განწირული ქალი I-თავი

ახალი მოთხრობა,განწირული ქალი რომელსაც ყველამ ზურგი შეაქცია,უღალატეს და არაფრად ჩააგდეს.ცოცხლად მოკლეს და გაანადგურეს.მაგრამ გამანადგურებელი მხოლოდ ერთია თავისი შვილი.

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი IX)

- არ გეწვით? - ვიჭყანები. - უიმე არაა... რა ჯობია შემწვარი ქათმის სუნი რომ აგდის?! - დებილივით იკრიჭება ლევანი. - შემწვარი ქათამიო? აი ეგ არ უნდა გეთქვაა.... - ბოროტულად უცინის ნინი. - ვაიმე დედა... - სასაცილოდ იწყებს კივილს ლევანი და მეორე

სიგიჟის ზღვარზე (17თავი)

მია იდგა გაოცებული და უყურებდა ბავშვიან გოგონას, რომელიც ჩემოდნით ხელში თვალცრემლიანი იდგა კართან, რაღაც უცნაურად აუჩქარდა გულისცემა მათ დანახვაზე და ხმის ამოღებაც ვერ შეძლო, ქეთის გაუკვირდა კარის გაღების მერე ჩამიჩუმი რომარ ისმოდა და დერეფანში

მწვანე კეტი და ლურჯი ბოტასი:) ( თავი 1)

მე ლანა მქვია,18 წლამდე უზრუნველი ცხოვრება მქონდა.ყველანაირად ვერთობოდი,ჩემს საუკეთსო მეგობართან ნინასთან ერთად,ამასობაში გარდაიცვალა დედაჩემი მერი,რომელიც ძალიან მიყვარდა,სტრესი და ყველანაირად ცუდი ხასიათი ჩამომიყალიბდა,ვეღარავის ვიტანდი ნინას

ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 9)

რა... ხომ შეიძლებოდა უფრო კრგი ყოფილიყავი გაბრიელ? უფრო კეთილი.. -საყვარელო ვიცი, რომ სიმპატიური ვარ, მაგრამ ეგეთი სახით თუ გააგრძელებ ყურებას ტუჩებს მოგაჭამ... ისე ჩაილაპარაკა, რომ თვალები არც გაუხელია. მის ხმაზე შევცბი რადგან არ ველოდი, რომ ეღვიძა

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი VIII)

- დრამა ქალო, მაპატიეთ მაგრამ ისევ უნდა გამოგიყვანოთ როლიდან. - სიცილით ეუბნება ირაკლი. - მოემზადეთ ახლა და გადით პლაჟზე. - გადით? - თვალებს აწვრილებს ნინი. - შენ არ მოდიხარ? ვინმემ რომ მომიტაცოს ეს ანგელოზივით გოგო?! - დემონსტრაციულად ტრიალებს

სიგიჟის ზღვარზე (16თავი)

თორნიკე დარბაზში დაბრუნდა და მიას მიაჩერდა ამღვრეული თვალებით, ახლა საშინელება ხდებოდა მის გულში

ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 8)

და რას გრძნობდა ახლა იოანე? ტკიოდა.... თან გაუსაძლისად. ვეღარ შეძლო თავისი პატარა გოგოსგან დამალვა. ლილეც და ნიტაც უსაზღვროდ ენატრებოდა და განსაკუთრებით ის დრო როდესაც ყველაფერი თავის ადგილზე იყო. მის მწვანე თვალებს სიმკაცრის და სიცივის კვალი

სიგიჟის ზღვარზე (15 თავი)

მიასთვის ორშაბათი, რთული დღე გათენდა, დღეს იძულებული იყო მისულიყო სკოლაში და ენახა ის ადამიანი ვინც უნებლიედ ამდენი ტკივილი მიაყენა

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი VII)

კაი რა... მერე“ ნათურა მენთება თავში“,ბოროტულად ვიღიმი,ტანის რხევით ვუახლოვდები გიგის და ხელს ვკიდებ. - წავიდეთ? - წავიდეთ ლამაზო. - გიგიც არ აყოვნებს და მიღიმის. თან რა ლამაზი ღიმილი აქვს დამპალს. - ზურგი მეწვის,ვხვდები,რომ ამის გამომწვევი