სკოლა და დიდი სიყვარული(1 თავი)

მოკლედ მე ვერონიკა ჯაფარიძე ვარ ჩვიდმეტი წლის,დამამთავრებელ კლასში მოგეხსენებათ როგორი ძნელია მასწავლებლებიდან მასწავლებლებში,მოდელები ვართ თოთხმეტი წლიდან,ვერც კი წარმოვიდგენდით რომ ჩვენი კარიერა თოთხმეტი წლიდან წარმატებას მიაღწევდა,ახლაც

ტანჯვისთვის დაბადებული ( მეხუთე თავი)

დერეფანში სამი დაცვა იდგა, ლუკამ მათ თავი დაუკრა და შემდეგ წინ გაგვიძღვა.დარბაზში ხალხი ირეოდა, წყვილები ცეკვავდნენ, ბრიტნი სპირსის "your body"(cat dealers) იყო ჩართული. მეც მიყვარს ეს სიმღერა და ცეკვა დავიწყე, ლუკაც და მარიც ამყვნენ,

ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი (5 თავი)

შემდეგ მათი სასიყვარულო ისტორია.. ალექსანდემ კი, მის შესახებ მოგვიყვა, ნუ დემეტრეს,მე საერთოდაც არ მაინტერესებდა, თუმცა იქ ვიყავი და ძალაუნებურად მესმოდა.. ალექსანდრე, სანდრო წიკლაური. 25 წლის.. სწავლობდა და მუშაობდა უცხოეთში,ბიზნესის განხრით.. აქ

ჭკუას მაკარგვინებს თავი 3

მადლობა... ბოდიშით ბევრ შეცდომას ვუშვებ რადგან ტელეფონით ვწვალობ მაპატიეთ მე თვითონაც მართლა არმომწონს ამდენი შეცდომა წერის დროს და ვეცდები გამოვასწორო ძალინ ვწუხვარ არვიცი გავგრძელო თურა მაგრამ თავს იმით ვინუგეშებ რომ ყველას და ყველაფერს აქვს

გადარჩენა (II თავი)

სამასწავლებლოში იატაკზე ვზივარ, მუხლები მკერდთან მაქვს მიტანილი და სიცივეს ვცდილობ ვებრძოლო. თებერვლის პირველი რიცხვებია, სანამ დათბება იქამდე კიდე დიდი დროა და თუ ასე ვეყოლებით გამოკეტილები ყველაფრის

ახვლედიანი და ჯაში (თავი 3 )

ოთახში ავედი თუარა აბაზანისკენ ავიღე გეზი, დაახლოებით ერთი საათი ვნებივრობდი.ხალათი არმქონდა შეტანილი, ამიტომ პირსახოცი მოვიხვიე ტანზედა ოთახში ისე გავედი,ოთახში კი ლაზარე დაამხვდა რომელიც ფანჯარაშ იხედებოდა.-აქ რასაკეთებ?

ერთადერთი? ( V თავი )

- კიბეებზე მჯდომი გძნობდა სხეული როგორ უმსუბუქდებოდა. თვალები ეხუჭებოდა და სამყაროს ეთიშებოდა. მხოლოდ თვალებს ხედავდა, იმ თვალებს ყველაზე მეტად რომ ეძვირფასებებოდა.

ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი (4 თავი)

ჩვენი თავი წარუდგინა.. მე რომ შემომხედა სახე შეეცვალა! ჯანდაბა! სერიოზულად?! ეს არის? ეს ხომ.. აი თურმე რაუნდოდა აქ.. თურმე,მართალი ყოფილა დეა.. ნამდვილად ჩემი მეზობელია და.. ასევე უდავოდ სიმპატიური!

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეხუთე თავი)

დამიანე სუნთქვაშეკრული და გაშეშებული იყო,არ იცოდა რა გაეკეთებინა,გაოგნებული და დაბნეული იდგა,მხოლოდ ის მოახერხა,რომ ნელი ნაბიჯებით გასულიყო სტუდიის შესასვლელში,სადაც ანა და ლუკა ისხდნენ.

ორი სხვადასხვა თვალი [თავი 2]

ხმაური... ვგრძნობ ვიღაც თავზე მადგება და მეძახის. თავის წამოწევა არ შემიძლია. თვალებს ძალა არ ეყოთ, რომ ის სახე შემეცნო, რომელიც თავს დამტრიალებდა. "გონი დაკარგა" - გავიგონე და მეტი აღარაფერი მახსოვს.