გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 6)

ამჩნევთ, რომ ცხოვრებას ძალიან ბევრი გზაჯვარედინი აქვს? ხშირად ვდგავართ არჩევანის წინაშე. გეზს ვიცვლით, ვიძახით აი სწორედ ეს არის ჩემი გზა. შემდეგ კი ისევ გზაჯვარედინს ვეყრებით.ისევ და ისევ გვიწევს არჩევანის გაკეთება. სწორეს ჩვენი არჩევანი

წარსულის კვალდაკვალ თავი 18

მთელი დღე საქმეებზე სიარულს მოანდომა თორნიკემ.დილით ადრიანად გავიდა სახლიდან,მშობლებთან შეხვედრას და მათთან ისევ კამათს თავი აარიდა.ტექნიკის მაღაზიები მოიარა,ბარისთვის კამერები და საჭირო ნივთები შეიძინა,მერე ტექნიკოსებიც მოიძია რომ

სამიზნე (4 თავი)

საძინებელში შესული მაშინვე აბდულს დაუკავშირდა და პირობები შესთავაზა, მანაც ცოტა დრო ითხოვა პასუხის გასაცემად. ბიჭები სწორი იყვნენ, ეს საკმაოდ სარისკო იყო, ასეთ დროს შეხვედრის ადგილს ან გზაში აგებინებდნენ, ან დაბარებული ადგილიდან გადაყავდათ

სტუმრობა საიქიოს თავი VII (ათანასე უკვდავს ნიშნავს)

ზოგჯერ ჩვენს გრძნობებს დარდი ახშობს, ღიმილს ცრემლები, შენს არსებობას კი დრო.- დრო თავისით მოიტანს მოსასვლელს, გრძნობებს, სევდას, ღიმილს, ოცნებებს, ვნებას. - ჩამოვჯექით, თავისუფლად ნაკლები ხალხის გარემოცვაში,

წარსულის კვალდაკვალ თავი 17

მოგთხოვდი.შენ უნდა გადაწყვიტო ყველაფერი.არ შეგეხვეწები,არც დაგირეკავ ზედმეტად და არც გნახავ.რადგან მე რაც უფრო მეტად შეგაწუხებ,მით უფრო გაიქცევი შენ ჩემგან,არც ხვეწნა მიყვარს,რადგან სადაც სიყვარულია

მეც შემიყვარდა (თავი მეთერთმეტე)

დრომ სწრაფად გაიარა. მარიამი და დემეტრეც დაბრუნდნენ. ცივი ზამთარიც დადგა და დასასვენებლად გადავწყვიტეთ წასვლა. როგორც ყოველ ზამთარს ახლაც ბაკურიანში გავატარებთ. შუადღემდე საქმეები მოვამთავრეთ და წასასვლელად მოვემზადეთ. -სალო და ნიკაც ხომ მოდიან?

სამიზნე (3 თავი)

-გისმენთ_ნამძინარევი ხმა გაისმა ტელეფონში -ბატონო გენერალო_ომახიანი ხმით შესძახა პოლკოვნიკმა. -ანდრია?_გაკვირვება ვერ დამალა კაცმა. -ხომ მშვიდობაა? -სასწრაფოა, ხვალამდე ვერ დაიცდიდა.

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 5)

ალექსანდრე დავინახე და გავჩუმდი, ჩემთან მოვიდა... -გოგო ნორმალური ხარ? ასე ხომ გაცივდები წამოდი სახლში წაგიყვანო... წამოდი ჩაჯექი მანქანაში.-ხელი მომკიდა და მანქანისკენ წამიყვანა... -გამიშვი.... არ მინდა... არ მინდა სახლში სეირნობა მინდა... არ

ნუ მეთამაშები.! (თავი 17)

-ვიქტორია, მაპატიე რომ ვერ დაგიცავი.-დარდიანი თვალები შემომანათა. ღმერთო როგორ მიყვარდა ეს თვალები, მის ყურებაში შემეძლო საუკუნე გამეტარებინა, ვიძირებოდი მის შავ თვალებში. მიყვარს! მე ეს კაცი გაგიჟებამდე მიყვარს!

წარსულის ნაშთი თავი მესამე

-ყველაფერი აირია, ხალხმა მოსკოვიდან გახიზვნა დაიწყო. რა თქმა უნდა ეს ის ხალხი იყო, რომლებიც ხვდებოდა პოლიციამ პატრულირება რატომ გაამკაცრა თუ მანამდე ქუჩაში ერთი მანქანა შეგხვდებოდა მთელს კვარტალში ახლა ქუჩები სავსე იყო პოლიციით. სერგეი მემუდარებოდა