ჩემი სასჯელი ხარ ( 17 თავი)

ალექსანდრე ამღვრეული თვალებით ჩააცქერდა გოგონას აწყლიანებულ ცისფერ სფეროებში -ცუდად არ ხარ-დაუჩურჩულა ზედ ტუჩებთან- უბრალოდ ჩემგან გაქცევა გინდა

სწორი არჩევანი (12-თავი)

ტყვიები ერთი მეორეს მიყოლებით კვეთდნენ ჰაერს, სროლის გამაყრუებელი ხმა ირგვლივ ყველაფერს ფარავდა. კიდევ რამდენიმე მანქანა გაჩერდა და ხმაური გაორმაგდა. რეზის ერთი ხელი თავზე ქონდა ნამსხვრევებისგან თავის დასაცავად, მეორე ხელი კი ნუთისთვის ქონდა

ჩემი სასჯელი ხარ (16 თავი)

ალექსნდრეს ოთახიდან გასვლის შემდეგ შეშინენული და დამფრთხალი ანა კედელს მიეყრდნო ზურგით და უღონოდ დაეშვა იატაკისკენ, მისი ეს სასოწარკვეთა სულ რამდენიმე წუთს გაგრძელდა რადგან

ჩემი სასჯელი ხარ (15 თავი)

ანა შეკრთა, როცა ეზოში ალექსანდრე თავისი მანქანით სიჩქარის შეუცვლელად შევარდს და მკვეთრი დამუხრუჭებით გააჩერა, მაშინვე ფეხზე წამოვარდა

#21 [ თავი IX ]

დედამიწა - ღვთაებრივი ჯოჯოხეთი და ეშმაკისეული სამოთხეა. ჯოჯოხეთური სამოთხეა დედამიწა. შენ ხარ ჩემი დედამიწა, ნილ. შენ მე სამოთხეში მაცხოვრე და გამწირე უშენო ჯოჯოხეთისთვის.

შემიყვარე თავიდან! {თავი 9}

კიდევ ერთხელ თუ ასწევ ხელს, სათითაოდ დაგამტვრევ თითებს. ფეხზე წამოდგა. ქალის ზურგს ამოფარებულ გოგოს დააკვირდა. თაიას ჰგავდა. მასსავით ჭროღა თვალები და წაბლისფერი თმა ჰქონდა. -წამომყვები? მისკენ წავიდა. მთელი სხეული უხტოდა.

სწორი არჩევანი (11-თავი)

ცოტახანში ჩემს ოთახში შავი მოკლე კაბა და მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელები იდო, რომელთა ჩაცმასაც, რა თქმა უნდა, არ ვაპირებდი. ჩემი ჩანთიდან ნივთებს ვიღებ, რომ რეზის ტანსაცმელი საბოლოოდ გავიხადო.

#21 [ თავი VIII ]

თავი უკან გადააგდო და ჭერს მიაშტერდა. უეცრად თვალები გაუფართოვდა და ოლივიას შეხედა დაფეთებულმა. - ოლი, ის რა ჯანდაბაა? ჭერზე ძლივს შესამჩნევი… - სათვალთვალო კამერა? - აღმოხდა ოლივიას. სათითაოდ შეამოწმა კომპიუტერი, ლეპტოპი და ტელეფონი, მაგრამ

რაე (თავი 11)

"ხალხი შეჯგუფდა ევას თავზე. გოგონას, რომელიც ძირს ეგდო და მარჯვენა თვალიდან სისხლი სდიოდა, სახეზე ღიმილი ეფინა. სადღაც, შორიდან, სასწრაფოს მანქანის კივილი ისმოდა."

შემიყვარე თავიდან! {თავი 8}

სიბნელეში იჯდა.დარდებს ვისკი უხშობდა და მოხეთქილ ემოციებს კალაპოტს უცვლიდა. მზერა გაშტერებული ჰქონდა ეკატერინესა და კოტეს სურათზე და გაწბილებული უყურებდა მამის მომღიმარ სახეს. იმდენად ყალბი ეჩვენა ყველაფერი,