მარიონეტი (ოცდამეშვიდე თავი)

- კარგად იცი, რომ დედისერთასა და უმამოდ გაზრდილს თავისუფლად შემეძლო თავი ოჯახის ერთად ერთ მარჩენლად გამომეცხადებინა, საკუთარი უპირატესობა გამომეყენებინა და აფხაზეთში წასვლა ამერიდებინა. თუმცა, ძალიან მინდოდა სამშობლოს მეც გამოვდგომოდი.

პიცა გამოძახებით - თავი 9

-მართლა, რა სულელი მყავხარ. - გაეცინა. - არა, არ ვარ. უბრალოდ, ასე აღარ იხუმრო. -არც შენ. - ბედნიერს გაეღიმა და ფეხისწვერებზე აიწია. ხელები მხრებზე შემოაწყო და ქვემოდან თმაში ახლართა. მათი ტუჩები ერთმანეთს შეერწყა. თორნიკემ ქვედა ტუჩზე კბილები მოსდო

მაინც ჩემი იქნები (2თავი)

მე რათქმაუნდა ეს არ მოვუთბინე და ძალიან გავბრაზდი,ეს რათქმაუნდა ელემ შემატყო და მითხრა,ისე წავსულიყავით თითქოს არაფერი მომხდარა.ეს ხომ უსამართლობაა,როგორ შეიძლება ადამიანი ასე მომთბენი იყო.-მაშინვე მივბრუნდი და ვეუბნები:

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 12)

მშვიდად იჯდა ალექსანდრე სავარძელზე, მის ფეხებზე ელენეს თავი დაედო და მშვიდად ისვენებდნენ, არცერთი ხმას არ ირებდა, არ უნდოდათ სიჩუმის დარღვევა. სათქმელიც არაფერი ჰქონდათ. სიჩუმე კარზე ზარის ხმამ დაარღვია. -მე გავაღებ! -თქვა ალექსანდრემ და კარისკენ

ერთჯერადი სტუმარი 18+ (თავი 3)

-დღეს არაფერი გამოგივათ. -მომესალმე მაინც დასაწყისისთვის_ნაცნობი ხმა მომესმა და რატომღაც ტანში გამცრა -ოჰ, ბავშვო, პირადობას აყალბებ თუ აქ როგორ გიშვებენ?

მოურჯულებელი თავი 8

მეორე დღეს პირველს ანასტასიას გამოეღვიძა. ნახევრად რეზის სხეულზე იყო გაწოლილი და ფეხებიც მის ფეხებში ჰქონდა ახლართული. გოგოს ის მხარე უხურდა და ეწვოდა, რომლითაც ბიჭზე იყო აკრული. რეზის ხელები მისი წვრილი წელისთვის შემოეხვია და როგორც ჩანს, სულაც არ

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 9

ცოტა ვიპოზიორეთ და შემდეგ ეკლესიისაკენ წავედით პატარას ნათლობამ კარგად ჩაიარა, ყველაფერი ისე იყო, როგორც გავთვალეთ. მე და დიმიტრიმ მოვითათბირეთ და ანასტასია ეკლესიაში დავაბრუნე ათი წუთის შემდეგ, მე კი პატარასთან ერთად ეკლესიის ეზოში ვიღებდი ფოტოებს.

მაინც ჩემი იქნები (1 თავი)

მიკა ადექი,დღეს პირველი დღე გაქვს უნივერსიტეტში და არ დაიგვიანო,ასე მაღვიძებს დედა პირველი კლასიდან დაწყებული დღემდე და მისი წყალობით შევეჩვიე წესრიგს,ამიტომაც მიყვარს ყველგან და ყოველთვის დროზე ადრე მისვლა.დედაჩემი(მარია)ისეა ჩემთვის როგორც

მე შენამდე (თავი-5)

დამიანეს კაბინეტში შევედი იქ შესულს კი ის დავინახე რასაც ან ვისაც მთელი წელი გავურბოდი. -ოჰჰ ევა,დიდიხანია ერთმანეთი არ გვინახავს. -ართქვა რო მოგენატრე. აგდებულად ვუპასუხე და თავი გავაქნიე. -თქვენ ერთმანეთს საიდან იცნობთ? საუბარში დამიანე ჩაერთო

ღამის აჩრდილი (1თავი)

მზე მიცნობს მე,მაგრამ მთვარემ იცის ყველაფერი ჩემ შესახებ.მიცნობს იმაზე უკეთ ვიდრე მეგობარი,იცის ყველა საიდუმლო და წვრილმანი.იცით რატომ? რადგან მან იცი საიდმულოების შენახვა და არასდროს გაანდობს ჩემ ნათქვამს უცხოს თუ ნაცნობს.ამიტომ,მიყვარს ღამის