უნებლიე მოწმე (თავი მეცხრე)

-ჩემო ლამაზო, ვიცი ,რომ ძალიან გიჭირს ,მაგრამ ისიც ვიცი ,რომ ამ ყველაფერს გაუძლებ-თბილად უთხრა და მოეხვია-მე შენთან ვარ იცოდე-ვინც მასე დამპირდა ყველამ დამტოვა-სახეზე ცრემლი უნებართვოდ ჩამოუგორდა

მუდმივ ხმაურში... 6 თავი

-აი ასე უბრალოდ, მე ხომ ვიცნობ ჩემ თავს? ვინც ჩემთვის მნიშვნელოვანია ისიც მიცნობს და იციან როგორი ვარ, სხვებმა რაც უნდათ ილაპარაკონ, ენას ძვალი არ აქვს.

არჩევანი (თავი 7)

მე ვუსმენ ჩემს გრძნობებს ,ფიქრებს და ამის მიხედვით ვწერ ისტორიას. ზოგი იგონებს,ზოგი არუსმენს მის ფიქრებს და ზოგს არააქვს ოცნება.უბრალოდ ჩემს ისტორიას არარეალურს ეძახიან

მარიონეტი (თავი ორმოცდაერთი)

საბედნიეროდ თუ საუბედუროდ გონს ისევ ზურა მოვიდა. დალილავებულმა და დასისხლიანებულმა დახმარების სათხოვნელად უახლოეს სახლამდე ძლივს მოახერხა მისვლა, მასპინძელს დიდად არ გაჰხარებია გვიანი, დაუპატიჟებელი სტუმრის გამოჩენა, მით უმეტეს ასეთ მდგომარეობაში,

მუდმივ ხმაურში... 5 თავი

-ნუ რადგან ირონიის გათიშვა მთხოვე პირდაპირ გეტყვი, ოცნებაზე უარს მე პირადად არასდროს ვიტყოდი. არც მე ვაპირებ და არც შენ გირჩევ. რაცარუნდა მოხდეს არ თქვა უარი, მყარად დადექი.

ცუდი წარსული ბედნიერი მომავალი (თავი 11)

ცოტა დირთი თავია, ამიტომ ვისაც არ გსიამოვნებთ ასეთი სცენები წინასწარ გაბრთხილებთ.2 კვირის შემდეგ.უკვე ჩვენი ამბავი ყველამ იცის, გოგოებმა კივილი დაიწყეს, ჩემმა ძმამ „ვხედავ, რომ ბედნიერი ხარ ამიტომ

პორფირია (თავი 2. HOWARD)

მეორე დღე წინაზე უარესი აღმოჩნდა.ღამით გათიშულს მეძინა,ხოლო გაღვიძებისას კიდევ ერთხელ მომიხდა იმის გაცნობიერება,რომ ბებია აღარ იყო და საშინელი სევდის შეგრძნება დამეუფლა.სწრაფად მოვიწესრიგე

უნებლიე მოწმე (თავი მერვე)

-არ შეიძლება ეს სიმართლე იყოს.ნოე ცოცხალია,არ მომკვდარა. არ შეიძლება ასე დამთავრდეს ეს ყველაფერი-სლუკუნებდა ლილიანა და იატაკზე გაშოტილი ანას ეხუტებოდა.ცდილობდა ტირილით შეემსუბუქებინა

მკვლელობის ღამე (ნაწილი2, თავი3)

ხშირად ადამიანებს აფექტის მდგომარეობაში უჭირთ გაარჩიონ მათი მდგომარეობა ცხადია თუ არა. ამ დროს ყველა ღონეს ხმარობენ რეალობა დაიბრუნონ. როცა ერთ ფაქტს შეუძლია მთელი შენი ცხოვრება შეცვალოს

უნებლიე მოწმე (თავი მეშვიდე)

-ვერ გავიგე ,კი თუ არა? დაფიქრება გჭირდება ამ უბრალო თხოვნაზე?-გეწყინა?-სიცილით უთხრა და ისევ მისკენ დაიძრა-გეხუმრე ,სულელო. რა თქმა უნდა გამოგყვები. შენ უარს როგორ გეტყვი რამეზე-ყურთან