შენი სახელით!!! /10 - 16 თავი/

- ოჰო, ეს უკვე სხვა საქმეა, რაო დეტექტივო მემუქრები? - ჩავიცინე გესლიანად. - სად იყავით? მანქანა საცერივით არის ქცეული, ვინ გესროდათ ასე გამწარებით? - ყავაზე მაინც უარს ამბობ? - ვერ ვხვდები, ასე რატომ იქცევი? არ მენდობი?

ვნებების ქარცეცხლში ( 4 თავი )

იმ საღამოს განსაკუთრებული არაფერი მომხდარა, გარდა იმისა, რომ საშინლად დავიღალეთ. სახლში მისულებს ბიჭები უკვე ადგილზე დაგვხვდნენ და ვიდეო თამაშებით ირთობდნენ თავს... უნდა გენახათ მაგათი ხმა ეზოშიც კი ისმოდა ისეთ დღეში იყვნენ. საღამოს საჭმელი

შენი სახელით!!! /5-10 თავი/

- ეს ნახე! - დაბნეულმა მობილური გამომართვა და შუბლშეკრული დააცქერდა შეტყობინებას. - ეს ვისი ნომერია? - შემომხედა ფერდაკარგულმა. - წარმოდგენა არ მაქვს და ალბათ ვერც გავიგებთ, ერთჯერადად იქნებოდა გამოყენებული - დაჩი ისევ შეტყობინებას დააცქერდა.

ვნებების ქარცეცხლში (3 თავი)

- მიყვარხარ! - ვნებამორეული ხმით ჩამჩურჩულა ყურთან. წამით გავირინდე, ვაჩეს რომ ვუყვარდი ისედაც ვიცოდი ტასოსგან არასდროს მარჩევდა, მის სითბოს და მზრუნველობას ყოველთვის ვგრძნობდი. არაერთხელ უთქვამს რომ ვუყვარვარ, მაგრამ ამჯერად გულმა სხვანაირად დაიწყო

უკანასკნელი ამბორი +18 (თავი 2)

"ყოველთვის, როდესაც თვალებს ვხუჭავ ჩემში მოკაშკაშე ვარსკვლავები ჩნდება, რომლებიც ანთებული სხივებით ცდილობენ საკუთარ სხეულში თავიანთი ურყევი ადგილი დაიკავონ."

შენი სახელით!!! /1-4 თავი/

- როგორც ყოველთვის, მის გვერდით მუდამ ეს პატარა ქალბატონია. - ჩაიცინა სონგულიამ და აციმციმებული თვალები მომაპყრო. - დეტექტივო, იქნებ ყველაფერი გართულების გარეშე მოგვეგვარებინა? - წამოიწყო დირექტორმა - მაინც პირველი შემთხვევაა, დარწმუნებული ვარ ამას

მიტოვებული 5 თავი

თითქოს ამინდიც გრძნობდა შექმნილ ვითარებას, როგორც იტყვიან ბუნების ყველა მოვლენა ხომ ჩვენს ემოციებს და გრძნობებს გადმოცემოს მართლაც ასე იყო. იმ დღეს იმდენად უცნაური ამინდი იყო, მზე ხან გამოანათბდა ხან ღრუბლების სიღრმეში ჩაიკარგებოდა, ხანაც ისე

ვნებების ქარცეცხლში (2 თავი)

II თავი გქონიათ მომენტი როცა სიზმარს და რეალობას ერთმანეთისგან ვერ არჩევთ? - აი დაახლოებით იგივე სიტუაციაში ვარ ახლა, მგონია სიზმარში ვარ, სადაც ჩემი ნებისმიერი სურვილი ახდება, ფრენა მსურს? შემიძლია უბრალოდ ხელები გავშალო და გავფრინდე, ისეთი

სიგიჟის ზღვარზე (3 თავი)

მია ოთახში შეიკეტა, საწოლზე პირქვე დაემხო და ტირილს უმატა, ნატა კი ერთ ადგილზე მიყინულივით იდგა და ვერ მოეფიქრებინა როგორ ემართლა დის ეს გამოხტომადა-კბილი სტკივა და...-გაუნათდა უცებ გონება

ების ისტორია (თავი 2)

აახლოებით 1 საათის შემდეგ ისევ გამეღვიძა. გამოძინებული ვიყავი მაგრამ ტკივილი მაინც არ მშორდებოდა.როგორც იქნა შევძელი წამოჯდომა. ოთახში ისევ მარტო ვიყავი. ვიჯექი და ვუყურებდი არც თუ ისე დიდ ოთახს