ვნების მსხვერპლი #დასასრული

- რა მიქნა შენმა სიყვარულმა, ნინო? - ჩაიხუტა ქალი, თავის მკლავებში მოიქცია მისი სუსტი სხეული, მთელი სახე დაუკოცნა. - ხედავ, ვინ ვარ? ოდესმე მართლა გიფიქრია, რომ მე შენ ყვავილებს მოგიტანდი? პრო/ჭობად მეჩვენებოდა და მიტყდებოდა. რა პონტია, ამხელა კაცმა

ვნების მსხვერპლი #10

- მეზიზღება სასოწარკვეთილი ქალები, არაფრისგან დრამას დგამენ ყოველთვის და საკუთარი თავი ეცოდებათ. იმას რატომ არ უყურებ ვინ იყავი და ისევ იგივე ადამიანი რომ ხარ? - არ ვარ, შენ სიცოცხლეს გეფიცები. - სისულელეს ამბობ. თავს რატომ იმახინჯებ? ჩემი ლამაზი

ვნების მსხვერპლი #9

კარი გააღო თუ არა, ნაკანს მაშინვე შემოეხვია კაცი და გულში ჩაიკრა: - მომენატრე ტო, იცი? - თავზე აკოცა და რამდენიმე წუთით იდგნენ ერთ ადგილზე. - გამიკეთე ყავა? მაგარი სურნელია ოთახში, იმენა. - კი, კი, გაგიკეთე. - გამოფხიზლდა სურნელში გახვეული ქეთი და

ვნების მსხვერპლი #8

- ნინო - მეთქი, არ გესმის? - პასუხს ისევ არ სცემდა და ნაკანი გრძნობდა, რომ გული კვლავ უტყდებოდა. - ნინო! - ბოლოჯერ დაუძახა და საპასუხო რეაქცია რომ ვერ მიიღო, გაჩერდა. ფიქრობდა, ნეტავ სულ არ დამენახაო. არადა, მართლა ასე აჯობებდა. თავი გააქნია და ფეხი

ვნების მსხვერპლი #7

გაუტეხელი და მუდმივად აღრენილი კაზინოს უფროსი არც ისე მარტივი მოსალბობი იყო, მაინც ალმაცერად უყურებდა ზურას და ჯერ აკვირდებოდა. ერთს კი ხვდებოდა, ყველაზე დიდი ტრავმა ბიჭს ბავშვობიდან ჰქონდა შემორჩენილი და სწორედ ამან გამოიწვია შემდეგ ყველაფერი.

ვნების მსხვერპლი #6

ახლა შენ მარტო ხარ. ჩვეულებრივზე მარტოც კი. არ გყავს არავინ, ვისაც შეეკედლები და არ გაგაჩნია რაიმე, რომელსაც დაეყრდნობი; ცოცხლობ, მაგრამ არ სუნთქავ; უყურებ, მაგრამ ვერ გრძნობ; მოულოდნელად ყველაფერი ხელშესახები ხელშეუხებელი და მიუწვდომელი ხდება;

ვნების მსხვერპლი #5

- რატომ არ უნდა ვიფიქრო, რომ განგებ გააკეთე? - თუ მცოდნოდა, ტუტუცი ვიყო ტო. საყვარელი ქალი უნდა ვნახოო, თან ხო უნდა მომეტყუებინა და რომ დავემუქრე მოკვლით, ბოლო თხოვნა შემისრულეო. რა მექნა ტო? - შემდეგში მთვრალს ნუღარ აიკიდებ, ლევან. - სევდიანი რჩევა

ვნების მსხვერპლი +18 #4

- ჩემზე მზრუნველი დედასავით ნუ იქცევი, რა. პატარა ბიჭი არ ვარ და რაც მინდა შენგან, დედობას ნამდვილად არ ჰგავს, ორივემ ვიცით. - ნაკანს თავბრუს ახვევდა ქალის სურნელი და როგორც ადრე, ახლაც ხარბად ისუნთქავდა გაბრუებული. - რა გინდა, ზურა? - შენ, ნინო,

ვნების მსხვერპლი #3

- ქეთი, ყავა გამიკეთე სასწრაფოდ, თან ორმაგი! - განკარგულება გასცა დაბღვერილმა ადვოკატმა. - ვოუ, ვოუ, ჩემმა დანახვამ ასე აგაღელვა? დეიდები აღარ მიზიდავს, ღლაპობაში მევასებოდი. ბოლოს და ბოლოს, ათი წლით უფროსი ხარ და მე შენზე კარგი კანი მაქვს. ხომ

ვნების მსხვერპლი #2

- აი, შენი გაკეთებული ყავა რომ მიყვარს, ისე არაფერი, რა! - ხარბად ისუნთქავდა ყავის სურნელს ვახო და ცდილობდა ოდნავ შეემსუბუქებინა ქალი. - ქეთ, გახსოვს, პირველად რესტორანში რომ ვიყავით, რა საზიზღარი ყავა იყო? იმის მერე, მარტო შენს მოდუღებულს ვსვამ და