რატომ მე?! (2 თავი)

იმდენად დაბნეული ვიყავი არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა საკუთარ, თავს სარკეში ვუყურებ და ჯერ კიდევ ვერ ვიაზრებ, რომ ეს მევას. სახეზე სწალი შევისხი და ამ დროს კარების ხმაც გავიგე. სიყვარულს ისეთი სათვალე უკეთია, რომლითაც სპილენძი ოქროდ გეჩვენება, სიღარიბე

მეტი ვიდრე მეგობრები(საცდელი თავი)

ყველაფერი ერთი უბრალო დღით დაიწყო,მე თეო ვარ,ჩემი სიმაღლე ყოველთვის მაკომპლექსებდა თუმცა თანდათან მივხვდი რომ ეს ერთერთი პლიუსი იყო გარეგნობაში,თანაც მაშინ როცა წონაში საგრძნობლად

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი III

თუმცა ეს ღამე სულაც არ იყო მშვიდობიანი. მთელი ღამე მასზე ვფიქრობდი სიზმრებშიც კი მას ვხედავდი, ვერ გამერკვია ისევ ვგრძნობდი მის მიმართ რამეს თუ საბოლოოდ დავივიწყე..თავში იმდენი რამ ტრიალებდა

უსათაურო (მე-2 თავი)

სანდრიკა ფაღავამ სამხატვრო აკადემიის გრაფიკული დიზაინის აუდიტორიაში პირველად რომ შემოაბიჯა, მისი გარეგნობა შეუმჩნეველი არავის დარჩენია. გოგოებმა ერთი მეორის მიყოლებით უმატეს ხვნეშას

ერთჯერადი სტუმარი 18+ (თავი 7)

ოთახში დაბრუნებულს აღარ დამხვდა, კარებთან ჩავიკეცე და სახეზე ხელები ავიფარე, არუნდა მომეყოლა, ძლივს შევეჩვიე ადამიანს და უკვე გავაქციე, როდის უნდა მივხვდე გულახდილობა რომარ გამომადგება? ახ ნინელი ერთი კვირაა რაც იცნობ ასე როგორ მიგიჯაჭვა. ჯანდაბა,

მოურჯულებელი თავი 14

ახალი წელიც ერთად გაატარეს. კესო გაოცებული უყრებდა და-ძმას, რომელიც დიდი მონდომებით რთავდა ნაძვის ხეს და ერთმანეთს ეკამათებოდა ეს სათამაშო ამ ადგილას რამ დაგაკიდებინაო. ანასტასია და კესო დამეგობრდნენ, ისე, რომ ანდრეა ხშირად წუწუნებდა, ამ ბოლო დროს

ზღვარი (თავი მესამე)

დილას,თვალებდასიებულს უზომო თავისტკივილით გამეღვიძა.არადა მახსოვს წინა ღამით არც მიტირია და არც დამილევია.ალბათ როგორც ჩემი ექიმი იტყოდა ფსიქოლოგიურად გადავიღალე,ან შეიძლება დიდი ხნის წინაც გადავიღალე,მაგრამ მხოლოდ ახლა მივხვდი.

ერთჯერადი სტუმარი 18+ (თავი 6)

ყველაფერი პირველი კურსიდან დაიწყო, პირველივე დღეს გავიცანი გაგა, თავიდანვე არ მომეწონა, რაღაცნაირი უხეში იყო და საოცრად ცივი თვალები ქონდა. ეტყობოდა ყურადღება რომ მომაქცია, მაგრამ რაში მაინტერესებდა, მაშინ ჩემთვის პრიორიტეტს კარგი სწავლა და მომავალი

მოურჯულებელი თავი 13

გოგომ თავი მხარზე ჩამოადო, ბიჭმა კი წელზე მოხვია ხელი და თქვა:-ტასო, გაიცანი, ეს კესოა. კესო, ეს კი ტასოა, ჩემი ტასო. კესოს გულზე მოხვდა „ჩემი ტასო“ და თვალებმა უცნაურად გაილევეს. ტასოს მხოლოდ

ზღვარი (თავი მეორე)

ხალხი,რომელსაც არასდროს შეუგრძვნია ის,რასაც ჩვენ ვგრძნობთ ვერ აღიქვამს სწორად იმას,რაც ჩვენს,ანუ ე.წ. გიჟების ან ‘’არანორმალურების’’ თავს ხდება.ყოველთვის,ყველას,განსაკუთრებით კი ნათესავებს და ახლობლებს აქვთ იმედი,რომ გამოჯანმრთელდები,ისევ ნორმალური