სიყვარულის შვიდი საიდუმლო (თავი 2)

-სისხლის დანახვა ნამდვილად არასასიამოვნოა, მაგრამ გასაჭირში არ მოგიხურე კარი, მთავარი ესაა -მადლობელი ვარ ამის გამო.. რით გადაგიხადო? -რაც შეიძლება მალე წასვლით-გავუღიმე და ტახტიდან წამოვდექი.

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 3)

_ მძულხარ! გამიშვი! მეტკინა, მხეცო! _ ბოლოს თავი მოისაწყლა. კაცმა ასწია ხელები და უკან დაიხია, ბოდიში მოუხადა და შეხედა, მის გაბრაზებულ სახესა და სხეულს აკვირდებოდა, რომელსაც მოკლე პიჟამა ეცვა. ქალმა მის თვალებს გააყოლა მზერა, მიხვდა, რომ კაცი მას

სიყვარულის შვიდი საიდუმლო (თავი 1)

გეუბნებოდი წამოდი მაგისგან მევთქვი , შენ კიდევ თავს იგიჟებდი, გაიძახოდი მიყვარს მიყვარსო, აგერ შენი სიყვარული, მოგი***ნა ტვინი და ბავშვის გაკეთებაც ვერ შეძლო- მხრები აზიდა და გულიანად გაიცი

მომეცი შანსი (თავი 17)

ერთ თვეს გაძლევ , ერთ თვეში უნდა მითხრა ერთად ვაგრძელებთ თუ ცალ- ცალკე. მე დავიღალე , რაც შემეძლო ყველაფერი გავაკეთე… - შენ რა ულტიმატუმს მიყენებ?- გაკვირვებული უყურებდა

გზა, სიცოცხლისა (თავი 10)

ყველაფერი ერთი ფერია და სიკვდილი სულ არ გაშინებს, რადგან ხვდები, გრძნობ, რომ იქ, სადღაც, გჯერა თუ არ გჯერა, სხვა სამყაროა, სხვა განზომლება ან იქნებ არც ღირდეს იქ სხვა სამყაროშიც გაგრძელდეს შენი არსებობა? იქნებ ჯობია სამუდამოდ ისე გაქრე თითქოს არც

მწვანეთვალება იდიოტი ( თავი 10)

ნინ- გიგის უცნაური ხმა ჰქონდა. ოდნავ გაიწია ხელი გამიშვა და მიხლზე დადგა. მიჭირდა გააზრება რა ხდებოდა. ჯიბიდან პატარა წითელი ყუთი ამოიღო- შენ ჩემი ყველაფერი ხარ! - სუნთქვაშეკრული ვიდექი. - გიშინ ყველაფერი ისევ თავდაყირა დავაყენე. ეხლა კი მინდა ისე

მწვანეთვალება იდიოტი ( თავი 10)

ნინ- გიგის უცნაური ხმა ჰქონდა. ოდნავ გაიწია ხელი გამიშვა და მიხლზე დადგა. მიჭირდა გააზრება რა ხდებოდა. ჯიბიდან პატარა წითელი ყუთი ამოიღო- შენ ჩემი ყველაფერი ხარ! - სუნთქვაშეკრული ვიდექი. - გიშინ ყველაფერი ისევ თავდაყირა დავაყენე. ეხლა კი მინდა ისე

სვანის სვანი (თავი 7)

-მმმმმ. ტკივილნარევი ხმით ამოიზმუილა თორღვამ - მმ და კვნესა

გზა, სიცოცხლისა ... (თავი 9)

- დემნიკოო, სად ხარ? - მისაღებში შეიჭყიტა და დივანზე წამოწოლილ ბიძაშვილს თავზე დაადგა. - რა გენაღვლება, ოთომ იმუშაოს, ირბინოს და შენ აქ იკოტრიალე. - თუ საწუწუნოდ მოდი, შეგიძლია აივანზე გახვიდე და იქ იწუწუნო. - იქ ვის ვეწუწუნო? - შენს თავს.

ფსიქოზი (თავი III)

ყველაფერი მარიამობა დღეს დაიწყო. დიდად რელიგიური არასდროს ვყოფილვარ, მაგრამ მაინც რაღაცნაირად სამწუხარო ფაქტია, რომ მაინცდამაინც ამ დღეს დაიწყო ყველაფერი ის, რამაც მომიყვანა აქამდე. მათ ჩემი არ სჯეროდათ, ალბათ არც ახალ სჯერათ, სულ იმას მიმეორებდნენ,