უარყოფილი (თავი 3) +18

სიტყვას ვეღარ ვაწევ, ისე სწრაფად გადის ბანკიდან და გაკვირვებულს მტოვებს. ღრმად ვისუნთავ დაბინძურებულ ჰაერს და ვცდილობ წარსული არ გავიხსენო. რა ლამაზია ზოგჯერ წარსული, ტკივილის გარდა რაღაც ხომ იყო. ბედნიერების ზღვარს გადასული მოკლე დღე, ჩუმი და

ანუკი. გარგძელება (თავი მეათე)

-მიღალატა. ალბათ გაგიხარდა -რატო უნდა გამხარებოდა რო ცოლი გაგშორდა. -ღალატი ვიგულისხმე ანა. -ანას ნუ მეძახი. -შენ ხო ალექსანდრეს მეძახი. -

თავისუფლების კონტრაქტი (თავი III)

თავისუფლებას ყველა დროში სხვადასხვა ფასი და გემო ჰქონდა. ამას ჩემ წინ მდგარმა ღვინის სავსე ჭიქამ კი არა, უბრალოდ ჩემი ფანჯრის ხედმა მიმახვედრა. ღამეა. იმ შეგნებით, რომლითაც მე აღმზარდეს, წესით, ამ დროს გარეთ არავინ უნდა დადიოდეს. სამყარო ხომ არაა ის

მჟავე ცაცხვის- ჟუკოსა და მისი "მეზობელი" ლუნას ამბავი {თავი 2}

"მას შემდგომ, რაც სხვასთან წახვედი, ჩემო კარგო, ძვლები გაუჩერებლად თრთის. "

უარყოფილი (თავი 2)

შევიცვალე. აღარ ვარ ის ვინც ვიყავი. მგონია რომ საერთოდ არ ვარ, დავსრულდი. ყოველ დღეს ერთი ფერი აქვს. მარტო ვარ საკუთარ ფიქრებთან ერთად. იყო ისეთი დღეებიც, როდესაც ვნანობდი, რომ არ გავგიჟდი. ვიყო ასეთი ნორმალური სირცხვილია. ვიყო ასეთი გადარჩელი

სხვისი ცოლი (13 თავი)

დაძაბული იჯდა მანქანაში ლაშა, მოწოლილ ბრაზს, ბოღმას და მრისხანებას წინააღმდეგობას ვეღარ უწევდა და ხელები მომუშტა მთელი ძალით რომ როგორმე ჩაეხშო ეს ყველაფერი საკუთარ თავში, მაგრამ ვერ შეძლო... გაბრაზებულმა დაუყვირა თორნიკეს -თოკა გააჩერე-მან მაშინვე

ნაჩუქარი გული (თავი V)

დაგვიანებული “მიყვარხარ”,დაგვიანებული მოლოცვასავითაა ხვდები ,რომ ძალიან უსარგებლოა და აღარანაირ ემოციას იწვევს შენში გარდა ღიმილისა.

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი XIX)

მისი მზერა ამჯერად მკერდს მიწვავს,მერე კი მისი ამბორი და ცხელი ხელების შეხება,რომელიც ჭკუას მაკარგვინებენ. - ჩემი ცეცხლოვანი ქალი. - ამბობს ჩემს მკერდთან და მერე ნაზად მკოცნის იქვე. - შენი. - მსიამოვნებს,ის რომ მისი ვარ. - ჩემი,მხოლოდ ჩემი! -

ჩემი ედემი./4 თავი/

მუხლამდე კაბა ეცვა, ატმისფერი. მკერდს ქვემოთ წვრილი ქამარი შემოეხვია, ისე უხდებოდა მის გარეგნობას ოდნავ მოზრდილი მუცელი, დათა მენაბდეს ალბათ ჭკუიდან შეშლიდა ეს ვიზუალი.

მიტოვებული 10 თავი

-ჯანდაბა ამის დედაც ისევ მელანდება... ისევ, გთხოვ ეხლა რომ გავახელ აღარ იყო, ჩვენ ხომ სულ ასე ვიქცევით, მიდი გაქრი.ნაძალადევად დააჭირა თვალები ერთმანეთს ლიზიმ და ღრმად ამოისუნთქა იმის მოლოდინში, რომ როდესაც თვალებს გაახელდა დემეტრეს სხეული მის