სამიზნე (1 თავი)

-გასაგებია, თავისუფალი ხარ._ხელით ანიშნა კარისკენ და როგორც კი გავიდა ბიჭი თავადაც წამოდგა. უბრალო ფორმის მაისურზე მაშინვე მოიცვა ჯარისკაცის პიჯაკი და დერეფანში გავიდა. არ შეუწუხებია თავი იმაზე ფიქრით ასე სასწრაფოდ რა მოხდა,

ყველა გიჟია(1 და 3 თავი)

-თავდაპირველად მაინტერესებს გაქვთ თუ არა გეგმები მომავალი ერთი თვის განმავლობაში-არა-ყველამ ერთხმად წამოიძახა-მაშინ იქნებ მარტვილში წავსულიყავით?-კატის თვალებით მივაჩერდი-აუ ჯიგარი ხარ თათა

მეც შემიყვარდა (თავი მეშვიდე)

-არ წახვიდე! -ვუთხარი და ხელი მაგრად ჩავჭიდე. -კი მაგრამ ტასო... -გთხოვ, და ტასო არა ანას არ მეძახი შენ? -გაიღიმა და საწოლის კიდეზე ჩამოჯდა.-ნამდვილად გინდა რომ დავჩე? შენ ხომ...

სამი მიზეზი (20 თავი) დასასრული

-მომენატრე_ძლივს გაიგონა ჩურჩულით ამოძახილი ძილში და სახე გაებადრა. -მეც მომენატრე პატარა, მაპატიე, თანამშრომლებმა დამპატიჟეს, ერთ-ერთს დაბადების დღე ქონდა. -არაუშავს, სამაგიეროდ ახლა ავინაზღაურებ_ვნებიანი თვალებით ახედა ქმარს და არც მას უთქვამს

დაბრუნება (თავი 12)

-მიყვარხარ! -ლოყაზე ვაკოცე და მანქანისკენ წავედი. მძღოლის გვერძე ადგილი დავიკავე. სახლში მალე მივედით, ისეთი დაღლილი ვიყავი არაფრის თავი არ მქონდა, ეგრევე სააბაზანოსკენ წავედი. წყალი გადავივლე და

მეც შემიყვარდა (მეექვსე თავი)

-კი როგორ არა. აი უკან ჩემი სპორტული დევს მოიცვი და დაიძინე. -კარგი. -სპორტული გადმოვიღე და კომფორტულად მოვთავსდი. -ოღონდ თბილისში რომ შევალთ გამაღვიძე. -კარგი. -მითხრა და წყნარი მელოდია ჩართო. ერთიანად მოვეშვი და მორფეოსის სამყაროში გადავეშვი.

სამი მიზეზი (19 თავი)

-გადასარევია, ახალი გეგმა მაქვს და სანდო ხალხი მჭირდებოდა. უკეთესი სათვალთვალო სქემა მოვიფიქრე, დაახლოებით ათამდე მანქანა უკვე მოვიძიე, დაჯექით და ყველაფერს აგიხსნით.

წამის მეასედში შემიყვარდი.... (თავი მერვე)

-არაა დაუჯერებელია, ვერვიჯერებ სანნნ 2კაციანი საგზური ბარსელონაში და ორი ბილეთი ბარსას მატჩზე დასასწრებად დაბადებისდღეზე მართლა მემაჩუქე?? -დაიჯერე ჩემო ლამაზმანო დაიჯერე, ეს სიმართლეა, დაგავიწყდა 2 წუთის წინ რაგითხარი? კარგი გაგახსენებ"გისურვებ

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 3)

ჩემს კაბინეტში შევედი და ერთი საყვარელი გოგოც შემომყვა... -გამარჯობა ქალბატონო... -ტასო... -დიახ ქალბატოო ტასო... მოდით ყველაფერს აგიხნით... -დიახ რათქმაუნდა...

წარსულის ნაშთი თავი პირველი

-არსადაც არ წავალ დედას ვეტყვი იცოდეთ,-გავკივი ბოლო ხმაზე. ნეტა რისი იმედი მაქვს დედა მამასავით კი არ მომისმენს და უნივერსიტეტის უფროსობას თვალებს დაუბრიალებს მე მომექცევა ეგრე.