ხმის გაგონებაზე უფრო ცუდად გავხდი.ლილეს ვუთხარი,რომ მას გაეღო კარი მეჩემი ერთი ცალი ხარ! (5)
არიმ უცებ აკოცა ბექას,ბექამ კი მოიცილა,მაგრამ ზუსტად იმ მომენტში მივედი მე სანამ მოიცილებდა. სისხლმა მოძრაობა შეწყვიტა ძარღვებში,წამიერად გავიყინე,არ მინდოდა იმის დაჯერება რაც ამწამს ჩემი თვალით დავინახე.მაშინვე გამოვვარდიჩემი ერთი ცალი ხარ! (4)
...ლილე შემოვარდა ოთახში -გოგო მომიყევი რა ხდება ტთქვენს შორის დავინახე როგორ "ჟღურტულებდით" -მიყვაარს!!მიყვარს!! ვკიოდი და თან საწოლზე დავიწყე ხტუნვა -შენ სულ გადაირიე გოგონი სიცილი დაიწყო ლილემ.ტკბილი ძილი მისურვა და ოთახიდან გავიდა.ჩემი ერთი ცალი ხარ! (3)
ამასობაში საღამოც მოვიდა. გოგოებმა მაგიდა გავუწყეთ ბიჭებს და ჩვენ აივანზე ავედით საჭორაოდ თან ყველამ იცოდა,რომ ლევანისთან შეხვედრა არ მინდოდა,ვფიქრობდი ეს გარდაუვალი იყო,მაგრამ მე ჩემსას მაინც ვცდილობდი. ბიჭები ქეიფობდნენ და უკვე კარგად ნასვამჩემი ერთი ცალი ხარ! (2)
გავუთიშე ლილეს და სიხარულით წამოვხტი საწოლიდან ბარგის ჩასალაგებლად ყველაფერი მზად მქონდა უცებ გადავიცვი მთლიანი მუხლს ქვემოთ შავი კაბა,ფეხზე თეთრი კეტები და მოუთმენლად დავიწყე ლილეს და ლაშას ლოდინი.-ან კორპუსთან ვართ და ჩამოდი.ჩემი ერთი ცალი ხარ!
უკვე თენდებოდა როდესაც სახლში მივედი.დასაძინებლად დავწექი თუმცა ვერაფრით ვიძინებდი ჩემდაუნებურად ბექაზე მეფიქრებოდა ჩემ თავს არ ვუტყდებოდი იმაში თუ როგორ მომწონდა ,არასდროს არ ვყოფილვარ ასე თან ასე ერთი ნახვით.ვცდილობდიერთი წამითაც კი არ დავთმობ იმას ვინც მიყვარს...
იმედისმომცემს მე არაფერს დაგპირებივარ და არც ის მითქვამს, უცილებლად, რომ შეგხვდებოდი, ბევრჯერ გითხარი, რომ სხვა მიყვარს, არ დამიჯერე, მე გაფრთხილებდი, რომ ვერასდროს შემეხებოდი.სიყვარული თბილისურად III (კიდევ ერთი რომანი)
...დილით თიმა ტელეფონის ზარმა გააღვიძა. სალომე: თიიინ დღეს ელენე ჩამოდის თინა: რაა უკვე? დაამთავრა შეჯიბრები? ელენე მათი დაქალი იყო 18წლის პირველ კურსზე,ბაკურიანში იყო მოთხილამურეა... სალომე: ხოო და დავხვდეთ რაა თინა: კაი მასწავლებლებს დავურეკავ არტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.