შეხვედრა. (თავი 3)

-არა, ეგ რა შუაშია. -დავიბენი მე.- ერთად დალევით არაფერი დაშავდება, უბრალოდ მართლა არ მინდა დალევა.-ცოტა ხანს ჩავფიქრდი. მივხვდი უბრალოდ რაიმეზე საუბარი უნდოდა.-თუმცა შეგიძლია ყავაზე და ნამცხვარზე დამპატიჟო

ცოდვების ხარჯზე... (21 თავი)

-შენ რა აქ რჩები?_გაკვირვებულმა მოატარა თითი თავის სახლს. -აბა ღამის სამზე მაგდებ?_მოჩვენებითი ცრემლები მოიწმინდა სანდრომ. -აფირისტო._მაინც გაეცინა და შემოსასვლელში მდებარე კარადისკენ წავიდა.

არჩევანი თავი 19

გიყვარდეს და ვერ აპატიო ? აპატიებ მაგრამ იმდენად რთულია მერე ენდო მოგენატრება , სიგიჟემდე , ინატრებ სადმე გადაეყარო , მაგრამ არა არაფრით ვერაფრის დიდებით ვერ ნახულობ სადმე , მონატრებული თვალებით ეძებ ყველგან მაგრამ არა

სულ შენ მიყვარდი (თავი 7)

კაბინეტში შევედი და სავარძელში ჩავესვენე...კომპიუტერი გავხსენი და მესამე მცდელობა მქონდა,ინტერნეტში რომ ჩავწერე აკო ნაკაშიძე...მესამდე ჩავწერე და წავშალე .ნოუთბუქი გაბრაზებულმა დავხურე და ჩემს თავს ვუსაყვედურე. -გვანცა რეებს აკეთებ?-გონს მოდი..

საქორწილო კაბა (10 თავი)

მაინც არ უნდა მიგეტოვებინა, მარიამისთვის დაზე მეტი იყავი, ძალიან უყვარდი, შენკი ყველაზე მძიმე დროს მიატოვე, მარტო დატოვე, საერთოდ წაშლილი ხარ ჩემთვის ჩემი ცხოვრებიდან, ყოველთვის ვეუბნებოდი რომ შენ არ ხარ მისი სიყვარულის და მეგობრობის ღირსი მაგრამ არ

ბიჭი ფანჯრიდან (8 თავი)

ბევრი იმხიარულეს, ისეირნეს მანქანით ქალაქის ქუჩებში... კატომ რესტორანში აღნიშვნაზე კატეგორიული უარი განაცხადა. ჯერ ფეხშიშველმა მოირბინა მთელი სანაპირო. მიუხედავად იმისა, რომ კაბის გრძელი შლეიფი დასველებული და ამავდროულად დამძიმებულიყო მაინც ვერ

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) IV თავი

კარი სწრაფად შევაღე და თვალებით გიორგის ძებნა დავიწყე, ბართან მდგომი, ვიღაცას ესაუბრებოდა. სწრაფად გავემართე მისკენ, ვიღაც გოგოს უხეშად მოვუჭერი გზა და შემაღლებულ სკამზე ჩამოვჯექი. გიომ გამომხედა და სერიოზული გამომეტყველება უცბად ღიმილმა შეცვალა. -

სულ შენ მიყვარდი (თავი 6)

ნერვიულად გავიცინე.-მიხარია აკო მინდა ყველაზე ბედნიერი იყო.-წავედი და ერთ კვირაში შევხვდებით შენს ქორწილში... ტელეფონი გავთიშე და ხმამაღლა ავტირდი.სამუდამოდ დავკარგე.გვიან ხვდები როცა კარგავ თურმე.ალბათ უნდა დამეკარგა რომ მივმხვდარიყავი თუ როგორ

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 6) +18

უჯრა გადმოვწიე და ორი სასაჩუქრე ყუთი დავინახე, არც მიკითხავს ორივე ჩემი იყო თუ არა ავტომატურად მივითვისე და პატარა ზომის ყუთის გახსნით დავიწყე. წარმოუდგენლად გამიხარდა ის რაც შიგნით დამხვდა, ყოველთვის ვნანობდი სიბრაზის გამო ცხელ გულზე, იოანეს

ცოდვების ხარჯზე... (20 თავი)

-რა კარგი მახსოვრობა გაქვთ ბებო, ყოჩაღ. -ასე ყოფილა ბებო, ექიმმა როცა სინათლეს კარგავ სხვა შეგრძნებები გიმძაფრდებაო_გაიღიმა ქალმა და გვერდით მჯდომ შვილიშვილს მოუთათუნა ხელი