ჩემი პროფესია 36_ე, 37_ე და 38_ე თავი ერთად!

სიცოცხლე მივიწყებას მიეცა? ადამიანებს, აღარ ახსოვთ, რომ შობადობაც თავდებშია... ახლა ხალხი, დაიღალა ოჯახის წევრების უკანასკნელ გზაზე გაცილებით. იქნებ აცივდა? იქნებს ადამიანების სულშიც აღარ თბილა. იქნებ და დარდებმა დაიწყეს მეფობა. იქნებ ღიმილს წრემლმა

ძმები (თავი 28)

-კი, რა თქმა უნდა_გამოფხიზლებულმა გამოხედა ბიჭს და მაშინვე წამოდგა -შენ გეზარება მე კი თუ ეს ჭუჭყი არ მოვიცილე რა დამასვენებს_სააბაზანოსკენ წავიდა და გაბრიელის დასანახად ტუჩი მოიკვნიტა.

ამილახვარი (თავი 3)

-თუ არ იცით, ბატონო კაპიტანო, გეტყვით, რომ ოჯახი ყველაზე წმინდაა და თუნდაც ლუციფერი რომ ყოფილიყო მამაჩემი და მეორედ მოსვლა გამოეწვია, მაინც მის მხარეს დავიჭერდი. ოჯახს არასდროს ღალატობენ და მათ ისეთებად იღებენ, როგორებიც არიან. მნიშვნელობა არ აქვს

დრაკონის ვაჟიშვილის ცხოვრება (თავი 3)

სულ რაღაც 2 დღე გავიდა რაც მე და ანჩომ ერთმანეთს სახალხოდ ვაკოცეთ, რა თქმა უნდა სულ არ მინდოდა მაგრამ ისეთ გაბრაზებული ვიყავი რომ აღარ შემეძლო მაშო რაღაცნაირი თვალებით რომ მიყურებდა ალბათ გაბრაზებულია ჩემზე და ამიტომაც არც ვუნახივარ ეს 2 დღე. დათო

ამილახვარი (თავი 2)

-რთულია იმ ადამიანის შეშინება, რომელსაც დასაკარგი აღარაფერი აქვს. არ მეთანხმებით, თავადო? - თვალი თვალში გაუყარა ერეკლემ ამილახვარს, - და თუ გგონიათ, რომ თქვენი სიტყვებით რომელიმე ჩემს მეზღვაურს შიშს ჩაუნერგავთ, ძალიან ცდებით. შიშს დიდი თვალები

არჩევანი თავი 3

დასაძნებლად წასულ მიშოს მოსვენება ვერაფრით ეპოვა როგორ აეხსნა პატარა დისთვის რომ მამამისმა დედამისის მოატყუა , რომ მისი მოშორებაც კი უნდოდათ ის ჯერ მხოლოდ 13წლის იყო მაგრამ იმასაც ხვდებოდა რომ აუცილებლად უნდა სცოდნოდა სიმართლე მარიამს ამ ფიქრებში

ამილახვარი (თავი 1)

-და ახლაც არ შესცვლია დამოკიდებულება? - ინტერესით შეაცქერდა მელანო. -არა, არასდროს. და ახლა მგონი ვხვდები კიდეც რატომ მექცეოდა ასე. ეგონა, რომ ჩემი დაბადებით მშობლების სიყვარული დააკლდა და მისი კუთვნილი წილიც კი მე მივისაკუთრე. მაგრამ, გეფიცები,

ძმები (თავი 27)

ადგილზე მისულებს უცნაური სანახაობა დახვდათ წინ, რამდენიმე დაცვის წევრი უკვე უგონოდ ან სულაც გარდაცვლილები ეყარნენ მიწაზე და ჩამიჩუმიც კი არ ისმოდა. -რა ჯანდაბაა_სნაიპერის ლულაში გაიხედა გაბრიელმა და მიდამო მოათვალიერა.

კესანე ანუ არ დამივიწყო (2 თავი)

აი გქონიათ მომენტი როცა, ღელავ, გეშინია, და ითრგუნები რადგან გეშინია რომ, შერცხვები და დაგცინებენ. აი ახლა ამ მომენტში ზუსტად ეს გრძნობა მაქვს, აქამდე დიდ საზოგადოებაში არ მიმღერია და არც დამიკრავს მაგრამ თავსაც ვერდავიფასებ არმიყვარს არ ჯდება ჩემში

ეველინა (თავი3)

ბუნება... ადამიანთა შთაგონების წყარო,ხელოვანთა მუზა,ზოგისთვის უბრალოდ მატერიალური წყარო და ადგილი რომელსაც ბევრი მოგება მოაქვს...აი ჩემთვის ბუნება არის ადგილი რომელსაც შეუძლია ჩემი განტვირთვა,აქ შემიძლია დავმშვიდდე,გავერკვე