ბრალდებულო! თავი 7.

ხმა არ ამომიღია. დანიელს ხელები მოუდუნდა, მეც ვისარგებლე შემთხვევით და მისი მკლავებიდან გამოვძვერი. დანიელს არაფერი უთქვამს. არცერთი სიტყვა არ წამოსცდენიათ მის ტუჩებს. არცერთი ჩურჩული. უკან არ მიმიხედავს, ისე წავედი იქ, სადაც უკვე მაგვიანდებოდა.

თამაში მუსიკის წესებით (მეცხრე თავი)

თამაში მუსიკის წესებით მეცხრე თავი გიორგი შვილისა და ლევანის თანხლებით მიმღებში მოთმინებით ელოდა მოასპარეზეებს. ის-ის იყო ანისთვის უნდა ეთხოვა, იქნებ მოიკითხო შენი მეგობრები, ამდენ ხანს რას ელოდებიანო, რომ ლიკას თანხლებით ისევ კოსმონავტებივით

დაწუნებული სარძლო (თავი 3)

დემეტრეს გულში ეს სიტყვები ისარივით ესობოდა, თითქოს მოსალოდნელ საფრთხეს გრძნობდა, ან იქნებ მასში მამობრივმა ინსტიქტმა გაიღვიძა და სულ ოდნავ მაინც შერცხვა გულის სიღრმეში მკვლელობის გამო, ყოველი არაკაცული საქციელის გამო, იქნებ გრძნობდა რომ მარიასთან

ტკბილი სიზმარი (თავი 1)

ჩემი დილა როგორც ყოველთვის გიჟურად იწყება. უცებ წამოვარდი ფეხზე, რადგანაც მაღვიძარას ხმამ საშინლად შემაშინა, გაბოროტებული წამოვარდი ფეხზე ისე რომ არ ვიცოდი რას ვაკეთებდი .ცოტა აზრზე რო მოვსულიყავი აბაზანაში შევედი და წყალი შევისხი სახეზე მართლც

ერთხელ წვიმაში (მეოთხე თავი)

უკვე სამი კვირა გავიდა რაც რომში ვარ აქ ერთი გოგო გავიცანი ისიც ქართველია, ჰოდა კიდევ კარგი ელენე მყავდა თორემ სულ გავგიჟდებოდი, აქ ყოფნა უკვე მაგიჟებდა და გადავწყვიტე დედასთვის და მამასთვის რაღაც მეთქვა და ორივე დავიჯინე გვერდით და დავუწყე

არჩევანი (თავი 5)

ტელეფონით ხელში გათიშულს ორი წუთით მაცლიან გოგონები, მერე კი ერთდროულად იწყებენ ქოთქოთს და მილიონი კითხვის დასმას. - ვინ იყო და რაო?- მეკითხება ნანუკა. - გოგო თორნიკემ დაგირეკა ახლა შენ?- ალმაცერად შემომყურებს ლენა. - მომავალი ბოსი იყო გოგო?- ახლა

ნოემბრის 13 (თავი 3)

"ცოლი არ მყავს და არც უნდა მყოლოდა!" -ფრაზა რომელმაც იმაზე უფრო მეტად დამაბნია ვიდრე წარმოვიდგენდი. ჩემი არეულ-დარეული ფიქრები კიდევ უფრო ამირია.. თითქოს ჩაახშო და ზემოდან რაღაც შავი ფარდა გადააკრა, რომელსაც ვერ ვწვდები. უფროსწორად დემეტრე არ

სიმპათიური სტუმარი ( 11 თავი)

ორი დღე გავიდა ჩემი და გაბროს შეხვედრის შემდეგ. გუშინ ისევ შევხვდი. როცა ჩემთანაა მეჩვენება რომ სინდისის გრძნობა აწუხებს. მუდამ ჩაფიქრებულია. პრობლემები აქვს, ეს ვიცი მაგრამ რა პრობლემები-ეს არა. მინდა დავეხმარო. რამოდენიმეჯერ ვკითხე რა აწუხებდა,

ბიჭი ჩიხიდან !!!(თავი 5)

გაკვირვებული ვუყურებ. მართლა ვერ ვხვდები აქ რა უნდა, ან მე რას დამდევს. მაინც მეღიმება, ისეთი გამომეტყველება აქვს თითქოს ყველაზე დიდი ცოდვა ჩამედინოს, რითიც მას გული დავწყვიტე. მერე მიღიმის და კარს მიღებს. ღმერთო ჩემო მისგან ასეთ ჯელტმენობას

სადღაც შორს... მთებში თავი 14

თამუნა სამზარეულოში მაროს ეხმარებოდა საჭმელების მომზადებაში, როცა ეზოდან მანქანის ხმა მოესმა. იფიქრა სოფო დაბრუნდაო და გარეთ არ გამოსულა. მეგობარს ელოდა. ისედაც შემოვიდოდა სოფო მათთან. რატომ დაეკარგა დრო. საქმიანოდა განაგრძო და თან ღიღინებდა.