ფანჯრების მწმენდავი თავი. 8

ლიზამ გაჭირვებით ამოისუნთქა და დამძიმებული თვალები გაახილა. პირველი რაც იგრძნო, საშინელი თავის ტკივილი იყო. წამოიწია და ოთახს თვალი შეავლო. უზარმაზარ, თეთრ ლოგინზე იწვა, მიხვდა, რომ სასტუმროს

ბედისწერა (თავი1)

გამარჯობათ! ამ საიტის მუდმივი მომხმარებელი ვარ. ყოველთვის მქონდა სურვილი ერთ დღესაც მეც დამეწერა ისტორია და თქვენთის გამეზიარებია. დიდი ხანია მინდა, წლებიც კი... და მე აი აქ ვარ. ძალიან ბევრი ისტორია მაქვს წაკითხული და მინდა ჩემმა ისტორიებმაც ისევე

იმ საღამოს წვიმდა (თავი 7)

სამზარეულოში,მაგიდასთან ვიჯექი და ტელეფონს დავცქეროდი.არც ერთი გამოტოვებული ზარი.ასეთი რა თქვა კატომ,არავის რომ არ გავახსენდი?!მარჩიელობას თავი ვანებე და საჭმელს მივუბრუნდი.-რას მომშტერებიხარ?

3 ლ'ექსპრომტი

მე მეშინია მარტო დარჩენის,ხალხში გარევა მაშინებს მეტად,ეჰ, ჩემი თავი ძნელად სარჩენი და თავი ჩემი დადიან ერთად.როგორ მიყვარდა როცა მღეროდი,და მერე მორცხვად მზეს რომ დახრიდი,და მე ყვავილის ერთი ღეროსთვის

მდიდარი'ც ადამიანია (თავი 2)

ქალაქიდან წამოსვლის შემდეგ, ყოველ დღიური საუბრები იშვიათად მქონდა გარშემო მყოფებთან, რაც ცოტა არ იყოს მოსაწყენს ხდიდა ცხოვრებას. სამაგიეროდ, ჩემს ძველებურ საწერ მაგიდას დავუმეგობრდი.ლ.

დემონის პატარა ანგელოზი [15]

თვალებახვეული, ავტომობილის უკანა სავარძელში მჯდომი ლილე, ყველანაირად ცდილობდა მოეშორებინა გამტაცებლების უხეში ხელები, რომლებიც ერთ ადგილას აკავებდნენ. ყვირილი არ შეეძლო, რადგან პირზე ხელი უჭერდა ძლიერად. მისი მძიმე სუნთქვის გარდა ავტომობილში არაფერი

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 23)

- გიყვარვარ? თვალებამღვრეულმა ჰკითხა ქალს.- მიყვარხარ,სან..თითები მის ქერა თმაში ახლართა და ვარდისფერ ტუჩებს დაეწაფა,ისე,თითქოს პირველად კოცნიდა. - უკაცრავად,ხელს გიშლით ვიცი,მაგრამ სანამ მეორე

მე არ დამისრულებია...(XVIII თავი)

-გაბრიელ გცეემ._ამოვიდუდღუნე და ისევ ბალიშში ჩავრგე თავი. რამდენიმე წამში მუცელზე ამჯერად, სველი თმის შეხება ვიგრძენი. თვალები გავახილე და გაბრიელს მოვკარი თვალი, რომელსაც სველი თავი ჩემს მუცელზე ედო. გვერდით გამოვცურდი და თავი საწოლზე ჩამოუვარდა.

"გატაცებული" (თავი 2)

ირგვლივ საშინელი სიცივეა. თვალების გახელის თავი არ მაქვს. ყველაფერი მტკივა და მცივა. ბოლოს დიდი ძალისხმევის შემდეგ თვალებს ოდნავ ვახელ. ბნელა. ბნელა და ცივა. საშინელი ნესტის სუნია.ალბათ, სარდაფში ვარ.

მოსიარულე აისბერგის მახეში {1 თავი}

-ძმაო მოვედი,ვიცი,რომ დამაგვიანდა...-შენობაში ჩქარი ნაბიჯებით შევიდა-უკვე მეორე შემთხვევაა თამარ,რადგან შენი ძმა ვარ და ამ კომპანიის მფლობელი ეს იმას არ ნიშნავს,რომ პრივილეგიებს მოგანიჭებ, ეს ხომ იცი არა?