არ დამტოვო (თავი 1)

"ბუძილნიკმა" დარეკა. ალბად გათენდა. ვახელ ერთ თვალს და ისევ ვხუჭავ, ადგომა მეზარება. დედის ხმა მესმის: "ემილი ადექი გათენდა, ხალხმა ფული იშოვა შენ კიდე ისევ გძინავს!" -ვდგებიიი!-ნახევრად მძინარი ვპასუხობ და საბანს ვიშორებ. ფარდას ვწევ სახლში დილის

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი9)

-მოკლედ თავიდან ძალიან კარგ ზასიათზე იყო.. -ეგ მეც დავინახე. მერე?-მოიცა მომაყოლე და გაიგებ, ჩვეულებრივ ჩავჯექით მანქანაში გავისეირნოთთქო და სალაპარაკოდ რომ დავჯექით და ვუთხარი ბოდიში საავადმყოფოში ვერ მოვედი არადა შენთან უნდა ვყოფილიყავითქო. რატომ

ჩვენი წილი ბედნიერება (1, 2, 3 თავი სრულად)

როგორც იწყებენ ხოლმე ისე ვერ დავიწყებ... რომ ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვიყავი ჩვეულებრივი ცხოვრებით, რადგან ეს ასე ნამდვილად არ ყოფილა. არც ჩვეულებრივი გოგო ვიყავი და რაღა თქმა უნდა არც ჩვეულებრივი ცხოვრებით. ეს კარგი იყო, თუ ცუდი არ ვიცი, მაგრამ ასე

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(3 თავი)

-გიხდება-ჩაიცინა და უკნიდან მომეკრო.ტუჩი მოვიკვნიტე და გაზი გამოვრთე. -გამატარე,უნდა ამოვიღო-მისკენ შევტრიალდი და შევხედე (არა უფრო ავხედე, ცხვირამდე ვწვდები მას).თავი გადააქნია,ადგილიდან გაუნძრევლად კარადიდან თეფში გადმოიღო და მომაწოდა. იცი ჩემს

მორაგბე გოგონა თავი 4

-ჰო კარგი დავრჩებით!ამოიხვნეშა მარიკმა მე კი მთელი ძალით ჩავეხუტე,მემგონი ვეღარც სუნთქავდა, -არეთ გამიშვი დავიხრჩეე!ჩურჩულით მითხრა და მოვშორდი მერე კი ცეკვა დავიწყე და ეზოში მარტო ვცეკვავდი რაღაც სისულელეებს,ბიჭები კი ვიდეოს მიღებდნენ,უცებ ამ

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 1 და 2)

-რატომ კანკალებ?! -მკითხა მოულოდნელად. -შემეშინდა. ახლაც მეშინია... მეგონა მოვკვდებოდი -ერთი ცრემლი ჩამომიგორდა -როცა ჩემს გვერდით ხარ არ მოკვდები ნინა!

მთვარის ნათება (თავი 1)

პეიზაჟი იმდენად ლამაზი იყო , რომ სული და გონება აფრენისა და ამ ულამაზეს ფერთა გამაში შერწყმისაკენ მილტვოდა . ზღვას, მზის ნახევარი უკვე გადაესანსლა თითქოს მისი მარადიული წყვდიადის განათებას მისით აპირებსო, ტალღებზე მზით განათებული ბილიკი გამოჩნდა,

ბრალდებულო! თავი 14.

ეჭვი მღრღნის. ისე მიჭამს მთელ ორგანიზმს, მინდა ამოვძვრე და სხვაგან გადავსახლდე, სხვას შევეკედლო. მეც აღარ ვიცი რისი მოლოდინი უნდა მქონდეს. არც მიკვირს, უბრალოდ მეშინია. მეშინია იმის, რომ ისევ გამიცრუვდება იმედი. ყველა არაა ისეთი, როგორიც

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(1-2 თავი)

-ძალიან დიდი მადლობა -გავიღიმე და პორველად შევხედე სახეზე.ღიმილი მაშინვე მიმეყინა როდესაც ჩემი აწ უკვე 'ქმარი ' დავინახე.იცით როგორი სახით მიყურედა?აი სულის გამყინავად. -სალაპარაკო გვაქვს-ჯიბეში ხელი ჩაიყო.ჩემბედს ალბათ ძაღლი მილიარდჯერ დაჰყეფს.

ყაზბეგის უცნაური 10 დღე (თავი N2)

დილით რომ გავიღვიძე მეგონა სიზმარი იყო გასული ღამე, ვისაუზმეთ რაც შეიძელბოდა თბილად ჩავიცვით და გარეთ გავედით.. სახლის პატრონს ცხენები ჰყავს ამიტომ 5 ცხენი ვითხოვეთ და გზას გავუდექით,თუმცა არც კი ვიცოდით სადმივდიოდით.. მთელი დღე ჯირითში,ყაზბეგის