ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 5) +18

რატომღაც არ მეგონა ასე ცივილურად თუ განვითარდებოდა მოვლენები, მაგრამ იოანე ხომ ყოველჯერზე გაოცებას იწვევს. სკამებზე დავსხედით, იოანემ ორ ღერ სიგარეტს მოუკიდა,ერთი მე მომაწოდა და ფეხები მოაჯირზე შემოალაგა, მეც მივბაძე

ცოდვების ხარჯზე... (18 თავი)

სანდროს ამბავი ჯანდაბაში გადააგავნა, მას აბრალებდა ყველა თავს დამტყდარ უბედურებას და ბოლო მოვლენებს იხსენებდა. მისი გამოჩენა, გიორგის გადაკიდება, სანდროსთან ჩასახლება, გატაცება, ისევ სანდროსთან ცოვრება. ყველგან ბიჭი იყო, სანდრო, სანდრო და ისევ

შეხვედრა. (თავი 2)

თვითონ კი 16 წლიდან თავისი შრომით ნაშოვნი ფული ქონდა და უკვე 13 წელი იყო მამამისს კაპიკსაც კი არ ართმევდა. ამიტომაც ეშლებოდა ნერვები თავისი დის საქციელებზე, რადგან იცოდა როგორ წვალობდნენ სხვები პურის ფულის საშოვნელად.

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 4) +18

დილით ვახელ თვალს და ვიღაცის ხელს ვხედავ, მსხვილი ვენები მდინარესავით მიუყვება მტევნებამდე, გაოცებული ვუყურებ და ვიხსენებ წუხანდელ ღამეს... ვაცნობიერებ რომ მისი ხელები უფრო და უფრო მიჭერს და მისკენ მიზიდავს, ცხვირს ყოფს

ბიჭი ფანჯრიდან ( 4 თავი)

ერთი თვე მიილია ტატოს წასვლიდან. კატო თავის კაბინეტში იჯდა და ცქმუკავდა. იმდენი რამ დაუგროვდა მისთვის სათქმელი...- კატო შეიძლება? - კარი შემოაღო შუახნის, ლამაზი პირისახის მაგრამ ჩაპუტკუნებულმა ბუღალტერმა.

ჰორიზნონტს მიღმა (საცდელი თავი)

-არა ევა, არა ვერსად ვერ წამოვალ არაკაცივით ვერ მოვიქცევი -ზუკა გონს ვერ მოდიოდა თუ რა ხდებოდა მის თავს, რა მოხდა ცოტახნისწინ ბარში რატომ ეგდო მისი ბავშობის ძმაკაცი სისხლიანი ძირს უჭირდა გონს მოსვლა გაუნძრევლად იდგა, საბრალო ევა

სულ შენ მიყვარდი (თავი 1)

-რაო გვანც შეყვარებულმა დაგირეკა?-გამეცინა,არ მყავს შეყვარებული მაგისთვის არ მცხელა.მაგ საკითხში ცოტა რთულად ვარ მოდი ვთქვათ ცუდი გოგო ვარ რაა...რომ გავიგებ ბიჭს მოვწონვარ თავს ვაყვარებ და მერე ვიკიდებ როგორც თქვენ

არჩევანი თავი 16

-კაი რას ჩამოგიშვიათ ცხვირი? რეანიმაციას მინა არააქ?-არ გვიშვებენ , რომ გხედავთ ენატრებით და ტირისო მერე კიდე ვერ სუნთქავ კინაღამ დამეხჩო , კინაღამ თვალწინ მომიკვდა-შენ ხოარ უბერავ დამშვიდდი და წამო მინიდდან ვუყუროთ

ცოდვების ხარჯზე ...(17 თავი)

-კი, რა თქმა უნდა, აჰა შენ ფურცელი და კალამი_ნივთები მიაწოდა ტყუპს და კარებიდან ჩამოეცალა. სამივე შევიდა პალატაში და იოანემ სანდროს გადაუბრიალა თვალები კუთხეში ჩუმად დადექიო.

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 3) +18

კართან არავინ იდგა და გავაღე, ძირს იდო უზარმაზარი ვარდების თაიგული გვერდით პატარა პარკით... გავხსენი ეს პარკი და ჩემი საყვარელი სუნამო... დავუწყე ბარათს ძებნა, დიდი იმედი მქონდა იოანეს ამოვიკითხავდი, მაგრამ „იმედია მოგეწონა, ა ლ ე ქ ს ი“