MOBSTER (მე-VII თავი)

-რა კარგია რომ მოხვედით , გელოდებოდით .- ლევანი წამოდგა და კატერინას მიუახლოვდა , ლოყაზე აკოცა . კატერინა გაყინულივით იდგა , მამა არც მოუკითხავს . -როგორ გაბედეთ და ამდენი წელი ტყუილში მაცხოვრეთ ?!- კატერინა ცეცხლს აფრთქვევდა , ეს ყველაფერი გულს

ბატონი 1 თავი

ქარიანი საღამო იყო. ციოდა. ქალაქში სიჩუმე ჩამოწოლილიყო. თუ არ ჩავთვლით ქარს, რომელიც ხმაურით ეხეთქებოდა ყველაფერს და ყველგან თავის კვალს ტოვებდა. სტელტონი სულ მარტოდმარტო დაეხეტებოდა ქუჩებში და ამით სიამოვნებას იღებდა, რადგან დროებით მაინც

ჭია-ჭია-მაია (თავი 1)

არასდროს დამავიწყდება, ჩემი პირველი რეაქცია, როდესაც ზღვა დავინახე. უკვე 12 წლის ვიყავი და ცოტა არ იყოს შემაშინა. შემაშინა და ბევრ რამეზე დამაფიქრა. მაშინ მივხვდი რა პატარა ვიყავი ამ სამყაროში და მიუხედავად ამისა, რამდენი რამის შეცვლა შემეძლო რადგან

მე არ დამისრულებია...(III თავი)

სანამ ეთერი მოვიდოდა მხარზე უხეში შეხება ვიგრძენი. მე ვინმე ნაცნობი მეგონა მაგრამ ხელში წუხანდელი „ლამასო“ შემრჩა. ფეხზე წამომაგდო და ისეთი სახით მიყურებდა რაღაც ცუდი მოხდებოდა ვგრძნობდი. გაბრიელის ხმის გაგონება ასე ჯერ არ გამხარებია.

სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (თავი I)

გამარჯოაბათ,მე მოგიყვებით ერთი ჩვეულებრივი,მეოცნებე,არეული,უცნაური გოგოს ისტორიას,არა არ გეგონოთ რომ მე მესამე პირივარ ,მე თავად გახლავართ ის გოგო .

Never miss a chance to dance(xx თავი)

-თუ გიყვარვარ, მოკვლით რატომ მემუქრები?−გადავატანინე ყურადღება. -იმიტომ რომ თუ ჩემი არ იქნები, არც სხვისი იქნები ლამაზო!

მე არ დამისრულებია..(II თავი)

-რის მიღწევას ცდილობ?_მშვიდი ტონით ვუთხარი და ისევ მის თვალებს დავუბრუნდი. თითქოს გამოფხიზლდაო, ხელები უცებ მომაშორა და გვერდით გადგა. სულ სხვანაირად მიყურებდა, აი ისე თითქოს პირველად შეეხო ადამიანს და არ იცოდა ეს გრძნობა როგორ აეხსნა.

ბედისწერა V თავი (+ 18)

უფრო ქვემოთ ჩადის, მუცელზე მკოცნის, შემდეგ ბარძაყზე გადადის. ყველაფერს სპეციალურად ნელა აკეთებს.თელი ლექციის განმავლობაში ყურადღებას არ მაქცევს. ცოტა ვბრაზდები. როგორ შეუძლია ერთ დღეს მეტაკოს და მაკოცოს, ხოლო მეორე დღეს დამაიგნოროს. ხასიათი

Never miss a chance to dance(XIX თავი)

დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა(არადა რა ტკბილად მეძინა).არც კი დავხედე ვინ იყო. პირდაპირ ვუპასუხე. -გისმენთ! -გაბი, თაკო მასწი ვარ და იმედია შენთან გვტოვებ და არ გადაიფიქრე! -მართლა?! იესს! რა კაიაა! აეროპორტში ხართ უკვე? -კი, მაგრამ მისამართი არ

ძიძა თავი მეთხუთმეტე

საღამოს უკვე სახლში ვიყავ. ჩემები ვნახე, მოვესიყვარულე. წყალი გადავივლე და გვიან გოგოებთან გავედი.ისე ვვიმხიარულეთ მთელი ლაუნჯი თავზე დავიმხეთ, მაგრამ მთავარი წინ იყო. ნიკოლაზე არაფერი იცოდნენ. ყურადღება მოვითხოვე და მოყოლა დავიწყე.ყველაფერი