ბიჭი ფანჯრიდან (17 თავი)

- ახლა არავინ და არაფერი მაინტერესებს ტატოს სიცოცხლის გარდა. გთხოვთ თავი შევიკავოთ. მითუმეტეს ბაჩოს თანდასწრებით. გასარკვევს კი აუცილებლად გავარკვევთ, როცა დრო მოვა.

ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 2)

არც გადამიხედავს ისე ვდებ, შეცდომებისთვის მომიტევეთ თუ არა და კომენტარებში გამოხატეთ, იმედია მოგეწონებათ... შეფასებებს ველოდები მაინტერესებს მოგწონთ თუარა ან გავაგრძელო საერთო დადება? გადატვირთული გრაფიკის გამო ვეცდები ყოველდღე დავდო დღია რომელიმე

კესანე ანუ არ დამივიწყო (9თავი)

გრძელდება მოგზაურობა სამეგობროში ან რაცგინდათ ის უწოდეთ შემოგვიერთდით და იხალისეთ ჩვენს სამეგობროსთან ერთად

ბიჭი ფანჯრიდან (16 თავი)

შეშლილივით შეგლიჯა სააბაზანოს კარი. ტატოს სარკე დაემსხვრია და სისხლით შეეღება სხეული მაგრამ მაინც არ ჩერდებოდა და გამეტებით ურტყამდა მუშტებს ყველაფერს რასაც ხედავდა. კატო ხელში ჩააფრინდა.- ნუ აკეთებ გეხვეწები...

ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 1)

- რა ჯანდაბაა?- ჟანგბადის ბალონის დანახვაზე უცბად წამოიწია, მაგრამ ისე დაეხვა თაბრუ გატოკების საშუალებაც არ ჰქონდა. ისეთი დაღლილი იყო თეთრ კედლებს მოავლო თვალი და წამლების სუნი ყელში ამოაჯდა. ყოველთვოს უკვირდა ამ ბუნებით

7 წლის შემდეგ! (თავი 6)

-მე არა შენ დაივიწყე რომ ვარსებობ.-მე შენ ყველაზს მეტად მიყვარდი.-დღეს მართლა დამთავრდი ნუკა ჩემს ცხოვრებაში..-დემეტრესგან შვილი გყავს.მეორედ მომიგო ომი.-აი ის ანგელოზი ოთახში რომ წევს რას არ მივცემდი რომ ჩემი შვილი იყოს.

ბიჭი ფანჯრიდან (15 თავი)

- ცოლად კი არა მეგობრადაც არ ივარგე კატო. - იმედგაცრუებულმა ბიჭმა ცივად მოიშორე მისი ხელი და სააბაზანოში გავიდა. ცოტახანში მსხვრევის ხმა მისწვდა განადგურებული გოგოს სმენას.

7 წლის შემდეგ! (თავი 5)

დუდა აქ მოსასმენი არაფერია..მე იმისთვის მოვედი რომ მეთქვა გაპატიე.-ხო დუდა გაპატიე ამის წინა ღამე..-შეგიძლია სინდისი დაიმშვიდო მე გაპატიე..აი აქ დამთავრდა დუდა და ნუკა..-.განქორწინების საბუთებს ადვოკატს გამოვატან..

ბიჭი ფანჯრიდან (14 თავი)

მაინც გადავამოწმოთ. ბოლობოლო მამიდაა და ღმერთმა დაგვიფაროს მაგრამ რამე ცუდი რომ მოხდეს ჯობია აქედანვე იცოდეს. - რა ცუდი ბიჭო. შენ შ*გ ხომ არა გაქვს. - წარმოდგენაზეც კი სუნთქვა შეეკრა ბიჭს.

ყველა'ფერი (თავი 1)

ყველა დღე ერთი და იგივეს გავს... დილით ადგომა სკოლაში წასვლა გაკვეთილები... დილით 7:50 ოთახის კარები დედაჩემმა შემოაღო -მალე მოწესრიგდი დადაგვიანედება, მე გავდივარ. მე წამოვჯექი და დედაჩემი უფრო კარგად დავინახე და ნახევრადმძინარემ ვკითხე: -სად