გარდასახვა (II თავი)

ბიჭს. სულაც არ მოელოდა ისე უცებ ჩაავლეს მხარში ხელი. -ახლავე დავბრუნდები! მიაძახა ბიჭმა იქვე მდგომებს და გოგონა ძალით წაათია სადღაც. -გამიშვი! რას აკეთებ?! მთელი დერეფანი ასე გაარბენინა და სადღაც მოფარებულ კუთხეში მიაგდო კედელთან. გაოგნებული გოგონა

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 18 თავი

მიუხედავად იმისა,ყველა ჩართული იყო გამოძიების საქმეში,ლუკას ცალი თვალიც და ფეხიც ელისკენ ქონდა.ვერ მოახერხა შეპირებული ორშაბათ დღეს მისვლა,მაგრამ მოულოდნელად დაადგა თავზე,როცა მეგობრებში იდგა და საუბრობდა. შესვლის ზარი დაირეკა და ყველა საკლასო

ცუდი გოგო "ენემი" (თავი 4)

გიორგი მეტრეველმა თავისი კომპანიონებიც დაპატიჟა ოჯახითურთ. რათქმაუნდა ახვლედიანებიც იყვნენ. წვეულება უკვე დაწყებული იყო ენემმა რომ შეაბიჯა დარბაზში თავის მეგობრებთან ერთად. მას ტანზე გამოყვანილი, მუხლს ოდნავ აცდენილი, ზურგ ამოღებული, ოდნავ

იო (თავი 12)

როგორც იქნა, სანაპირომდე მიაღწია გოგონამ და როგორც ვარაუდობდა, იო იქ დახვდა. ზურგით იჯდა ამაღლებულ ქვაზე და მდუმარედ გაჰყურებდა ზღვის ჰორიზონტს. ზურგს უკვე დასრულებული ფრთები უფარავდა, რომელიც მხრებისკენ გადადიოდა, თითქოს გასაფრენად ემზადებოდა.

შეწიტულნი (თავი 2)

რატომ ეძახდნენ ჩვენს დასახლებას სოფელს ვერ ვხვდები. საკმაოდ დიდ ტერიტორიაზე გადაჭიმულ, მრავალმოსახლე დაბა უფრო იყო ვიდრე სოფელი. იმდენად დიდი იყო რომ სამი სკოლა გვქონდა. თავში, ბოლოში და შუაში. არ ვიცი რატომ მაგრამ ჩვენი მომკითხავი და გონს მომყვანი

კონტროლი (თავი 3)

ყველაფერი იდეალურად იყო. არც ინტიმურობა იყო საჭირო, რადგან მაშინ ეს უბრალო შეხება ან უბრალოდ ერთ ოთახში ყოფნა იყო ყველაზე ინტიმური, ერთი ჰაერის სუნთქვა და ერთი გონებით ფიქრი. ისევ ერთმანეთის გულები უცემდათ, ისევ ერთმანეთის სხეულებში...რა გრძნობაა

გარდასახვა (I თავი)

-ნამდვილად არ მიღირს დილის ძილი გავიტეხო და ამ ქალის ორ საათიან უაზრო ლაქლაქს ვუსმინო. - მთქნარებით გადაულაპარაკა აუდიტორიიდან გამოსვლისას ნინიმ მეგობრებს და უცებ მზერა გაუშეშდა. -ეე, მოიცადეთ, ეს გიგი არაა? გიგიი! - მთელი ხმით იყვირა დერეფანში და

ცუდი გოგო "ენემი" (თავი 3)

გაგა ყიფიანი - გარეგნობა: შავგვრემანი, მუქი ყავისფერი თვალები, პატარა ცხვირი და პატარა ტუჩები. საშუალო სიმაღლის დაკუნთული სხეულით. მას ევალება ყველანაირი სიტუაციისა, ამბებისა და ინფორმაციის მიწოდება. ალექსანდრე დადიანი- გარეგნობა: მაღალი, დაკუნთული

იო (თავი 11)

ხელოვნებაში... არაფერში არ იცოდა საზღვარი, რადგან მიაჩნდა, რომ საზღვრები ულამაზოა, არარეალურია. იჯდა, და თავადაც ვერ ხვდებოდა, რატომ სველდებოდა მისი თვალები. არ იცოდა, ეს არასდროს დამართნია. ეს სისველე თვალთაგან უცხო იყო მისთვის, შეუცნობელი და

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეოთხე თავი)

ამაზე ნაკლები პირველი სამუშაო დღე არ უნდა გენატრა. მიუხედავად იმისა, რომ ვაჟის გულგრილობით განაწყენებული აღარც ახსენებდა, აღარც საუბრობდა, თითქოს დაივიწყა და თავადაც ისევე მარტივად ამოირეცხა გულიდან, როგორც თორნიკემ. ყოველ შემთხვევაში ამის დღემდე