შემიყვარებ! 5 თავი

გაცოფებული თორნიკე საავადმყოფოში დაბრუნდა და მაშინვე კამერის ჩანაწერების ნახვა მოითხოვა, თან ტაქსის მოძებნა დაავალა საპატრულო ეკიპაჟებს

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 6)

ვგრძნობდი, რომ ვიპოვე ჩემი ადამიანი. ის, ვისაც ჩემი შიშები უბრალოდ გულს კი არ სწყვეტდა, არამედ მის გაქრობაზე აფიქრებდა. ის, ვისაც უნდა რომ გავძლიერდე. მჯეროდა, რომ ნელა და უმტკივნეულოდ გავარღვევდით იმ თხელ მემბრანას, ჩვენს შორის რომ დალივლივებდა.

ფშაური კაფია [თავი 1]

25 იანვარი იყო - მიხა ხელაშვილი დაბადების დღე. მაღაროსკარს უკვე საკმაოდ დიდი თოვლი დაუხვდათ. დაახლოებით პირველი საათი იქნებოდა ბიჭები ჩარგალში რომ ავიდნენ. სოფლის სასაფლაოზე უმრავ ადამიანს მოეყარა თავი. მანქანა მოშორებით გააჩერეს. თადიაურმა

შეჯახება ზევსთან (თავი 16)

-ეგ თქვენზე იყოს_მოუთმენლად შესძახა ბიჭმა საპასუხოდ და გამოაღო კიდევაც კარები. იმხელა იმედგაცრუება დაეტაკა ამაღლებულ განწყობაზე მყოფს თვალებში სიბნელე ვეღარ აღიქვა, თავბრუსხვევას ვეღარ გაუძლო და იქვე ჩამოჯდა ასვალტზე.

ახალი სიცოცხლე III-თავი

ბავშვები,ყოველ დილას შემოირბედნენ ჩემს პალატაში თავიანთი სათნო ღიმილით, პოზიტიურ განწყობას მიზიარებდნენ და ტრადიციისამებრ ბუფეტში ხელიხელ ჩაკიდებულნი ცოცხალი ჯაჭვით ჩაბმული მივდიოდით .

შემიყვარებ! 4 თავი

მარიამი კაბინეტში შევიდა მოღუშული სახით და აკაკის მიაჩერდა, რომელიც ტელეფონში თავჩარგული დივანზე არხეინად იჯდა და ვიღაცას წერდა

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 5)

- მინდა, რომ ყველაფერი ისე მოგაწოდო, როგორც ეს კვამლი. სიტყვებად კი არა, ფიქრების სახით. დავიგუბო და ერთიანად მოგცე. იმიტომ, რომ როცა სათქმელს სიტყვებად ვაყალიბებ, მიღებული აზრები საშინლად მაფრთხობს.

შეჯახება ზევსთან (თავი 15)

-არა, ხალხმრავალ ადგილას არ გაჩერდებოდნენ. _დაფიქრებულმა გადააქნია თავი გაბრიელმა. -განყოფილებაში დავბრუნდეთ იდეა მაქვს, მაგრამ შენ სასჯელის გარეშე ვერ გამოძვრები_მაინც გამოხედა ბოლოს ვაჩეს.

შემიყვარებ! 3 თავი

მარიანა ძალიან დაძაბული და აღელვებული იყო ალექსანდრეს ასეთი სიახლოვით, ცდილობდა, რომ მაქსიმალურად შეენარჩუნებინა სიმშვიდე, მაგრამ თავს ვერაᲤერს უხერხებდა

ჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი4)

"თომას შეყვარებული ჰყავს. რამოდენიმე დღეა, რაც ვიცი. თავად მითხრა და თან ყოველ წამს იმას მეკითხება, ვიეჭვიანე თუ არა? საშინლად მაღიზიანებს. მგონი, შეყვარებულიც იმიტომ გაიჩინა რომ მე ვიეჭვიანო?! რა ეგოისტი ვარ, თავი ვინ მგონია? მაგრამ ასეა, ის უფრო