შემიყვარდი სულელო(მეცხრამეტე თავი)

თბილისის ქუჩები 5თითივით ვიცი ამიტომ გზას გავუყევი.ვაკოზე ფიქრებმა შემომიტია ვერვხვდებოდი რატომ მტანჯავდა მას ხომ სხვა "ნაშოჩკ" ყავდა.ქუჩიდან ქუჩაზე გადავდიოდი მექანიკურად მივუყვებოდი გზებს.ამ ფიქრებიდან ვიღაცის შეხებამ გამომიყვანა.შევკრთი და

სანდროს მკვლელი ვიპოვე (4 თავი)

მითხრა თუმცა ხან მეძინა ხან მოსწავლეები მყავდა და ვერ მოხეხდა რომ მენახა,მიოხედავად იმისა რომ ძალიან მენატრებოდა , აი ყველაზე მთავარი დღეს კიდე დიმიტრი შემოვიდა დილით 1 ისთვის კოკა მოვაო და აღარ დაგეძინოსო, მეც გავუღიმე და მოვემზადე, პირველს აკლდა

ომგამოვლილები (თავი 3)

მერე მის ბინაში აღმოვჩნდი... ხელში ამიყვანა... მერე კიდევ ბევრი დავლიეთ... შემდეგ რაღაცეებზე ვსაუბრობდით, მისი ამობურცული სქელი ტუჩები გამომწვევად მიმზერდნენ. ვისკით სავსე ჭიქა ხელში აიღო და ფანჯრისკენ წავიდა. ღამის თბილისი, ათასობით ლამპიონი,

დააფასე საკუთარი თავი (2)

ამის შემდეგ უკვე ბუნდოვნად მესმოდა.არ მახსოვს როგორ დავტოვე ჯერ საკლასო ოთახი და შემდეგ სკოლის შენობა.სკოლიდან ვარაუდით გამოვედი.მეგონა მოჩვენებები დამეწყო კარებთან მომღიმარი კოტე რომ დავინახე,რომელსაც ჩემი დანახვისთანავე დაუსერიოზულდა სახე.

შვიდი ვალენტინობა (თავი 3)

გეგა ლომიძე თვალს არ მაშორებდა და სიმართლეს გეტყვით, არც მე მინდოდა, რომ თვალი მოეშორებინა ჩემთვის. მეორე ბიჭს კი როგორც შემდეგ გავიგე ირაკლი ერქვა და როგორც შემდეგ შევატყვე ლიზა მასში მომდევნო საკბილოს ხედავდა, ანუ ახლავე უნდა მეფიქრა ირაკლი მალე

ნაყიდი სილამაზე [8 თავი]

საავადმყოფოში შესვლისთანავე ანა გაფართოებული თვალებით მომვარდა და მაგრად გადამეხვია. მაქსიმალურად ვცდილობდი თვის შეკავებას. მეც მთელი ძალით მოვეხვიე და თავი მის თმებში ჩავმალე, რომ როგორმე აცრემლებული

შემთხვევითი ქმარი [თავი 2]

სალომემ არაფერი უთხრა,უბრალოდ ყავის სმა გააგრძელა.მალევე მორჩნენ ყავის სმასაც და სახლში წავიდნენ.რა უინტერესო ცხოვრება აქვთ,მარტო ფული ხომ არ არის? ასეთი მოწყენილობა,ცივი და არაფრის მთქმელი ცხოვრება.

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 4 თავი)

ქორწილი, რომ დამთავრდა ყველა წავიდა. ალექსანდრე ნასვამი იყო. საჭესთან დაჯდა, საბა არ სვამდა მაგრამ ალექსანდრემ თავისი მაინც გაიტანა. მე ჩემი მანქანით წავედი სახლში და დაღლილს მალევე.ალექსანდრესთან. ბევრი დავლიე. წასვლისას გადავწყვიდე ნასვამი

შვიდი ვალენტინობა (თავი 2)

22 დეკემბერი, გარეთ თოვლი, სახლში სითბო, გულში სიცარიელე, მაგიდაზე უამრავი კონსპექტი და საფერფლეში ანთებული სიგარეტი. ერთი ჩვეულებრივი არაფრით გამორჩეული კვირა დღე იყო, მე 21 წლის იდა ვიჯექი ჩემს ოთახში და გამალებით ვემზადებოდი უნივერსიტეტის

ჩემს მინდას მიგაჩვევ! (8 თავი, დასასრული)

უბრალოდ მას ვერ იმეტებდა იმ ტვირთისთვის რასაც ინვალიდი შეყვარებული ეწოდება. იცოდა, რომ კაკაბაძესაც ძალიან უყვარდა ბიჭი, უბრალოდ ის ყველაფერს არასწორად გებულობდა. ჯიქური ვერც კი წარმოიდგენდა, გოგონა ამას თუ გაიფიქრებდა, რომ მისდამი მხოლოდ ვნება