თითქმის ვიპოვე... (თავი 2)

_ბალბალე გაგვიჯე უკვე შუადგეა!! ბედნიერება უცებ გაურკვევლობამ შთანთქა.. დემეე... სად ხარ? აუუ მოიცა რატომ გაქრა ყველაფერი? სიბნელეა... ვისი ხმა მესმის?! მოიცა ნუციკო? ნუსიკოს აქ რა უნდა?

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(8 თავი)

-დაიწყე -არვარ რა ახლა ხასიეთზე სანდრო -არმაინტერესებს-თვალები აატრიალა -სხვა დროს რა -ამოვიოხრე -როვამბობ ახლა ესეიგი ახლა დაიწყე მიდი-გაბრაზებულმა შემომიღრინა. -ჰო მისი ცოლივარ. -რატომ გაყევი -მთვრალი ვიყავი -სერიოზულად?-ჩაეცინა -კი-თავი

ველური ორქიდეა (19 თავი)

_დარო, არ გინდა ცოლად გამომყვე? - ხმა შეეცვალა აბაშიძეს და თავი მაღლა ამაწევინა, ისე, რომ მას თვალებში ვუყურებდი. არაფერი ვუპასუხე. ვდუმდი. თვალებში მზერა და დუმილი რამდენიმე წამს გაგვიგრძელდა.

შელახული ღირსება თავი 2

იარები რომლებიც აახლობელმა ადამიანებმა მოგაყენეს არ იკურნება რადგან მათ იცოდნენ სად უნდა დაერყათ.

ის,რაც არ მეკუთვნოდა (თავი 2)

-გოგონი ხომ ხედავ ათი კილო თქვენთვის მძიმეა?ტრნაჟორებს რომ ეჭიდავები,აიღე ეს სამ კილოიანები.ინტერიერს მაინც აღარ გაგვინადგურებთ-უკვე ავიჭერი სიტყვა "გოგონიზე",რომელიც ძალინ დამცინავად ჩამესმოდა,აღარაფერს ვამბობ დანარჩენ ორ ფრაზაზე. -საბედნიეროდ

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 5)

მთელი ღამე თვალი ვერ მოვხუჭე,ვერაფრით შევძელი დაძინება,სულ სანდროზე ლევანზე და ელენეზე ვფიქრობდი,მაინტერესებდა სად გაიცნო ლევანმა ელენე,ან როგორ შეძლო ასე სასტიკად მოქცეოდა მას.მზის ამოსვლას დავასწარი,სასწრაფოდ წამოვდექი საწოლიდან და სააბაზანოში

გიკი ბავშვი თავი1

ერთ ბინაში 4 არანორმალური პირი ცხოვრობს. 4 არანორმალური და-ძმა: გიკი,გოგა,ლაზარე და ლილი. ოჰჰ, გათენდა დაწყევლილი ორშაბათი, როდესაც უნდა გამომვშვიდებულიყავით ჩენს შუადღის 3 საათამდე ძილს. ბავშვებისათვის არდადეგები უცებ დასრულდა.გიკი დილას ადრიანად

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 4)

მოსვენება სულ დავკარგე,სანდროს სიტყვებმა გამანადგურა,ახლა დარწმუნებული ვიყავი რომ სრულიად უმიზეზოდ ვიყავი აქ,ვიღაცაში ვეშლებოდი,სხვა ვერაფერს ვფიქრობდი,რა კავშირში უნდა ყოფილიყო ჩემი ოჯახი სანდროს დამსხვრეულ ოცნებებთან? ეს ყველაზე ლოგიკური იყო.სხვა

სვანური ვერდიქტი (23 თავი)

იქ მთაში წყაროსთან, ხეზე, წარწერა და ლამაზი თვალი იყო, ჩემმა მეგობარმა გააკეთა, ის ვინც ამ სახლში ცხოვრობდა, ქეთიც იქ იყო როდესაც იმ ხეზე ნახატს აკეთებდა, წარწერა კი ნიშნავს, ,,მარად ერთად, სამუდამოდ მეგობრები“. თვალი კი მის მშვენიერ მეუღლეს

განსხვავებული (თავი პირველი)

ზაფხული იყო ივნისის 16... იმაზე მეტად ცხელოდა ვიდრე ველოდი.. მე სახლის წინ კიბეზე ჩამომჯარი ველოდი ლუკასს, რომელიც ძალიან იგვიანებდა დაახლოებით ნახევარი საათით.. მან ხომ პაემანზე დამპატიჟა? ჩვენს პირველ პაემანზე, რომელიც ზღაპრული უნდა ყოფილიყო.. მე