ჩემი ცხოვრების 3 წელი (თავი 1)

ჭავჭავაძეზე მივდიოდი, უცბად რომ დავინახე დიდი შენობა უამრავი ხალხით გარშმო, იმდენად პატარა ვიყავი რომ არც კი ვიცოდი რა იყო, წავიკითხე და მივხვდი რომ ეს ის ადგილი იყო, საიდანაც მოდიოდა ჩვენი მშობლების ხშირი ფრაზა ''სტუნდენტობა რა მაგარია'' რატომღაც

ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი ( 10 თავი )

ვინ იყო? - მისი თვალები ყველაფერს ირეკლავდა სითბოს და სიყვარულის გარდა. მისმა მზერამ გამყინა და საუბრის უნარი წამართვა. - ჯანდაბა ნინა! მიპასუხე! - დამიყვირა და ხელი საჭეს მიარტყა. ყელზე და შუბლზე ძარღვები ჰქონდა დაბერილი. მე?! გაშტერებული

წერილები.(მესამე თავი)

პასუხი, რომ ვერ მიიღო ბავშვივით ტუჩები დაბრიცა და ტელეფონი საწოლზე მიაგდო. “ფიქრები წამართვა! იმაზეც ვერ ვფიქრობ რაც მე მინდა.. ხალიანო, ფიქრები მომპარე.” ტელეფონს დაწვდა და ესემესებს თავიდან დაუყვა. დააჟრჟოლა, სიგიჟემდე მოუნდა იმ მომენტში

სოხუმსკი (13 თავი)

ბერლინი, ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო ევროპული ქალაქი, დიანას სანატრელი ქვეყნის ულამაზესი დედაქალაქი გახლდათ. ბავშვობიდანვე ოცნებად ქონდა ქცეული იმ ულამაზეს ადგილას ფეხი დაედგა და თავად

ჩემი ბუჩქი (თავი 3)

ენას თუ არ გააჩერებ ნახავ რა შეუძლია ამათ.. ბოროტულად გავუღიმე და ხელიი დამიჭირა მთელი გზა ცერათი მეფერებოდა და არ მიშვებდა... მე კიდევ თითქოს გაბრაზებული მაგრამ ამ დროს ყველაზე კმაყოფილიი გავყურებდი გზას... -მოვედით, რომ გამოხვალ დამირეკე და

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეთორმეტე

პირველ სართულზე ატირებული ჩავედი და თან უზარმაზარი ბარგიც ჩავიტანე. ბოლოჯერ მოვავლე თვალი ამ სახლს, სადაც უამრავი მოგონება მაკავშირებს ბედნიერებით და უბედურებით სავსე. ეს სახლი საუკეთესო მოგონებებს ინახავს ჩემი და ანდრეასას,ადამიანის რომელიც იმაზე

ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი (9 თავი)

ამსობაში კი არ შემიძლია არ გიამბობთ რა ხდებოდა ალექსანდრესთან. არანაკლებ განიცდიდა იმას რომ ორი კვირა ნინას ვერ ნახავდა. ისიც იცოდა რომ ნინას უჭირდა, რომ ორი კვირა მოწყენილი ივლიდა და აგიჟებდა ის ფაქტი რომ მის გამო ასე იქნებოდა. იჯდა მის კაბინეტში

ყვავილები (თავი 2)

სიამოვნებით გაყვნენ, ნიკასთან არაჩვეულებრივი ურთიერთობა ქონდათ, ძმასავით ყავდათ, თანაც გაბრიელიც აინტერესებდათ კომპიუტერის გარეშე. მართლაც კარგ ბარში იჯდნენ, სასიამოვნო მუსიკა, საზოგადოება და თანამშრომლები. წვენს წრუპავდნენ და პიცას ჭამდნენ გაბრიელი

არანორმალური (1) საცდელი თავი

-ბაბი! შენ შეჭამე ეგ შენი ბრუტერბროდი! ლუკას არაფერი არ უჭამია! შეეშვი!-მე როდის ვჭამე? სულ ორი წუთით ჩავფიქრდი და ამან გადამისანსლა. ალბათ სამაგიერო გადამიხადა, წინა კვირას მე რომ შევუჭამე იმიტომ!

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეთერთმეტე

სახლში ბედნიერები დავბრუნდით, მისაღებში შევედით და ერთმანეთზე ჩახუტებული დავჯექით. ბედნიერი ვიყავი ამაზე ბედნიერი არასდროს არ ვყოფილვარ, ვიცოდი აუცილებლად მოხდებოდა რაღაცა აუცილებლად და ჩვენი ბედნიერება დასრულდებოდა. მაგრამ თავს ვიწყნარებდი,