მეორედ არ იბადებიან (თავი 4)

-სიგიჟემდე მიყვარხარ.. -მაგ სიტყვების ფასი გესმოდეს, მაინც...-ირონიით ჩაილაპარაკა გოგონამ. -რომ არ მესმოდეს ზედმეტი წონის დაკლებას და ფორმაში ჩადგომის გამო ასე არ დავიტანჯებოდა-შენ არც კი შემოგიხედავს, არა ? სამაგიეროდ მიხდი ? -რა სამაგიეროს

ცოდვილი მამაკაცი ( V თავი)

ყველანი ცოდვილნი მოვევლინეთ და ცოდვილნი მოვკვდებით.როდესაც შუადღე დადგა, ჯერ პარკში გავასეირნე ლაურა . კარგა ხანს ვისეირნეთ , შემდეგ იქვე მინდორზე გავიშალე, ის მიცქერდა და მეუბნებოდა :-ლუის , რას აკეთებ, აქ ხომ ხალხია ?! -მერე რა მოხდა ? პარკში

ასეც ხდება ხოლმე (25 თავი)

ერთი კვირა გავიდა, რაც ნიდას ნიკოლოზი არ უნახავს. სიგიჟემდე ენატრებოდა, მაგრამ ამაში თავის თავსაც არ უტყდებოდა. თავისუ¬ფალ დროსაც არ იტოვებ¬და საფიქრად. სწავლობ¬და, მუშაობდა და თან მაქსიმეს უვლიდა. ბი¬ჭები ყველანაირად ეხმ¬ერებოდნენ, არც ერთ დღეს

"ნი" "ნე" (თავი7)

არის მომენტები როდესაც განვლილ წლებს თვალს ავლებ და სიცარიელეს შეგრძნება გეუფლება,რაღაც მთელი არსებით გაკლია,ეს დანაკლისი კი მთელ სულს გიფორიაქებს.

ბედნიერების რეცეპტი (მეთვრამეტე თავი)

-თორნიკე ხომ არ დაგინახავთ?! - ეზოში მეგობრებთან ერთად მყოფი შვილობილი რომ ვერ შენიშნა ხმაში შეშფოთება შეეტყო თეკლეს. - ჩვენ შენთან გვეგონა... - ყოყმანით უპასუხა გიორგიმ. - ჩემთან?! ჩემთან არ შემოსულა, თორნიკე, თორნიკე!.. - რამდენიმეჯერ ხმამაღლა

სამი გზა (თავი 14)

-რომელი ცხოვრება, ილიკო? -შეტრიალდა ქალი თავისი ვაჟისკენ. -წარმოდგენა არ გაქვთ არცერთს რა მოყვება იმ ბიჭთან შენი დის ურთიერთობას. -ნინოს ხმა აუკანკალდა. -მალე აღარც და გეყოლება და აღარც დედა. -ცრემლები ჩამოუგორდა ქალს და სწრაფად გავარდა ოთახიდან.

ცოდვილი მამაკაცი (IV თავი)

ლაურა იდგა გაუნძრევლად . მეც აღარ დავაყოვნე და მასთან სწრაფად მივედი , მაგრად მოვეხვიე , როგორც მონატრებული , საუკუნე უნახავი წყვილი ... -ლუის გამიშვი ! გამიშვი ! -კარგი, მაგრამ აგიხსნი ყველაფერს ... -რა გაქვს ასახსნელი ?! -მე სხვა ქალს გავხედავ ?

მწვანეთვალება დემონი. 1 თავი

მიკრო ავტობუსი თბილისს უახლოვდებოდა. თბილისის შემოსასვლეში გზა გადაკეტილი დახვდათ. მძიმე ავარია მომხდარიყო და მანაქანების კოლონა ახლა ერთ რიგად ჩამწკრივებული ადგილიდან არ იძვროდა იმხელა საცობი წარმოქმნილიყო. პოლიციის თანამშრომლები ამაოდ ცდილობდნენ

უცხო ( თავი 14 )

- კარგ დროს მოვედი?! მეც ეგ გავიფიქრე, გაუხარდება ჩემი ნახვათქო. სავარძლის უკან იდგა, ხელები მაგიდაზე დააწყო და თავის მკლავებში მოიქცია, ისე რომ სახე მის ყელთან ჰქონდა და ცხელ სუნთს აფრქვევდა. მთელმა ფლორა-ფაუნამ გადაუარა და ზოგიც შიგ სხეულში

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი13)

ღამემდე ვერ მოვისვენე... როგორც ჩანს ჩამეძინა... თვალებს რომ ვახელ სანდროს მცხუნვარე მზერას ვგრძნობ, შევხედე და ისევ მიყურებდა, თითქოს თვალებით რაღაცას მეკითხება, თვალებში თბილი სხივი დასთამაშებს, ვცდილობდი ამომეკითხა.... -რა გინდა? -