ამილახვარი (თავი 13)

-ალისა, გაჩერდი! - ხელი გაუკავა გაბრიელმა და იატაკზე ტკივილისაგან მოკეცილ კაცს წამოდგომაში მიეშველა, - შემოგაკვდება ასე. -მერე, ღირსი არაა თუ რა?! - დაიღრინა და მათრახი დასარტყმელად შემართა.

Royal Couple (თავი I)

ბარლონაში მზე თითქმის უკვე ჩასულიყო სასახლეში აჯანყება რომ მოხდა. ბარლონა ერთ-ერთი დიდი სამეფოა სხვა სამეფოებს შორის. მეფე დეივიდი ტახტზე უკვე 25 წელია ზის, მას ძალიან ხშირად უწევდა აჯანყების ჩახშობა რის გამოც ცოლი დაკარგა და ტახტის

განქორწინებულის დღიური (თავი 6)

-მინდიხარ ! - ჩემკენ იწევს, მოკლე კაბის ქვეშ ხელებს მიცურებს, ვგრძნობ, როგორ მშორდება საცვალი, უცნობის ხელები კი თეძოებზე მეხება.. ეს ყველაზე ჩემი ცხოვრების ყველზე უგრძნობი შეხებაა. არ ვიცი, რამ დამამახსოვრა ეს დეტალები.

ცხოვრების გზები (5-6-7-8 თავი)

- რას ქვია გაიტაცეს ნიკოლას, ვინ გაიტაცა? შენ სად იყავი? გეძინა? ჩემი საწყალი გოგო, - კარებთან ბავშვივით ატუზულ ნიკოლასს თავი დაბლა დაეხარა და ახსნას ვერ უძებნიდა მომხდარს, უფროსმა ერთბაშად იმდენი კითხვა მიაყარა დაიბნა, რომლისთვის

კომა. თავი 3.

სადღაც ორ სამყაროს შორის...როიალზე ბოლო ბგერა გაჟღერდა. თვალები გავახილე.ბგერა ექოსავით გავრცელდა მკვდარ ქუჩაში.სად ვარ? რა შენობაა? ვინ უკრავდა? ქუჩა თითქოს უსასრულოდ იწელებოდა. აივანს მივაშტერდი. თითქოს უცნობი, მაგრამ

ამილახვარი (თავი 12)

-უკაცრავად, მაგრამ ვინ ბრძანდებით? - იკითხა ერეკლემ და ისევ დაიძაბა. -მე? ნუთუ ალისას არ ვუხსენებივარ? - ისევ ღიმილით იკითხა მამაკაცმა და ქალს წელზე მოავლო ხელი, - მე მისი საქმრო გახლავართ. აქ მის წასაყვანად ჩამოვედი. უკან უნდა დავაბრუნო, რადგან

ცხოვრების გზები (3-4 თავი)

ფეხზე წამოდგა და ხელები წინ გასწია, ხელბორკილის სიცივემ მთელს ტანში დაუარა. აღარ იცოდა რა ექნა, ადგილიდან ვერ იძვროდა, იდგა ასე ქანდაკივით გაფითრებული და გაშეშებული. ჯერ კიდევ ვერ აცნობიერებდა რა ხდებოდა, ვერც ის გაეგო ბორკილები რატომ ედო ხელებზე,

კომა. თავი 2. წარსული

"...ალბათ ლამაზი სიყვარულის ისტორია უნდა ყოფილიყო, თუმცა ამ ცხოვრებაში ყველაფერი ისე ვერ ხდება, როგორც ჩვენ გვინდა. სწორედ ამიტომ გააჩინა ადამიანმა სიტყვები: ტკივილი, იმედგაცრუება, სევდა...

მგონი შემიყვარდა (თავი 6)

წყალი მწყუროდა მაგრამ აღმოჩნა რომ პალატაში წყალი არ იყო ამიტომ ადგომა დავაპირე როდესაცც ძლიერი ტკივილი ვიგრძენი და ისევ საწოლში დავბრუნდიი. მინდოდა ვინმესთვის დამეძახა მაგრამ ამის ძალაც კი არ მქონდა, თითქმის ნახევარი საათი გავატარე ასე, შემდეგ

კესანე ანუ არ დამივიწყო (3თავი)

მდაჰ აი როგორციქნა გათენდა და უნდა გავიგო ვინაა ჩემი ესემესების პატრონი თან ყველაზე ღადაობა იცით რაარის აი არანაირი შეგძნებამაქვს არანაირი წინათგრძნობა. არადა ჩემიდაქალი რო ვინმეს მოსწონს მე ვეუბნევი ვინმე ვინმეს უნამიოკებს იმასაც ვხვდები ძალიან