მაბედნიერებ! (18 თავი)

-ფუ ამის დე**ც არ დაგაცდიან არაფერს.წავედი ჩიტუნა მაგრამ შევხვდებით-და მაშინ მვკარია თვალ მამაკაცის სახეს .-და ხო რო იცოდე ალექსანდრეს მანქანა მე დავცხრილე.-მითხრა და კარში გაუჩინარდა. ქალი შემოვარდა და მაშინვე ტირილი ამიტყდა. კარში ველურივით

ოცნებებში დაკარგული (1 თავი)

ოცნება ერთი დიდი ლაბირინთია, რომლიდანაც გამოღწევა ძალიან რთულია. რაც უფრო და უფრო ვცდილობთ თავის დაღწევს მით უფრო ღრმად ვეფლობით მასში. მე ასეთ ადამიანებს „ოცნებებში დაკარგულს“ ვუწოდებ. მე უკვე დავიკარგე ოცნებებში, ახლა კი თქვენ გიწვევთ ჩემო

ცეცხლოვანი ტანგო /4თავი

ხელი ფეხზე ავასრიალე და კოცნა გავაღრმავე,ტუჩებიდან კისერში ვაპირებდი გადასვლას,სისველე,რომ ვიგრძენი სახეზე. თვალები ზანტად გავახილე და ანინეს დანამული სახე დავინახე. გაოცებულმა თითები გადავატარე თვალებზე და უმალ მოვწმინდე ცრემლები. გულწრფელად

ანგელოზი (თავი 1)

ლონდონის წვიმიან ქუჩებში დავდივარ. გული ცუდს მიგრძნობს,მაგრამ ვაიგნორებ და გზას ვაგრძელებ. წვიმა მასველებს, მაგრამ არ გავრვბივარ, ყურადღებას არ ვაქცევ. არც იმას ვაქცევ ყურადღებას, რომ ღამეა და მხოლოდ მე მივაბიჯებ ხალხისგან დაცარიელებულ ქუჩაში.

"აბსტრაქციაში მყოფი" (თავი 3)

რაღაც საშინელებას ვგრძნობ.ორი ადამიანი ვარ ხვდები რას ვამბობ?!ერთი არა ორი ვარ.გაორებაა თუ რა არის არ ვიცი.ყოფილა მომენტი როდესაც რაღაც საკითხში ორი აზრიი მქონია.ერთი მე მეორეს არ ეთანხმებოდეს ხდება ხოლმე,მაგრამ ახლა სხვანაირადაა საქმე.

იასამნისფრად მიყვარხარ (თავი 2)

-არ ვიცი ახლა აქ რატომ ვდგევარ და რატომ ვუსმენ ბიჭს, რომლის გამოც დაახლოებით ერთი საათის წინ რამის ცხვირი გამიტყდა, არც ის ვიცი როგორ ვახერხებ ნერვების მოთოკვას და ახლა წყნარად როგორ გელაპარაკები, უბრალოდ ერთს გეტყვი და დავამთავროთ.. შენი მაგ

დაუმორჩილებელი (თავი 20)

-ვიცი ,მაგრამ არ მინდა მხოლოდ ვნება მამოძრავებდეს , შენ ისეთი კარგი ხარ, ნაზი ,მაგრამ .. -მაგრამ საკმარისი გრძნობები არ გაქვს ? გაეცინა ლევანს .-ოღონდ ეხლა არ დამიწყო მტკიცება რომ სიყვარულია საჭირო სექსისთვის და რაც გინდა ის თქვი.

ძიძა თავი მეთორმეტე

ახალი წელი მშვიდად გავატარეთ მე ნიკოლამ და მარკომ.ღვინოს ვწრუპავდით და ათას სისულელეზე ვიცინოდით.ბედნიერები ვიყავით. გვინობამდე ვიჯექით ბუხართან. ნიკოლა ჩემზე იყო მოწებებული. კარგია მასთან მაინც რომ არ გვჭირდებოდა დამალვა. მარკოს მეგობრებმა

ბედნიერების რეცეპტი (ორმოცდამეერთე თავი)

ძველებურმა, ალბათ ერთ დროს მოყვითალო ფერის, მგზავრებით სავსე „პაზიკა“ ავტობუსმა ჟინვალიდან ფშავ-ხევსურეთისკენ მიმავალ, მიწაყრილიან გზაზე ისე გადაუხვია, რომ მძღოლს მუხრუჭის მნიშვნელობა აშკარად დაავიწყდა. მსგავსი გაუფრთხილებლობის გამო, ვიღაცამ

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს(მეშვიდე თავი)

აჩი და ემილია კარგახანს ისხდნენ მანქანაში და უყურებდნენ როგორ გამეტებით ეხეთქებოდნენ წვიმის წვეთები მინებს. უფრო სწორი იქნება თუ ვიტყვით,რომ მხოლოდ აჩი გაჰყურებდა შორ ჰორიზონტს და ტკბებოდა მძინარე ემილიას ყურებით. არც ზარებისთვის უპასუხია .