ჩვენი ამბავი (თავი IX)

თვალებში ვუყურებ და ამ ხნის განმავლობასი პირველად ვამჩვენ რომ ლურჯ უფრო სწორად ზღვისფერ თვალებში მწვანე ხაზები აქვს,რომლებიც ზღვასი სეჭრილ და შორს წასულ გემებს მაგონებდა..იღიმის,ლოყა ეჩხვლიტება და დარწმუნებული ვარპასუხი ძალიან კარგად იცის..

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 6)

ვერ ვიტყვი რომ ყოველთვის ვფიქრობდი სიყვარულზე,იმაზე თუ როდის მეწვეოდა ,პირიქით ამას ირონიითაც კი ვუყურებდი,მაგრამ რაღაც ინტრიგული ინტერესი ყოველთვის მქონდა თუ რა ხდება ამ დროს,როდის ხვდებიან ადამიანები რომ უყვართ?ან მოსწონთ?

სიტყვაზე გაცილებით მეტი (2 თავი)

-კაი რა, რა თავს იფასებ? - როგორც ყოველთვის ახლაც გველურდ ჩაერთო დათო -შემახსენე რა გქვია შენ? - გამჭოლი მზერით დააკვირდა დათოს, მანაც პირი გააღო რომ სახელი ეთქვა მაგრამ, ელენამ ხელი აწია და გააჩუმა - ნუ რა მნიშვნელობა

ჩემი რეალობა (5 თავი)

საქართველოში რომ დავბრუნდი,ჩემი თავიც შეცვლილი მომეჩვენა.ლევანიმ იცოდა უკვე სანდროსთან ურთიერთობა რომ ნელ ნელა დავალაგე.. ქუჩაში მიმავალს მანქანა გამიჩერა და ყველანაირი ემოციის გარეშე მითხრა რომ სახლში გამიყვანდა.

ამდენიდან მე?! {თავი 5}

- სიმართლე თუ მოქმედება? - სიმართლე. - ვინ შეგიყვარდა ერთი ნახვით? - სიმართლე ვთქვა? - კი, კი - ახმაურდნენ ბავშვები.

ჩვენი ამბავი (თავი VIII)

.ვერაფერს ვამბობ,ცოტახანს კიდევ მიყურებს და მანქანიდან გადადის....მისი გადასვლა და ჩემი ტირილი ერთი იყო...რაღაცა ამოუხსნელს ვგრძნობდი მის მიმართ ,რაღაცა სხვას...ვგრძნობდი საკუთარმა სიტყვებმა როგორ გამითხარა

სასტუმრო "ელისი"( 2 თავი)

დილით ისევ კოშმარი მაღვიძებს. უცებ 'წამოვხტი' ფანჯარა გავაღე, რომ ცოტა ჰაერი შემოსულიყო. თავი საშინლად მტკივა.ალბათ ნახევარი საათია რაც ფანჯარასთან ვდგავარ და ვცდილობ დავმშვიდდე. ბოლოს

სიტყვაზე გაცილებით მეტი (1 თავი)

-"ტასი როგორ ხარ?" - ბუტბუტით წავიკითხე და მას შევხედე - ეს რა ისაა? - პირდაღებულმა ვკითხე -სახელი და გვარი ხო აწერია?! -ხო -ხოდა ისაა - შეურაცხადივით დაიწყო კისკისი და ნერვიულად ჩაკბიჩა ბაუნტი - არა, არ მჯერა! -მოიცა! - ხელები ავწიე - ანუ ეს

ჩემი რეალობა (4 თავი)

პირველივე წუთიდან მიყვარხარ.. ჩუმად ჩამჩურჩულა.. გამეღიმა.. - იმ წუთიდან ასფალტზე დამჯდარი რომ დაგინახე.. თმა მუხლებზე გქონდა ჩამოყრილი და არაფრისმთქმელი მწვანე თვალებით შემომხედე. მაშინ შემიყვარდი

ამდენიდან მე?! {თავი 4}

ნოემ გამოაცხადა მე ვიცი ახეთი ადგილიო და ერთ ადგილას წამიყვანა, იქაურობა ულამაზესი იყო, ტბა მზეს საოცარ ფერებში ირეკლავდა აქვე იყო ულამაზესი მდელო. ნოემ გასეირნება შემომთავაზა, მეც დავთანხმდი. შუა მდელოზე ხელში ამიყვანა და მაკოცა...