სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 11

-ეხლა რა უნდა ქნა? ორსულად ვარ, კარგი რაა. რა დროს ბავშვი იყო. ძალიან კი მიხარია მაგრამ თოკოს როგორ უნდა ვუთხრა? -არ ვიცი, თოკო ჩამოვა და ვეტყვი. ალბათ გაბრაზდება მაგრამ რა ვქნა? მე არც აბორტს ვაპირებ და არც ამ ბავშვის გაჩენას. თუ დავფეხმძიმდი

one thing (თავი 7,8,9,10,11)

მოყოლას განაგრძობს ნაილი: -მემგონი მოვახერხეთ რაღაც..(ლუი) -ხოო.. კარგად გაერთო(ლიამი) -და იმედია არარ დაგვცოფავს ხოლმე..(ზეინი) -არამგონია.. ახლა ცუდ ხასიატზე იქნება(ჰარი) -რატო?.. რა ჭირს?(მე) -რარაცა დაქალია ცუდად და...(ჰარი) -აააა(ლუი)

სიკვდილამდე 33 წუთით ადრე (თავი მეორე)

-ნუტირი პასუხს ვერ ვცემ მე ხომ გაუაზრებლად მჭირს ის რაც მჭირს .უფრო და უფრო ვუჭერ ხელს ხელზე მეშინია ,რომ არ წავიდეს . -მე აქ ვარ , ოღონდ ნუ ტირი

სევდისფერი ცისარტყელა თავი 6

მომდევნო დღეები სიყვარულით იყო სავსე, თითქმის სულ ერთად ვიყავით, ვიცინოდით, ვმხიარულობდით და ვგეგმავდით, როგორ გავზრდიდით პატარას. ირაკლი ისე შეიცვალა, გაოცებას ვერ ვმალავდი, ფაიფურის თოჯინასავით მივლიდა, ცივ ნიავს არ მაკარებდა. ჩემს ბედნიერებას

უთქმელი სიტყვები (თავი 3)

- ზურა ცოტა გაიწიე ვერ ვეტევი? გააპროტესტა ლილემ - გოგო ნუ წრიალებ და ნუ მაწუხებ, ძილი მინდა. - პატარა ადგილია და ვერ ვისვენებ, თან ვინმესთან ძილს არ ვარ მიჩვეული - რომ გათხოვდები მერე შენ ქმარს ეტყვი არ ვარ ვინმესთან ძილს მიჩვეულიო?

ვაჩე ვიბლიანი თავი 12

-ვაიმეეეე მეწვიიიის - მორთო ყვირილი პირსახოც შემოხვეულმა ნატალიამ -რაგჭირს? - დაფეთენებული შევარდა ახალგაღვიძებული ალექსანდრე სააბაზანოში - ვაიმე რა გისვია სახეზე ნატალია - შეეშინდა მოულოდნელად ვაჩე ვიბლიანი თავი 12

რა უნდა გავაკეთოთ, რომ დიდი ხნით შევაყვაროთ თავი ამა, თუ იმ

ადამიანებს მათი ზოდიაქოს ნიშნიდან გამომდინარე სხვადასხვა ფსიქოლოგიური მახასიათებლები გააჩნდიათ. აქვთ ნაკლი და აქვთ ღირსებები. ხოლო პარტნიორის მხრიდან ჩვენი ნაკლის გამუდმებით აფიშირებს და დემონსტრატულ მოთხოვნას გადავკეთდეთ ხშირად მივყაროთ ხოლმე

უთქმელი სიტყვები (თავი 1)

იცი რა არ მემსის, აქ რომ ვიყავი საერთოდ არ მენახებოდა, სახლიც კი გააყიდინა მშობლებს და გადავიდა. არ მესმის რატომ იქცეოდა ესე, როცა წავედი გადაირია მაგრამ აქ რომ ვიყავი დღეები ვერ ვნახულობდი, უბრალოდ შორიდანაც ვერ ვხედავდი.

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეთერთმეტე თავი)

ერთი კვირა გიოს სკოლაში მივყავდი და გაკვეთილების ბოლოს მაკითხავდა, სახლში მივყავდი და თვითონ ისევ სამსახურში ბრუნდებოდა. რაც სკოლაში დავბრუნდი მთლიანად სწავლაზე ვიყავი კონცენტრირებული. ვცდილობდი როგორც ახალი ისე გამოტოვებული მასალა მესწავლა.

ვაჩე ვიბლიანი თავი 8

-შეიძლება ძალიან სულელად ჩამთვალო, მაგრამ რაც მოხდა მაგის მერე არმინდა უბრალოდ ურთიერთობა გაგვიფუჭდეს -მსგავსი არაფერი მიფიქრია, ბოლოს და ბოლო ქმრად ჩემი აღიარება არ იკადრე, ქვეყანა ხო არ დაქცეულა -მკლავდა მისი ირონია