სიცრუე ,რომელიც არ ვიცოდი 27

-რა სიყვარულობანა გამიმართეთ.-არ ვიცი.-აჰა ანუ ასე ხო?ვეჭვიანობ იცი?-დედაჩემზე?გაოცებულმა ვიკითხე.-ხო დედაშენზე.ჩემთან ზალაინ ახლოს მოვიდა და ხალათის ქამარს ხელი წაავლო.ნელ-ნელა ათამაძებდა ხელში,თითებს შორის დაასრიალებდა

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 26

თითქმის მთელი კვირა არ გამოვჩენილვა მასთან.კარზე ზარი რომ დარეკა ჩაეღიმა და ფეხზე ჩუმი ლაპარაკით წამოდგა. -მეტხანს უჩემოდ ვერ ძლებ...ოხ ნეა,ჩემს სულს რომელიც თურმე მქონია რატომ იპარავ?!

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 25

რაღაც გარდამტეხ მომენტში საკუთარი თავი შევიყავრე,რაღაც მომებტში ვაღაირე კიდეც რომ ჩემი გრძნობები უფრო მნიშვნელოვანი იყო ვიდრე სხვების.

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი(+18)

..ნამძინარევმა თვალების ფშვნეტით გაუღო  კარი.რამდენიმე წამს  ერთმანეთს  უყურებდნენ და ეს  წამები  უსაშველოდ  იწლებოდნენ  თითქოს მათთვის სამყარო მეტი  დროის მიცემას აპირებდა.

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 23

-შენ...შენც ხედავ?თუ ზედმეტი მომივიდა? თვალებით კედელზე ვანიშნე,წამით გაახილა მაისურაძემ მინაბული თვალები და გაშრა,როცა მის წინ,კლუბის სუსტ განათებაში ჩემი სახე გაარჩია,ისევე გაშტერდა როგორც მე.

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 22

-...უბრალოდ შენი ნახვა მინდოდა და ჩვენი ბავშვის. -რა ბავშვის-გამეცინა. -ბას...რაღაცის.ჯანდაბა სულ მავიწყდება. გაიცინა და ხელი ჰაერში აიქნია. -ხვალ გამოგივლი და გამოვიყვან...

სიცრუე ,რომელიც არ ვიცოდი 21

-ხო მეც.მერე? -რა მერე? -მერე რა რომ ასეთი ხარ? -არ უნდა მექცეოდე კარგად... -რადგან გგონია რომ ცუდი ადამიანი ხარ და ამას არ იმსახურებ? -ხო.

სიცრუე ,რომელიც არ ვიცოდი 20

-შე გაფუჭებულო,აქამდე სად იყავი? -შენს უძერსკეს სახლს ვათვალირებდი,აუ ძაან მომწონს.ხომ არ გადმოვსახლებულიყავი აქეთ? -არა იყოს თბილისში მჭირდები რომ იყო. -ჩემი გამოყენება გაქვს განზრახული?

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 19

ჩემი ხმა ესმოდა და  თვალწინ მოგონებები დაურბოდნენ. ახსენდებოდა  მისი სიცილი,წითელი თმები და მოელვარე  ქარვის თვალები.

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 18

...სევ მიწაზე გავწექი და თავი მის კალთაში ჩავდე.თმებზე მეფერებოდა და ზღვას უყურებდა.მერე ისიც გაწვა და იმ ცას შეხედა ასე რომ უყვარდა