შეჯახება ზევსთან. (თავი 9)

კარზე კაკუნის შემდეგ თამამად შეაღო ვაჩემ ექიმის კარი და ტელეფონზე მოსაუბრეს იქვე დაელოდა. მალევე მორჩა კაცი პაციენტისთვის რჩევების მიცემას და ბიჭს მოუბრუნდა.

იძულებითი ქორწინება 13 თავი

სანდრომ პალატის კარი შეაღო თუ არა ლაშას ცივი მზერა მიეყინა მის არეულ თვალებზე, დიდხანს უყურებდა მეგობარს თვალებში ბოლოს კი მზერა ღია კარზე გადაიტანა

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 2)

ზღვა ღელავდა და ნაპირს მოხეთქებულ ყოველ ტალღას უკან დახევისას კენჭები ჩხრიალით მისდევდნენ. რომელიღაც ქართული ლექსიდან მახსოვდა, რომ ეს ხმაური აბლოდისმენტები იყო. თოლიების ჭყივილზე კი უკულტურო მსმენელი გამახსენდა და ხმამაღლა გამეცინა.

ჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი3)

"ზედმეტად შორს ვიყავით ერთმანეთისგან. ის მთის მწვერვალი იყო, მე კი მის კენწეროზე, თოვლში ჩაფლულ პატარა ქოხში გამომწყვდეული პრინცესა, რომელმაც არ იცის თავი როგორ გაართვას დათოვლილ მთებს, არ იცის როგორ გადაურჩეს ზვავს და ამიტომ, არასოდეს გამოდიოდა იმ

ჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი2)

"მე და ლეო, თითქმის ტყუპები ვართ. ორივენი, ერთსა და იმავე წელს, 5 აგვისტოს დავიბადეთ. ის უფრო გვიან, მე უფრო ადრე. მე მთვარის ქვეშ დავიბადე - ღამით. ის მზის ქვეშ -შუადღეს, როცა მზე პირდაპირ შუაში დგას. შენ ახლა გაბრაზდები, ვიცი. ირონიული სიცილი

შეჯახება ზევსთან. (თავი 8)

სამი დღის მანძილზე ითმინა ნინიმ, წამით არ ასვენებდა გონებას ბიჭზე ფიქრები რომ არ შემოპარვოდა, თუ ეს მოხდებოდა მაშინვე საავადმყოფოს დიალოგს იხსენებდა და ბოლომდე ცდილობდა ცრემლების გარეშე გაეძლო. პირველად მოეწონა ასე ვინმე, პირველად მისცა

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 1)

ზღვაში დაკარგულ ჰორიზონტს გავყურებდი და ვწუხდი, რომ ცხოვრების ახალი ეტაპის დაწყება ამ საოცარი ფერების გარეშე მომიწევდა. უსასრულობიდან მოქროლილმა ნიავმა სექტემბრის სიგრილე მომიტანა და თვალები უნებურად დავხუჭე. არასდროს მიგრძვნია იმდენი სიცოცხლე,

საქანელა (თავი 4)

დილის 5 საათი ხდებოდა, ნიკოლოზმა მანქანა სახლის ეზოში, რომ შეიყვანა, გვერდზე მჯდომი მარიამი თვალებს ძლივსღა ახელდა, ერთი სული ჰქონდა საწოლში როდის დაწვებოდა და დაიძინებდა

...რომ არ უნდა გიყვარდეს (25 თავი)

თითქოს თავს მარიდებდა და თუ ჩემთან იყო, სულ იმაზე მელაპარაკებოდა, რომ ჩემს დაკარგვას ვერ გაუძლებდა და რაც არ უნდა მომხდარიყო არ მიმეტოვებინა... გიჟს ვგავდი მისი ასეთი ცვლილებით. ბევრჯერ ვცადე მიზეზის გარკვევა, მაგრამ არ მეუბნებოდა... მეც მასთან

ჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი1)

"დღეს ლეოს უნდა შევხვდე, ამ ზაფხულს შევრიგდით. შვიდი თვე დაშორებულები ვიყავით. მაბედნიერებს, დედოფალივით მექცევა, შენსავით. თუმცა, იმ განსხვავებით, რომ ლეო მიზიდავს, აღმაგზნებს. შენთან კი ეს არ მემართებოდა. ლეოსთან მომავალი მაშინებს, ბევრი რამის