ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 16)

დილიდან შემოაღეს პალატის კარები თეომ და ეთომ. -დროოზეეე გაიღვიძე და იმღერეე ჩემო ცხოვრეებააა(თეო) -გაჩუმდიი. კოტეს ძინავს-ქეთამ თავზე დაიფარა საბანი და ბალიში დაიდ

როცა გიყვარს...(მეშვიდე თავი)

მალე წავიდა კოსტა მე კი ჩემს ოთახში შევედი, მალე შემომივარდა ნინი -გოგო შენ სულ გააფრინე ხო? -რა გინდა ნინი? -რა რა მინდა გოგო ვის მიყვები ცოლად? -კოსტას -ხო კოსტას, რომელსაც არ უყვარხარ -შევუყვარდები -კარგი რა ტაისია მომავლას და თავს ნუ იღოპავ ხო

წყლისფერი შემოდგომა (თავი I)

და მაინც, ყველაზე მეტად მძულდნენ ისინი. უდანაშაულო ხალხი ჩემს დანაშაულით სავსე ცხოვრებაში. ამაცახცახა,ცივმა ოფლმა დამასხა და ვერც ვიაზრებდი ისე მივშტერებოდი აქამდე ნაცნობ სილუეტს,და კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი იმაში,რომ ჩემი თავი ამ ხალხზე მეტად

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 15)

ბანკეტის ჩატარება ბავშვებმა ბათუმში გადაწყვიტეს. ქეთამ მანქანა გასაყიდად გაამზადა. მაგრამ ჯერ ბათუმში მიყავდა ეთო, თეო, ლუკა და სანდრო.

ბედის საჩუქარი თავი 6

რამდენიმე დღემ განვლო რაც სანდროს ოჯახში ვიყავი, თავს უხერხულად ვგრძნობდი, მიუხედავად იმისა რომ ყველანი ცდილობდნენ თავი უცხოდ არ მეგრძნო. მინდოდა ჩემს სახლში, ჩემს საქმეს დავბრუნებოდი მაგრამ ეკასგან გავიგე რომ ნიკა გამწარებული მეძებდა და კიდევ

ცისფერი და მწვანე (თავი 2)

-ირაკლი, ეს ყველაფერი ძალიან ლამაზია და მადლობ, მაგრამ რატომ მე? დღეს გამიცანი და უკვე ეს ყველაფერი.. როგორ გითხრა, არ მესმის.. -ჰო ვიცი მართალი ხარ, მაპატიე.. უბრალოდ დღეს ჩემი ძმის დაბადების დღეა. 16ის გახდებოდა და მინდოდა აქ მოსვლა. შენ რატომ

სიყვარულის მაძიებელი თავი 2

ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა.უცნობი ნომერი. -გისმენთ-ვუპასუხე ტელეფონს. -გამარჯობათ,ლიზას ვესაუბრები?- გაისმა მონოტონური ბოხი ხმა. -დიახ და თქვენ ვინ ბრძანდებით?- ვიკითხე გაკვირვებულმა. -მე ნიკოლიზის ადვოკატი ვარ. ანდერძის თაობაზე გირეკავთ. -მას რა

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 14)

გავიდა 1წელი, ქეთამ სკოლა დაამთავრა კოტემ კი უნივერსიტეტი. ორივემ საკუთარ კარიერაზე დაიწყო ფიქრი. კოტეს ბიზნესმენობა უნდოდა ხოლო ქეთა კი ურთიერთობებზე აბარებდა. გამოცდების დრო იყო.

სასურველი (თავი 1 და 3) დასასრული

ოცამდე ვითვლი ნელადა საკეტს ვატრიალებ. ოთახში ვიჭყიტები იქ კი არავინაა. რაღაც უცნაური შეგრძნება მიპყრობს და ადგილზე ვტრიალებ. სად მინახავს ეს ოთახი კიდევ? ვეკითხები საკუთარ თავს მაგრამ პასუხი არ მაქვს. ღმერთო რატო მეცნობა? საწოლის ბრას ვაკვირდები და

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 13)

კოტე ქეთას ზემოთ აყვა. -არა მართლა ქეთ, დავიღალე. ამიხსნი რატო იქცევი ესე? მე არ გითხარი რო ავუხსნი თქო -შენ აქ ხარ? მე მეგონა წახვედი -ქეთა. ნუ მეთამაშები ეს ჩემთვის თამაში არაა ქეთა კარადაში ტანსაცმელს ალაგებდა, კოტემ ხელი დაავლო დ