ოცნებები ოცნებებად რჩება (თავი 2)

-ჩემი გოგო მოვიდაააა , მომილოცეე ეხა რას მიყურეეებ (ალე) -გილოცავ- და უხალისოდ გადავეხვიე -მე შენი გოგო არ ვარ ისე რო იცოდე -არაარაა დღეს ხარ (ალე) -იო იუბილარია უარს ვერ ეტყვი (ლუკა) -ოო კაი (მე)

მაფიის ბოსი! თავი11 (1D Fanfic) +18

ჩემი ბიჭის მოტაცება ვის აწყობდა? მხოლოდ ეს ფიქრი მიტრიალებდა ორი თვის განმავლობაში თავში. საბოლოოდ კვალი რომ ვერ ვიპოვნე მეც დავიჯერე გარდაცვალების ვერსია. ეს ორი თვე ჯესიკასთან თითქმის არ მილაპარააკია. ვიცი მისთვისაც რთულია და გვერდში უნდა დავუდგე

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (7 თავი)

სანდრო ბურთის კალათში ჩასაგდებად ჰაერში ხტება და მე მთელი სხეულით მეჯახება ისე რომ ძირს ვარდები და თავს ვარტყამ. ბურთი კალათში ვარდება და ჩემს ყვირილს საზღვარი არ აქვს. თავი იმდენად ძლიერად დავარტყი წამით სინათლეც დავკარგე. შემდეგ ფეხზე ავდექი და

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთოთხმეტე თავი)

თითქმის ოცდაათი წელი სრულდებოდა რაც ნიკოლოზი საეკლესიო ცხოვრებით ცხოვრობდა. ერისკაცობისას ვინმეს რომ ეთქვა, ერთ დღეს მისი ნებით შეიმოსებოდა, უარს იტყოდა იმ სიამოვნებებზე, რასაც ცხოვრება ჰპირდებოდა, ალბათ, სასაცილოდ არ ეყოფოდა. თუმცა ფაქტი-ფაქტად

უცხო ქალის ცრემლი 7 თავი

ნაბიჯს აუჩქარა და ქუჩის გადაკვეთაზე სასტუმროსთან ახლოს ვიღაც მამაკაცი დაეტაკა უხეშად,თითქოს ეცნო მისი ანთებული თვალები და დიდი სქელი წითელი ტუჩები,მამაკაცმა ჩანთა გამოგლიჯა ხელიდან და გაიქცა.ეს ისე მოულოდნელად მოხდა ჯერ დაიბნა და შემდეგ გაეკიდა

ბიზნეს ვუმენი (თავი 10)

ტანზე კაწვრს ვგძნობ სახეზე კი თითიქოს რაღაც მლოკავდა, თითქოს არა რაღაც მართლა მლოკავდა, ის შეგძნება ისეთი საშინელი იყო რომ თვალები დაფეთებულმა გავახილე. არა. არა. არა. ოღონდეს არა და თუ გინდა ალექსანდრეს დავეტოვრბინე თავისთან სახლში,მაგრამ მოიცადე,

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი19)

-მელანო რა ლაშა? -რადა შეხედე ტელევიზორს. ნეტა ვინ მოკლა? -დავიჯერო მტრები არ ეყოლებოდა მისი ცხოვრების ტიპიდან გამომდინარე? -მართალი ხარ, მაგრამ რატომ?

ბოლო იმედი (თავი 1)

ჩემი ბავშვობის დაქალი ანიტა მოდის ხოლმე და მაშინ ვახერხებ ცოტა განტვირთვას, სხვა დღეებში სულ მარტო ვარ, ჩემთვის ვზივარ ოთხ კედელში გამოკეტილი, ფანჯარას გავცქერი და ჩანაწერებს ვაკეთებ. მჯერა, რომ დადგება დღე,როდესაც აქაურობას თავს დავაღწევ,

შენამდე (3თავი)

-თავს ვერ ვიკავებ,ირონიულად ვუღიმი, მაგიდისკენ მივდივარ და ჩემს ადგილს ისე ვიკავებ ერთხელაც არ ვუყურებ ადგილზე გაშეშებულ ტასოს.მესმის,როგორ ჩურჩულებს რაღაცას. -იმედი მაქვს ხვდები რაც უნდა გააკეთო ახლა-ვამბობ უემოციოდ.მხოლოდ წამით ვხედავ მის სახეს და

RED WINE... (2 თავი)

წარმატებული. რაც თეონა გაიცნო მას მერე ვეღარ ვცნობდით, გამთენიისას დაიწყო სახლში მოსვლა, სმა, მოწევა. თავიდან ასაკს ვაბრალებდით მიუხედავად იმისა რომ გარდატეხის ასაკიდან უკვე გამოსული იყო, მერე უკვე სისულელეების კეთება დაიწყო, ჩხუბი, ავარიები,