ცეკვა სიკვდილთან ( თავი 6, 7 და 8)

"- ჩვენ შემთხვევაში? - ჩვენ?- გაეცინა. - ჩვენ შეყვარებულები არ ვართ."

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთხუთმეტე თავი)

არ მინდა შენი მოსმენა_უთხრა მამაკაცმა-შენ საქციელს გამართლება არ აქვს ანა ,როგორ გგონია იმის მერე როგორც მომექეცი შენთან რამე ურთიერთობა მექნება?

მომენდე (მერვე თავი)

10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 დაა აინთო.თავი ზღაპარში მეგონა ისეთი ლამაზი იყო ყველაფერი,თიკამ უამრავი ფოტოები გადაგვიღო,მერე თავისი განუყრელი ნაწილი სელფის ჯოხი გაშალა და ყველამ ერთად სელფიც გადავიღეთ. -რა მაგრები ვართ-დამჩხაოდა თიკა -ჰო თიკა თუ არ დამაყრუებ

არ შეგიყვარებ. 10 თავი

-თვალები დახუჭე ახლა ლელა. -ე გადი რა თქვენც დახუჭეთ მაშინ. -ბიჭები ვართ ჩვენ. -გაჩუმდი ლუ რა ამაზე ვარესებაც მაქვს ნაყურები დიდი ამბავი.

ცეკვა სიკვდილთან (თავი 3, 4 და 5)

გუშინდელი დღესავით მახსოვს, თუ როგორ გამომაძევა სამოთხის კარიბჭიდან მაღალმა ღმერთმა. ჩუმად და გარკვევით მომაძახა, რომ დროულად მეპოვა გულის მხსნელი, რომ ჩემს სულს საბოლოოდ წვეოდა შვება... განთავისუფლებულიყო სულიერი დაღისგან. ვიცი, დრო მალე გადის...

მომენდე (მეშვიდე თავი)

ვიკა დაწყნარდი წარმოიდგინე სახლში ხარ შენს თბილ საწოლში,აქეთ-იქით ყურებას მოეშვი და მხოლოდ წინ იხედე.მაგრამ ჯანდაბა ვერ ვწყნარდები,ყოველ წამს მგონია რო რაღაც არსება გადმომიხტება გზაზე,ადამიანის ჭაჭანება არაა ,რომც ვიყვირო ალბათ ვერავინ გაიგებს

ცოლი მჭირდება! (პირველი თავი)

-სასამართლო იძახებს სანდრო დადიანს. ამ სიტყვების გაგონებისას დარბაზში მყოფი ერთ-ერთი ახალგაზრდა ბიჭი ფეხზე წამოდგა და განკუთნილი ადგილისკენ დაიძრა,რატომღაც ნერვიულობდა,თვითონაც არ იცოდა რატომ ადარდებდა ეს ფაქტი ასე.

კოშმარის პრინცი თავი 3

შემოსასვლელისკენ მთელი სისწრაფით გავვარდი და კარი გავაღე, ლევანი იყო, მისი დანახვისას ჩემში გამოწვეულ ემოციებს სიტყვებით ვერ აღვწერ...

სამი დღე 10 თავი

- ეს შენ ჩამოგიტანე, მაგრამ ახლა აღარ მინდა სხვისი ხელის შენახები სამკაული გამშვენებდეს. მაგრამ ვერც იმას დავუშვებ სხვამ ატაროს ის, რაც შენ გეკუთვნოდა. ტუჩებზე მოწყვეტით აკოცა და ოთახიდან გაიყვანა.

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 6 თავი

-ანიტა მქვია-ვამბობ ღიმილით და ფეხზე ვდგები-მოდი იცი რა ვქნათ? შენი ჩხუბი დავივიწყოთ, შოკოლადები ვიყიდოთ და დამიანესთან წავიდეთ, კარგი? -კარგი-მეუბნება და პატარა ხელებს კისერზე მხვევს