დარჩი ჩემთან... (თავი მეშვიდე)

მასწავლებელმა ყვირილი დაიწყო და კლასიდან გავარდა, მე მივხვდი რომ დედაჩემი გაიგებდა ამ ყველაფერს და ცრემლები წამომივიდა -ანუკი რა გატირებს?! -გიგა ვერ ხვდები რა მატირებს?! -ვერა -დედაჩემი გაიგებს -მერე რა? გიშლის ბიჭებთან ურთიერთობას? მე არაფერი

*მამაკაცი ბნელი ჩიხიდან* (თავი 1-2)

დაბუჟებული ტუჩების შეხება იგრძნო თუარა ყელზე, მაშინვე გააჟრჟოლა. ძალა გამოცლილმა შეწინააღმდეგება ცადა, თუმცა რა? სულაც არაფერი. მამაკაცის ალკოჰოლით გაჟღენთილ სხეულს ვერაფერი ვერ მოუხერხა. ის კი საზიზღარი ტუჩების ცეცებას განაგრძობდა უძლურ სხეულზე.

გამყრელიძე (თავი მესამე)

დუდა აიი დაცემა ბიჭი. უსიმპატიურესი, ღია ფერის თმით და მუქი მწვანე თვალებით. მაგარი ბიჭია და მიდის ხოლმე გარჩევები ვიღაც ვიღაცეებთან. ლადო ისიც მოუსიმპატიურებს მართალია ძაან არ მაგარ ბიჭობს მაგრამ რო შეხედავ მიხვდები რომ ეგეც მაგარი ბიჭია,

დარჩი ჩემთან... (თავი მეექვსე)

მთელ ტანში ჟრუანტელმა დამიარა... აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, გიგა მიხვდა რომ არასწორად მოიქცა და ბოდიში მომიხადა -ბოდიში-არაუშავს, უფროსწორედ... არვიცი რა გითხრა-არაფერი არ მითხრა, უბრალოდ ეს ამბავი არავის უთხრა-კარგი. ამდროს ნატოც მოვიდა

მიზანი არსებობისთვის ! (1 თავი)

იარაღს მაყუჩი ფრთხილად მოარგო, ტყვიების რაოდენობაც შეამოწმა და იქვე დაგდებულ გასაღებს აღელვებული გადაწვდა. 15 წუთი არც დაჭირვებია ელენეს სახლთან მისასვლელად, მანქანა ოდნავ მოშორებით გააჩერა და მტკიცე ნაბიჯებით გაემართა თაფლისფერ თვალებთან საბოლოოდ

წვიმას თუ არა თავს წშეგაყვარებ (13 თავი)

"არაფერია იმაზე უარესი, როცა გრძნობ, რომ არავის აღელვებს შენი არსებობა, არავის აინტერესებს შენი შეხედულება ცხოვრებაზე, რომ სამყარო უშენოდაც მშვენივრად გააგრძელებს სიარულს და შენი არარსებობა ოდნავადაც არ შეაკრთობს"ამოდიოდა და ჩადიოდა მზე... მიდიოდა

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 5)

გიოს ბავშობიდან ვიცნობ. იკასთან ერთად იყო ხოლმე.არანაკლებ მიყვარს იკაზე.ძმად მიმაჩნია და თვითონაც დად მთვლიდა. ამიტომ მალევე ავდექი.დავიბანე მოკლე შორტი,მოკლე ზედა თმები მაღლა ავიწიე და ჩავედი. ბიჭები მოსულები დაგვხვდნენ -ჩემი გიოოო მივახტი

გამყრელიძე ( თავი 2 )

მეორე დღეს უცნობი მიზეზის გამო სკოლაში სიხარულით წავედი ნუცა გზაში შემხვდა და სკოლაში ერთად მივედით. სკოლის კარებთან ვიღაც ბიჭი იდგა დიდი თაიგულით ხელში - ეხლა ეს თუ ისაა გავაფრენ იცოდე. მითხრა და ჩაიცინა. ნუცა მართალი ყოფილა თაიგულიდან თავი ამოყო

ქვეყანა საქართველო (სექსის თაობა) თავი მეოთხე!

ლუკაც გაქრა და ნიკაც არ ვიცოდი რა მექნა. მერე გადავწყვიტე რომ ნიკასთან წავსულიყავი და მეკითხა. სანამ წავიდოდი სახლში ლექცია ჩამიტარა დედაჩემმა და მეც არ შევიმჩნიე ვითომ მასწავლებელთან მეჩქარებოდა. -სად მიდიხარ ანნა? -მასწავლებელთან. -იცოდე ნიკასგან

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (12 თავი)

-შენ ის არ ხარ სულ რომ მლანძღავდა? როდის აქეთ მეხუტები? - გაიკვირვა გაგამ. ნუცასაც უკვირდა მაგრამ რა ექნა, ვერ დაუკვირდა რას აკეთებდა. -შენ... მოიცადე არ გახსოვს? - თვალები გაადიდა ნუცამ. ბიჭი შეიშმუშნა. აშკარა იყო, ძალიან სტკიოდა ჭრილობები.