სიყვარული და ტკივილი (18თავი)

-რაა? ნიკა? მოიცა ნიკა... ჩემი საუკეთსო ძმაკაცი? თიკო შენ რა მეხუმრები? -არ სანდრო რა გეხუმრები? მართლა გეუბნები. მეც გავოცდი გუშინ რომ მითხრა ნიკა მიყვარსო, მაგრამ რა უნდა მეთქვა. შენზე თქმა ნამდვილად არ მინდოდა. ვიცოდი რომ გადაირეოდი, მაგრამ მეტი

Different. (თავი მეორე) +18

თვალები გავახილე და ნელ-ნელა წამოვდექი. პირდაპირ სააბაზანოსკენ წავედი. დღეს არანაირი საქმე არ მაქვს. ალბათ საღამოს წავალ კლუბში და გავერთობი. ან შერს დავურეკავ და რაღაცას მოვახერხებთ.

Different. (თავი პირველი) +18

-მოიცა თქვენ რა რბოლაში მონაწილეობთ?-ვკითხე მათ. მაგრამ ეს არ გამკვირვებია. მეც ხომ იგივეს ვაკეთებ. ორივეს ყურადრება მე მივიქციე. -ხშირად-მოკლედ მომიჭრა ლიამმა. მაინც არ მესმის როგორ ვერ ვნახე ისინი ერთხელ მაინც. -ძალიან კარგია. მეც -ვუთხარი მათ და

ტყუპისცალი (თავი1)

-ახლა მივლინებაშია და ერთ კვირაში ჩამოვა,ისე მასთან ამ ყველაფრის თქმა არც ისე მარტივი იქნება,ამიტომ რამე უნდა მოვიფიქროთ -მართალი ხარ ძალიან პრინციპულია კაწია-დიდი სიყავრული იგრძნობოდა მის ნატქვამში -მოიცა მამა შენ ის დღემდა გიყვარსს?ეჭვის ტავლით

შევაბიჯე პარალერურ სამყაროში. თავი 3

სონა: რა იყო გოგო, რა ფეთიანივით მელაპარაკე? სიმართლე რომ გითხრა, შენს ზარს არ ველოდი... აბა, მითხარი რა დაგემართა, რატომ ტრი ამ შუაღამისას? პანდორა: ძალიან ცუდად ვგრძნობ თავს. ხმამაღლა მინდა ვიტირო. სონა: მოხდა რამე?

მარიანა (თავი 4)

გამომეღვიძა, ჯერაც ცრემლიანი მქონდა თვალები.. ნეტავ სულ არ გამეღვიძა როგორმტანჯავს ეს ტკივილი. მისაგებსჰი გავედი,არა კი არ გავედი გავლასლასდი ტკივილისგან დასუსტებული. -გაიღვიძე?_მოდი დაჯექი,თავი ხელსში აიყვანე გთხოვ (რუსკა)

სიყვარული და ტკივილი (17თავი)

-კი მაგრამ იქნებ არც უყვარს სანდრო, მაინც ძმაა და რანაირად უნდა უყვარდეს. ღმერთო ჩემო რა საშინელებაა. ეხლა მართლაც უნდა დავაკვირდე უყვარს თუ არა სანდრო და შემდეგ თქმაც მომიწევს, მაგრამ შევძლებ კი მაგის თქმას? სანდროს რომ ვუთხრა და მერე მასაც

საღამო მშვიდობის, ბედნიერებავ (თავი2)

რაჭაში თუ არ ხართ ნამყოფი გეტყვით,რომ ძალიან ლამაზი ადგილია.ერთელ მაინც უნდა ჩახვიდეთ ,რომ თქვენ თვითონ შეიგრძნოთ ეს სილამაზე.განიცადოთ ის რასაც მე ეხლა ვგრძნობ…მივაბიჯებ სოფლის შარაზე.გოგონები რაღაცას ჰყვებიან.იცინიან.მეც ვიცინი,თუმცა არ

ნიუ ორკდან თბილისში (თავი2)

ხვალ პირველად უნდა წავსულიყავი ახალ სკოლაში,საერთოდ არ ვცოდი როგორ შევეგუებოდი აქაურ ბავშვებს,მასწავლებლებს.ერთი კვირაა რაც აქ ვარ და უკვე პროტესტი გამიჩნდა ყველაფრის მიმართ საერთოდ და ორგანულად ვეღარ ვიტან თბილისს,აქ ყოფნის ყველა წუთს უფრო და უფრო

ნიუ ორკდან თბილისში (თავი2)

ხვალ პირველად უნდა წავსულიყავი ახალ სკოლაში,საერთოდ არ ვცოდი როგორ შევეგუებოდი აქაურ ბავშვებს,მასწავლებლებს.ერთი კვირაა რაც აქ ვარ და უკვე პროტესტი გამიჩნდა ყველაფრის მიმართ საერთოდ და ორგანულად ვეღარ ვიტან თბილისს,აქ ყოფნის ყველა წუთს უფრო და უფრო