90-იანების ბავშვები (6 თავი)

-თავხედიი!-ჩუმად გამოსცრა მარიამმა და უკან აედევნა მამაკაცას-მე უფლება არ მომიცია,რომ შენობით მესაუბრო!-გაკაპასებული შესცქეროდა და ცოტა აკლდა,რომ რამე არ ესროლა მისთვის.-მე კიდევ არც მითხოვია ამის უფლება!

ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 11)

ამასობაში ქვევით ჩავედი,გზად დენიელის ჟაკეტს ვიცმევდი.გონებაში კი ლეიას ვლანძღავდი.ღმერთმა იცის კიდევ რას დამიშავებს!იქნებ რომ მოვლენ ცოცხალი საერთოდაც არ დავხვდე!-აბა?-მომესმა უკნიდან-რას ვაკეთებთ?

სითამამე თუ მოქმედება?(მეცხრე თავი)

ალექსა შეუთანხმდა დემეტრეს და დავგეგმეთ რომ ხვალ ჩამოვიდოდა, ვგეგმავდი როგორ გამემწარებინა ტატო, არ ვიცოდი რატომ მინდოდა ეს, უფრო სწორად ვიცოდი, რადგან მომწონდა და როცა ნინუცასთან იყო ვეჭვიანობდი,

გადარჩენა (I თავი)

-ყველანი გარეთ გაიქეცით- ყვირის სკოლის დარაჯი და კარებს აღებს.-სიწყნარე შეინარჩუნეთ, რიგში ჩადექით და ისე გადით - ნაძალადევი ღიმილით ეუბნება მათ ერთ-ერთი მასწავლებელი.ეს ხმა მესამე სართულზე არ აღწევს.

ერთადერთი? (III თავი )

ძალიანაც კარგი. ისედაც დეზიმფექციის ჩატარება მომიწია შენს ნადღლორზნზე. კოცნაც ამაზრზენი გაქვს. ნუ ეგ თუ კოცნა იყო საერთოდ- ეცადა მწარედ ეთქვა მაგრამ თვალებში მოაწვა ის სიმწარეც და ცოტაც და ხმამაღლა ატირდებოდა.

ჭკუას მაკარგვინებს თავი 1

როგრო ბედავს კიდევ ვაპირებდი რაღცის თქმა სანმ ლიკა არდავინახე და ჩემკენ არ გამოქანდა ბოდიში რათქმანუნდა მანც მოხიდა და იმან მხოლოდა არუშავს უთხრაა მე მივაძახე იცოდეთ არ დაგვიმთვრებიაა...

მეზობლები 1 თავი

თებერვლის სუსხიანი და მივარდნილი დილაა..როგორც იტყვიან ხოლმე,ძაღლსაც არ გააგდებს პატრონი გარეთო ზუსტად ისეთია ამინდია. საწოლში ლოკოკინისებურად დახვეული გაჭირვებით ვშლი მუხლებს

შემიყვარდა (7 თავი)

დემეს ერთი ხელი ჩემს წელზე ქონდა შემოხვეული, მეორეთი მაგიდას იყო დაყრდნობილი.- ჩაისაც დავლევდი, არიყო გადაღვრა საჭირო, ისეთი ბოხი ხმით ამოილაპრაკა - მაშინვე ვიგრძენი მუცელში მოსიარულე ცხოველი, გჯერაათ?

ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი (3 თავი)

სიყვარული ყველაზე ლამაზი, სუფთა და უმანკო გრძნობაა. ყველაზე დიდი ნიჭი, რაც ღმერთმა ადამიანს უბოძა.სიყვარული გრძნობაა, რომელიც საოცრებებს ახდენს. ეს არის საოცარი კავშირი ადამიანებს შორის, რომელიც აუხსნელია, დაუწერელია. ეს უნდა განიცადო!

დემონური ფრთები (პროლოგი, თავი 1)

ყველაფერი წყვდიადმა შთანთქა, სამყარო თითქოს უკუმეთ სიბნელეში გაეხვია. არავინ იცოდა ეს რას ნიშნავდა, მაგრამ ყველას შიშის ზარს სცემდა. ხალხი სალიდან სახლიდან გამოსვლას ვერ ბედავდა, მაგრამ ისინი უსაფრთხოდ არსად იყვნენ.