ნიღაბი თავი 2

ვფიქრობ დამთავრდა ის დრო როდესაც დილიდან საღამომდე დროს ლოგინში ვატარებდი ყავის ჭიქასთან ერთად და ფანჯრიდან ვუყურებდი სამყაროს,ახლა ვთვლი მზად ვარ შევეჩეხო ახალ დაბრკოლებას და მოვემზადო ცვლილებებისთვის.ყველაფერი თითქოს გამოსწორებისკენ წავიდა თითქოს

შეხვედრა. (თავი 4)

ძალიან ხშირად ხვდებოდნენ. თითქმის ყოველდღე. უსასრულოდ საუბრობდნენ. ნებისმიერ თემაზე შეეძლოთ ლაპარაკი და არ წყნდებოდათ. თუმცა თინანო უკვე ხვდებოდა, რომ ამ ყველაფერმა მეგობრილი შეხვედრების სახე დაკარგა. ყოველშემთხვევაში მისთვის, რადგან რაღაც სიმპატიას

სიყვარული რეალობის წინააღმდეგ (2 თავი)

13 სექტემბერი იყო როცა შენ პირველად მომწერე, ჩემს ბნელ და უმზეო ცხოვრებაში შემოიჭერი და ყველაფერი და თან არაფერიც მაშინ დაიწყო...

7 წლის შემდეგ! (თავი 2)

დილით თვალები რომ გავახილე, ნუკას ჩემს მკერდზე ედო თავი და ტუჩები ქონდა გაბუსხული, ისეთი საყვარელი იყო მისი შეხების სურვილი მკლავდა...არა დუდა ასე არ შეიძლება ამ გოგოს კარგად არ უნდა მოექცე...

ბიჭი ფანჯრიდან (12 თავი)

- მე და შენ სერიოზულად ვილაპარაკებთ. - უთხრა კატომ ქმარს როცა მაგიდასთან დაბრუნდა.- რამე მოხდა? ვილა0არაკოთ რა პრობლემაა. მაგრამ ახლა სხვა ვინმესთან მოგვიწევს საუბარი. - თავით იმ წუთას შემოსულ ლეილაზე ანიშნა. რომელიც

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 8) +18

-რატომ?-არ ვიცი ალბათ სტრესის ბრალია-გინდა წავიდეთ საავადმყოფოში?-არა კარგად ვარ მალე გამივლის-იქნებ მაინც წავსულიყავით?-არა იო არ მინდა წასვლა, ერთადერთი რაც მინდა შენი ჩემს გვერდით ყოფნაა სხვა არაფერი

ცოდვების ხარჯზე... (24 თავი)

-ბიჭები არ მოსულან, თანაც ამათმაც გოგონების იმედი გვქონდაო, შენც იმავეს ფიქრობ რასაც მე?_აცრემლებულმა გადახედა ნენემ გვერდით მჯდომს -ღმერთო გადაგვარჩინე_პირჯვარი გადაისახა ლილუმ და უფრო მაგრად მიიკრა თამარი გულზე.

7 წლის შემდეგ! (თავი 1)

-შენი დემეტრე არა?ამის დედაც გოგო ნუ გამაგიჟე.-გადადი მანქანიდან, გაეთრიე და თვალით აღარ დამენახო.-დღეს ჩემთვის მოკვდი ნია დემეტრაძე..

კესანე ანუ არ დამივიწყო (8თავი)

გიერთდებით ახალგამომცხვარ სამეგობროსთან ერთად მათი ისტორიები და თანდათან გაცნობით მათი წარსულის კრახის გახსებებით ბევრი ემოციით და ხალისით.

ცოდვების ხარჯზე... (23 თავი)

ერთი მხარე დაკედელი კი მთლიანად იარაღებს დაეფარათ. დიდად გარემონტებულს და ევრორემონტს ვერ უწოდებდით, თუმცა კომფორტულად შეძლებდა ადამიანი აქ რამდენიმე საათის ან თუნდაც დღის გატარებას.