ჩემი გემის ნაპირები! (თავი მეშვიდე)

-შეიძლება?- გველესიანის კაბინეტში თავი შემოყო ერეკლემ. -შემოდი-საქაღალდე გვერდით გადადო, თვალები მოისრისა და დაღლილი მზერა შეავლო ერეკლეს. -ლაშა ძალიან ნუ შეყვები ამ საქმეს, შენც გული გეტკინება და იმასაც ასე ძალიან რომ გაფორიაქებს ახლა.

მე მზეს დაგარქმევ შენ( თავი1)

-გამარჯობა ელენა!-ამჯერად უფრო გაკვირვებული დარჩა. საიდან იცოდა მან მისი სახელი? ჰაჰ სასაცილოა მას მისი სახელი გულთან ქონდა ამოპრინტერებული იმისთვის რომ კლიანტებს დაენახათ. -გისმენთ რით შემიძლია დაგეხმაროთ?-ეკითხება თავაზიანად.

ცივი თვალები (მეშვიდე თავი)

- შენ ვერ მეტყვი, რა გამოდის და რა არა - სახე ახლოს მივუტანე და ყურთან ვაკოცე - მე ნიკო ვარ და როცა არჩევანის წინაშე ვდგები, ყველაფერს ერთად ვირჩევ. თუ აქამდე, არასდროს არავის გამოსვლია ყველაფერი ერთად, პირველი ვიქნები - უკანალზე ვუჩქმიტე. ჩემს

ჩაკეტილი სივრცე 21 თავი

-რა თქმა უნდა არა- ვუპასუხე თვალებგაბრწყინებულმა და სალარო სწრაფად გადავითვალე, პროგრამა ჩავხურე და მასთან ერთად ქუჩაში გავედი. ცოტა ხანს ფეხით ვიარეთ შემდეგ კაფეში შევედით და ვილაპარაკეთ.

მე - ორი [ თავი III ]

რამდენიც არ უნდა მელაპარაკა, მეთხოვა, მუხლმოდრეკილი შევვედრებოდი ელზას - ჩამოშორებოდა იმ კაცს, რომელმა მთელი ცხოვრება გაუმწარა… არაფერი ჭრიდა. კითხვაზე “რატომ” პასუხად ვიღებდი - “მიყვარს”. რა სიყვარულია, დედა, ეს? ავად ხარ…

შეუძლებელი სიყვარული (თავი 3)

დავითისაკენ ვბრუნდები, ხელს სახეზე ვხვევ, ჩემსკენ ვაბრუნებ და პირდაპირ ტუჩებში ვკოცნი. ოღონდ არ მკითხოთ ამას რა ჯანდაბის გულისთვის ვაკეთებ. ვიცი,ზედმეტად არაადეკვატურად ვიქცევი!

ჩაკეტილი სივრცე 20 თავი

სუსხიანი ცივი ნოემბრის დასასრულს ნიცა ისევ გაცივდა. წამლების ფული არ მქონდა, ამიტო იძულებული გავხდი მიასთვის გამომერთმია ბანტიკისთვის ნაგროვები ფული. ხელები მიკანკალებდა აფთიაქში როცა მისი წვალებით ნაგროვებ ფულს ვხარჯავდი.

ვოკალი (თავი 1)

მის მწვანე თვალებში პირველივე ნახვის დროს ჩავიძირე მადლობელი ვარ ბენდით რისი საშველებითაც გავიცანი

ჩაკეტილი სივრცე 19 თავი

თავისუფლება შევიგრძენი და იმ წუთებში თავი ამ ქვეყნად ყველაზე ბედნიერ ქალად ვიგრძენი,

ცივი თვალები (მეექვსე თავი)

მხოლოდ მასთან ვიყავი მხიარული. მისი სიახლოვე მომწონდა, თუმცა არა ისეთი, მას რომ უნდოდა. დამღლელი დღის ბედნიერი დასასრული იყო ნიკო. ჩემი მხრიდან, ეგოისტური თამაში გამომდიოდა. ურთიერთობის ყველა გზას ვჭრიდი, მაგრამ მაინც მივდიოდი მასთან სახლში,