თქვენ მკვლელის საკუთრება ხართ ქალბატონო (#თავი1)

ცივა. ქუჩაში მანქანები მოძრაობენ სწრაფად... ლილე ნელა მიუყვება მტკვრის სანაპიროს... უცბად ფეხის ხმა გაიგონა მერეკი გასროლის ხმა... გული დაუმძიმდა... გაქცევა უნდოდა მაგრამ ადგილს მიეყინა... ისევ მძიმე ნაბიჯების ხმა გაიგონა დამერე ცხვირის ნესტოების

შრამიანი (თავი 2)

უხეშად მიკრავს სხეულზე და თავს უკან მაწევინებს.ყელზე სველი კოცნით იკვლევს გზას და საწოლზე მაგდებს.. ვერაფერს ვამბობ.. ტანჯა მსიამუვნებს. მისი ბასრი წვერი ჭკუას მაკარგვინებს.

სექტუმ სემპრა I თავი (ჰარი პოტერის ფანფიკი)

-არაერთხელ მითქვამს ჩემო ბიჭო, მე ჩემი დრო ამოვწურე ჰოგვორტსში და რაც შემეძლო გავაკეთე. დარწმუნებული ვარ მოიძებნება ის ვინც ყველაფრის დაბრუნებას და გამთელებას შეძლებს. ის იმედი რომელიც ჰოგვორტსის

არჩევანი (თავი 8)

რატო ეძახის ზოგი ადამიანი ზოგ ისტორიას რომ არარეალურია?უნდა თქვას ეს არარეალური რეალობაა...ისტორია ეს არაა გამოგინილი რამ ესაა იგივე რაც ფიქრები ოცნება და გრძნობები.როცა წერთ გრძნობთ, ფიქრობთ და ოცნებობთ.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 16)

- დათა? ქალს სახეზე ფერი წასვლოდა დათას დანახვისას,რომელიც თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა,ყბა ისე დაეჭიმა,თითქოს სადაცაა იფეთქებსო,ტასოს ფეხებში ძალა ისე გამოეცალა,ლამის იქვე წაიქცა,მიმხვდარიყო

იღბლიანი შეცდომა (თავი მერვე)

გულმა გამალებით დამიწყო ცემა ჩემი უბანი და ნაცნობი სახლები რომ გამოჩნდა. რამდენიმე წუთში მთელმა ბავშვობამ თვალწინ ჩამიარა. გამახსენდა, ზაფხულის დადგომისთანავე როგორ ვჭიმავდით საგულდაგულოდ შენახულ ბადეს

ცხოვრებასაც ბედი უნდა (თავი პირველი)

ყველაფერი მაშინ დაიწყო როდისაც მამაჩემი გარდაიცვალა, ეს იყო ჩვენი ოჯახისათვის ყველაზე დიდი ტკივილი მაშინ მე სულ პატარა ვიყავი ყველაფერი ბუნდოვნად მახსოვს მაგრამ მახსოვს როგორი მძიმე ბავშვობა მქონდა.

სანდრო (პირველი თავი)

სახლიდან მალევე გავედით.ქეთის პატარა მანქანა ჰყავდა nissanის ცისფერი march.მანქანაშ ჩასხდომა და ქეთის ბოლო ხმაზე ლაპრაკი ერთი იყო.-მოკლედ გოგო ჩემს მეზობლად. მეორე სართულზე ხო იცი ბინა რო იყიდებოდა?

შრამიანი (თავი 1)

საკუთარი თავი მიყვარს თანაც არაამქვეყნიურად უბრალოდ ახლა ამ გარემოებას თუ შევხედავთ ეს ფეხსაცმელი შვებად მოგეჩვენებათ.როდის გახდა ცხოვრება სულერთი ჩემთვის? როცა აქ წამოვედი თუ როცა

მუდმივ ხმაურში... 8 თავი

-ღმერთო რამდენად ნაძირალა ხარ_მუჭი მაგიდაზე დაარტყა გიგიმ. -კაცობას შეეშვი და გონზე მოდი, 2 დღეში სახლში დაბრუნდები, მხოლოდ ვარჯიშზე ივლი და იმ გოგოს სახელს აღარ ახსენებ, თუ ჭკვიანად არ იქნები, ვარჯიშსაც მოგანატრებ იცოდე.