ჩემი ბუჩქი (თავი 2)

და აიი აქ მოხდა მოსახდეენიი.. დემეტრე და ნანა ერთი ბავშვის ნათლიები არიან.. ეს დემეტრე კიი ძალიან ძალიან სიმპატიურია პირველად ფოტოში რო ვნახე ძალიან მომეწონა.. ნანამ კი ეგრევე მითხრა შეყვარებული ყავსო.. მაგრამ უკვე აღარ..არასოდეს არმიხარია სხვისიი

მარადიული სიყვარული?ჰმ... თავი (8)

-მოკეტე თორე -თორე რა მცემ?თუ მომკლავ?არამგონია ეს შეძლო-თქვა და უკან მოუხედავად გავიდა კარიდან -ამას არ ვაპატიებ როგორ ბედავს ასე მოქცევას(თოკო)თქვა გაღიზიანებულმა -კარგი თორნიკე ახლა სიმშვიდეა საჭირო მიას შეიძლება სართოდ არცერთი ვახსოვდეთ ჩვენ კი

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 8)

რით აღარ ვცადე გართობა კინოს ვუყურე, სერიალს, მულტფილმს, ტელეფონში ვითამაშე ოთხი საათი გავიდა და ისევ არ მოსულა სახლში დემეტრე უკვე ვნერვიულობდი დავურეკე, მივწერე მაგრამ არ მპასუხობდა ათასი აზრი მომდიოდა და ყველა ცუდი, სანდროსაც დავურეკე და ბექასაც

სექსუალური განათლება ნაწილი 2 (თავი 6)

ივდიოდი და გზაში ვცდილობდი აღმედგინა სცნებები.. გიგის გონზე მოსვლა გადაბმული ქეიპები... გამახსენდა რომ შევიკრიბეთ ყველანი.. სავადმყოფოს ეზოში ვსვავდით... მერე ლევანისთან ავედით... იქაც დავლიეთ....

მწვანეთვალება დემონი ნაწილი მეორე, 1თავი

რანდენიმე წამში თითქოს სულ არ ყოფილიყვნენ იქ. მხოლოდ ბედნიერი წყვილი დატოვეს შვილთან ერთად...გაქრობაში და გაუჩინარებაში ხომ შეუდარებლები იყვნენ..მათმა მწვანეთვალება დემონმა კი სახლისკენ

სიკვდილმისჯილი(მესამე თავი)

აბაზანაში შევედი, მოვწესრიგდი, ბარგი ავიღე და ჰერი-ჰერი ბათუმის სადგურში და შემდეგ ქობულეთში. მაგრამ მთელი გზა იმაზე ვფიქრობდი რომ აქ წამოსვლის თაობაზე იოანესთვის არაფერი არ მითქვამს და ალბათ რომ გაიგებდა როგორ გაბრაზდებოდა. ვფიქრობდი და თან გეგმებს

ყვავილები (თავი 1) საცდელი

ორშაბათიდან დაიწყეს მუშაობა, ნიკოლოზი კმაყოფილი იყო, ორივე ბეჯითად მუშაობდა, კონსულტანტებს ეხმარებოდნენ და უკმაყოფილო არავინ იყო, ნიკა ორივეს დაუმეგობრდა, კარგი ურთიერთობა ქონდა, როცა დრო ქონდა მათთან ატარებდა და ისე კარგად გრძნობდა ორივესთან თავს,

Hidden Feelings (თავი მეორე)

ლიფტიც მალე მოვიდა. მე შევედი და ლუკაც შემომყვა. გამიკვირდა მაგრამ მერე გამახსენდა, რომ ლუკა ჩემს ზემოთ ცხოვრობდა. ლუკამ ორი წამი მიყურა და მერე შემომთავაზა პარკების გამორთმევა. სიტყვა დამთავრებული არ ქონდა რომ ლიფტის კარი გაიღო და მე მაშინვე

მარიონეტი (მეთხუთმეტე თავი)

- "რაზბორკაზე" ქალი?! - გაოცების ტალღამ წამებში გადაუარა მოჩხუბრებს. ერთმანეთს სამკვდრო-სასიცოცხლოდ ჩაფრენილი ბიჭები, მომენტალურად დაზავდნენ. ვისღა ახსოვდა მუშტი-კრივი. უგონოდ დავარდნილ ნინოს გარს შემოეხვივნენ. - მოკვდა, ტო?! - გოგონას თავთან

დაგიმორჩილებ (თავი მეექვსე)

მამაჩემი ნებისმიერს ასე მოექცევა, ყველა გამვლელი ერთი ღამით მისია, მეორე დილით კი ყველაფერი განმეორებას იწყებს. ჯერ ნათიას ვაგებინებ პასუხს ყველაფრისათვის, შემდეგ მამაჩემს მივხედავ, მაგრამ ამ ყველაფერს როგორ მოვახერხებ არ ვიცი, მაშინ როცა წინ