მე არ დამისრულებია...(XVIII თავი)

-გაბრიელ გცეემ._ამოვიდუდღუნე და ისევ ბალიშში ჩავრგე თავი. რამდენიმე წამში მუცელზე ამჯერად, სველი თმის შეხება ვიგრძენი. თვალები გავახილე და გაბრიელს მოვკარი თვალი, რომელსაც სველი თავი ჩემს მუცელზე ედო. გვერდით გამოვცურდი და თავი საწოლზე ჩამოუვარდა.

"გატაცებული" (თავი 2)

ირგვლივ საშინელი სიცივეა. თვალების გახელის თავი არ მაქვს. ყველაფერი მტკივა და მცივა. ბოლოს დიდი ძალისხმევის შემდეგ თვალებს ოდნავ ვახელ. ბნელა. ბნელა და ცივა. საშინელი ნესტის სუნია.ალბათ, სარდაფში ვარ.

მოსიარულე აისბერგის მახეში {1 თავი}

-ძმაო მოვედი,ვიცი,რომ დამაგვიანდა...-შენობაში ჩქარი ნაბიჯებით შევიდა-უკვე მეორე შემთხვევაა თამარ,რადგან შენი ძმა ვარ და ამ კომპანიის მფლობელი ეს იმას არ ნიშნავს,რომ პრივილეგიებს მოგანიჭებ, ეს ხომ იცი არა?

უნებლიე მოწმე (თავი მეთოთხმეტე)

-ასე ხო?-ბრაზმორეული შეტრიალდა და იქვე მყოფ დანას დასწვდა-არ წახვალ ხომ? იცოდე ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ როდესაც გაბრაზებული ვარ-ეუბნება და თან ნელი ნაბიჯებით უახლოვდება-ყელს გამოგჭრი და მერე შენს ნამდვილ გვამს დავიტირებ-ცდილობს სიმკაცრე შეინარჩუნოს

ბედნიერებას სვანეთში შეიგრძნობ (საცდელი თავი )

-გეყოფათ, ეს მხოლოდ თამაშია სხვა დროს როცა გინდათ-გაიცინა ვაჟამ,რომელიც ზედმეტად გართული იყო იმ ფაქტით,რომ ძმაკაცს ასე დაეხმარა. ნინიმ თავი გვერდზე გასწია. მიხვდა,რომ ზედმეტი მოუვიდა და ამის გამო გიორგის წინაში ზედმეტად დარცხვენილი იყო. გიორგიმ

დარჩი ჩემთან (4 თავი)

ქეითისთან დიდი ხანი ვსაუბრობდი. თითქმის, ყველაფერი ვუამბე. მოსმენილით შოკირებული იყო. არც ვამტყუნებ, ძნელია, ასეთი რამ დაიჯერო. მთელი ლაპარაკის დროს, ქეითი ჰარის ლანძღავდა, მე კი ვცდილობდი, რამენაირად დამეწყნარებინა. საბოლოოდ, სხვა თემაზე

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-12)

მადლობა როუზ გასანოვ, რომ მომეცი შანსი პირველად ცხოვრებაში გამეგო რას ნიშნავს, როცა გიყვარს. მადლობა, რომ ჩემს მიერ აღმართული კედლები დაანგრია და იმ კედლის მიღმა არსებულ “მე”-ს ისევ დაუბრუნე სიცოცხლე.

ფანჯრების მწმინდავი თავი.4

აბღავლებული ბავშვის ხმაზე, ნიკუშამ კიბეები სწრაფად აირბინა. შეშინებული ნენე გულწასული დედის სხეულს ეხუტებოდა და მოსთქვამდა. _ დედიკო, დე, ბაბუკოსავით ხარ, ადექი დედიკო რა _ ცრემლები ღაპაღუპით ეღვრებოდა ლიზას სახეს.

გიჟური დღეები (თავი 6)

-მშია! - სრულიად მოულოდნელად დავაბრეხვე და მათი გაოცებული მზერაც დავიმსახურე. - რა იყო, არ მიჭამია დღეს საერთოდ! - წარბები შევკარი. -აუ, რა საყვარელი ხარ ტო! - ხარხარით ჩამეხუტა ლუკა და ლოყაზე მაკოცა. - წამო ვჭამოთ! იცი რა მაგარ საჭმელს ამზადებს

ჭირვეულის მორჯულება (13 თავი)

გრძელი ნაწვავი წინ გადმოიგდო და ლუკამაც არ დააყოვნა, მარიამის ყელში დაიდო ბინა და საოცარი სიჩქარით გაემართა ტყისკენ, მარიამი გაოცებული იყო ისეთი სილამაზე დახვდა ტყეში, თოვაც დაიწყო და ბედნიერებისგან თვალები მიენაბა