-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 3 თავი

ახლა ცოტას დავიძინებ, 4 საათისთვის გამაღვიძე რომ განცხადებებზე დავრეკო. მანამ შენ შენი ოთახი როგორც გინდა ისე მოიწყვე, შეგიძლია ჩემს ტანსაცმელს გადახედო და რაც მოგეწონება შენთვის დაიტოვე-ვეუბნები ღიმილით და ბალიშზე თავს კომფორტულად ვათავსებ....

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 2 თავი

ასე მგონია რომ ცხოვრებიის მიზეზი მომეცა. ალბათ ეს ნიშანია იმის რომ უნდა ავდგე და საქმეს მივხედო. როგორც ჩემი აღმზრდელი მეუბნებოდა შეწყვიტე დაკარგულზე დარდი და სიხარულით შეეგებე სიახლესო. მეც ამგვარად მოვიქცევი. დროა ცხოვრებას დავუბრუნდე და ვაჩვენო

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 1 თავი

მართლაც, მე არაფერი მაქვს დასაკარგი და რატომ არ უნდა შევიფარო გოგო რომელსაც დახმარება სჭირდება? -მართალია შეგიძლია დარჩე მაგრამ ერთი პირობით-ვამბობ და თვალებში ვუყურებ-მომიყვები რა შეგემთხვა...

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა.(დასასრული)

პარიზი...სიყვარული და მე მარტო. ახლა არავინ მყავს გვერდით. მხოლოდ მე და ნახატები ვგრძნობთ ერთმანეთს და ვატარებთ დროს ერთად. საქართველოში 5 წელი არ ვყოფილვარ, აქედან ლუკასთან მხოლოდ 1 წელი და ცოტა მეტი ვურთიერთობდი, მერე ყველაფერი ნელ-ნელა დადუმდა,

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა.(29)

რადგან ლუკას დილით ადრე ვარჯიში ჰქონდა, მასთან აღარ დავრჩი და სახლში წამოვედი.   არ ვიცი რატომ დავთანმხდი, არ ვიცი რატომ მოვატყუე, უბრალოდ ვერ შევძელი მეთქვა. ვერ შევძელი, რადგან ვიცოდი, ბოლო თამაშზე ჩემი მხარდაჭერა სჭირდებოდა...მაგრამ, მე რა ვქნა?

მე ესე ვიცი ცხოვრება

ყველაფერს ვახდენ, ჩემივე თავით არ მსურს ზურგს ფრთები ვატარო, მინდა სამყაროს შევხედო თვალით როგორც მე მხედავს სამყარო.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (27)

-რა თქვი?-გაკვირვებულმა შევხედე, თან სუნთქვა შემეკრა.-ცოლად გამომყევი-მეთქი.-ბედნიერად მიღიმოდა. არ მომესმა. აშკარად არც ერთი სიტყვა არ მომესმა და ეს ყველაფერი რეალურად ხდებოდა, თუმცა, მიუხედავად იმისა რომ ეს გავიაზრე, თავი მაინც სიზმარში

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (26)

სანდრო ზუსტად 10 წუთში მოვიდა. მინდოდა თბილად მივსალმებოდი, მაგრამ გაჩენილი ვარაუდისგან ცოტა განერვიულებულმა ეს ვერ შევძელი. -რამე დავაშავე?-ეჭვით შეჭმუხნა სახე და თვალებში ჩამაშტერდა.   ჩუმად ვუყურებდი. ღრმად ჩავისუნთქე.

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (25)

ისევ თქეში წვიმა მოდიოდა და წესით სანდროს უნდა გამოვყოლოდი სახლში, მაგრამ ვუთხარი რომ აკაკისთან უფრო დიდი ხნით დავრჩებოდი და მარტო გამოვუშვი. არ ვიცი რატომ, მაგრამ სოფის ვარაუდი გავიგე თუ არა, რაღაც არასასიამოვნო გრძნობამ დამიარა მთელ სხეულში,

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (24)

-ნინა-   თბილისში წამოვედით. არ გვინდოდა, მაგრამ ლუკას ვარჯიშები ეწყებოდა, თუმცა ასე ადრე რატომ, თვითონაც არ იცოდა.   მოკლედ, 1 აგვისტოს, საღამო, უკვე თბილისში ვიყავით. დედაჩემი მოვინახულე და მამაჩემსაც შევხვდი, ძალიან ჩვეულებრივად, თუმცა რამე