გამომყვები ცოლად! (თავი 1)

ხვიჩას ნაამბობი: -დიადი სალამი ჩვენ ჯმუხ ხვიჩაიას-უცებ ძმაკაცის ხმამ გამომიყვანა ფიქრებიდან, თავი მაღლა წამოვწიე და გაკრეჭილ ძმაკაცს გავუღიმე. -სალამი, სალამი. -კიდე მუშაობ ბიჭო?! -როგორც ხედავ-დაღლილმა ამოვიოხრე და წელში გავსწორდი. -მივდივართ ხო

აუხსნელად მიყვარხარ (თავი 3)

"და მე დიდი ხანია მინდოდა მეთქვა რომ მე შენ ძალიან ძალიან მიყვარხარ ქეთა" ამ ლექსისი ბოლოს მაღლა რომ ავიხედე უამრავი, უამრავი ფრანი ადიაოდა ცაში ჩვენი გემიდან და ეს საოცრად ლამაზი იყო რადგან არნახულად ალამაზებდა შუა ზღვაში ჩამალულ გემს.

13 დღე ( 2 თავი )

დრო გადის,იცვლება კადრები.დღეს კარგად ხარ,ხვალ კი,არ იცი რა შეიძლება მოხდეს.თუ ბედნიერი ხარ,იცხოვრო დღევანდელი დღით,რადგან შეიძლება ხვალ აღარც იარსებო.გაეცი რაც შეიძლება მეტი სითბო,აკეთე სიკეთე და,დამიჯერე,ცხოვრება უფრო კარგი გახდება.

მოგონებების ზღვაში "2 თავი"

ნინიამ მაღვიძარა დილის 5-ზე დააყენა, მიუხედავად იმისა, რომ დილით ძილი მისი სუსტი წერტილი იყო. ბუზღუნ-ბუზღუნით გაიკვლია გზა სააბაზანომდე, შემდეგ ოთახში დაბრუნდა და წინასწარ შერჩეული ნაცრისფერი სპორტული სტილის შარვალი ამოიცვა და ამავე ფერის ზედა.

13 დღე (თავი 1)

თვითმფრინავდან გადმოვედი,და საოცარი ჰარმონიულობა ვიგრძენი,ულამაზესია საფრანგეთი...ვიწრო ქუჩები,დახვეწილი ხალხი,მაღალი შენობები... უბრალო,მაგრამ საოცრად "რაღაცნაირი" ბინები,ყვავილები რომ ეხვია გარს... მოკლედ,საოცრებაა...მშვენიერია...

უამრავი წუთი ცხოვრებიდან-10 თავი

თვალები გავახილე და გიორგის ავხედე ჯერ კიდევ ეძინა,სახეზე ხელი მოვუსვი და ნაზად ვაკოცე ლოყაზე,მე კი წამოვდექი ჯინსის მოკლე შორტი,ტოპი მაისური და ვანსები ჩავიცვი თან სათვალეც გავიკეთე,პირველ სართულზე ჩავედი,არავინ იყო,როგორც სჩანს ყველას ძინავს.საათს

გრძნობები რომელიც არიმალება (თავი 6)

- გამიშვი გავიგუდე ! (ანი) - უიი მაპატიე ( სანდრო ) და ხელები გამიშვა - ანი ნახე რა ლამაზია თბილისი ? - კი მართლაც რომ ძალიან ლამაზია ! ( ანი ) - მაგრამ ამაზე უფრო ლამაზი შენ ხარ და ჩვენი სიყვარულია ! ხელები მაგრად მომხვია მერე ხელში ამიტაცა და

აუხსნელად მიყვარხარ (თავი 2)

- კი ქეთა ....უბრალოდ მეძინება ქეთა ხვალ ვილაპარაკოთ....ტელეფონი მაგიდაზე დავდევი და ოთახიდან გავედიი... ის დღეები არსად გავსულვარ სახლში გავატარე...ბოლოს მომბეზრდა სახლში ყოფნა და გადავწყვითე მანქანით გამესეირნაა ...მაგრამ გამახსენდა რომ მანქანა

მრბოლელი (3თავი)

დილით არც ისე ადრე გამეღვიძა.ალექსს ისევ ეძინა.აღარ გავაღვიძე.ჩავედი დაბლა,საჭმელი გავაკეთე და დაველოდე როდის გამოიღვიძებდა,რომ ერთად გვეჭამა.ალექსიმაც მალე გამოიღვიძა. -გაიღვიძე ჩემო ძილისგუდა ძამიკო?(მე)გავუცინე -ხო გავიღვიძე(ალექსი)მანაც გამიცინა

მეგობრები?! (თავი 2)

-კი უნდა სხვა გზა არც აქვს-აუხსა სანდრომ. ამ დროს კაკუნი გაისმა კარზე. რატო აკაკუნებს ზარი ხოა? სრულიად უაზრო კითხვა დასვა გონებაში და აღელვების დასაფარად რომელიც არ იცოდა საიდან მოვიდა, წამოდგა და ყავა დაასხა. მისაღებიდან ლაპარაკის ხმა და სიცილი