შემიყვარებ! 19 თავი

გეგა დიდხანს უყურებდა თვალებში სახე ალეწილ ბიჭს, რომელმაც ინსტიქტურად მარიანა უკან დასწია და მოთმინებით დაელოდა მის შემდეგ ნაბიჯს

...და მზე ამოვიდა (მეშვიდე თავი) (ფინალური)

მისკენ ვტრიალდები, იმის იმედით, რომ ის იქ, ყავით ხელში დამხვდება, მაგრამ მე მხოლოდ ცარიელი სივრცე მხვდება. ცრემლები მომდის და მტკივა, მაგრამ ვიცი, რომ ის ჩემთანაა. მენატრება... სიცოცხლის ბოლო წვეთამდე მენატრება... და მასთან მინდა... მაგრამ უკვე

სასრულეთი (თავი 32)

ღილაკი SOSი გააქტიურებული იყო. ახლა ისღა დამრჩენოდა დავლოდებოდი, როდის მიხსნიდა დავუდი ამ განსაცდელისგან. უცნაური დეჟავიუს შეგრძნებისგან მთელი სხეული დაბუჟებული მქონდა. სასაცილოა, სატირალი რომ არ იყოს, ალბათ მსოფლიოში თუ არა საქართველოში მაინც

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 12)

ტრაგიკული ისტორიაა. - ცუდისთვის შევამზადე. - ლეგენდის მიხედვით, დედას თავისი პატარა ვაჟი, სახელად ნური, ყოველ დღე ამ ტბასთან მოჰყავდა. თამაშობდნენ, მტრედებს კვებავდნენ, თევზებს ჩასცქეროდნენ. ერთ დღეს დედა ღრუბლების ცქერით ზედმეტად გაერთო, ნური კი

დაუჯერებელიც კი არაა დაუჯერებელი (თავი 3)

გაგრძელება ისტორიისა 'დაუჯერებელიც კი არაა დაუჯერებელი' საშინლად ვიყავი ,არ ვიცოდი რა მექნა, ვერასდროს დავიჯერებდი რომ მამაჩემი, მაინც და მაინც ახლა გამოჩნდებოდა, ეს ყველაფერი ჩემს დაქალს დაწვრილებით მოვუყევი, მაგრამ განა ეს იყო მარტო? სახლში მისულს

ფშაური კაფია [თავი 7]

მზიანი თენდებოდა აღდგომის დილა; გამოუთქმელ სიხარულს გრძნობდა თადიაურის გული, სამყაროსხელა სიყვარულს იტევდა. უყვარდა, უკიდეგანოდ უყვარდა ეს ფშავის ახასხასებული მთები, ეს ალალი, მუდამ მშრომელი ხალხი, უყვარდა მუდამ ჩაგრული და მაინც ამაყად ფეხზე მდგომი

შემიყვარებ! 18 თავი

მარიამი და ტყუპები რესტორანში გაშლილ სუფრასთან, უემოციო სახეებით ისხდნენ სოფოს და გეგას ყალბ სახიან მეგობრებთან ერათად რომლებიც

...და მზე ამოვიდა (მეექვსე თავი)

- დღეს უკვე მეორედ ხარ ჩემს მკლავებში.- გამიღიმა მან. ის ჩემთან ძალიან ახლოს იყო. მე მის სუნთქვას ვგრძობდი. ღიმილი ტუჩის ბოლოებში ეპარებოდა და მის თვალებში მზე ირეკლებოდა, რომელიც უკვე ჩადიოდა. მე ღრმად ამოვისუნთქე და ჩავეხუტე, აი, რომ იტყვიან

შემიყვარებ! 17 თავი

მარიამს თვალწინ მხოლოდ ლაშას სახე ედგა და იმის მიუხედავად, რომ საკუთარი თვალით ნახა, რაც მან გააკეთა, მაინც ვერ იჯერებდა რომ ლაშა თავისი სურვილით ჩაბარდა

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 11)

ყველგან ეძება, მაგრამ ვერსად იპოვა. ბოლოს, სანაპიროსკენ გაიხედა და დაინახა, რომ ზღვა ლაჟვარდისფრად შეღებილიყო. იმ დღის შემდეგ მზე ყოველ დღე ზღვაში იხრჩობს თავს, თავის მარადიულ სიყვარულს უერთდება. ყოველ დღე ცოცხლდება და ეძებს, ეძებს... ვერ პოულობს და