ურჩხული შემიყვარდა (თავი2)

დილით ადრე გამეღვიძა საათს რომ შევხედე ჯერ შვიდისნახევარი სპორტულები ჩავიცვი და ვარჯიში გადავწყვიტე ბევრი ვირბინე სახლში რომ დავბრუნდი რვისნახევარი იყო სწრაფად მოვწესრიგდი სააბაზანოში შევედი ჩავიცვი და ამ დროს თორნიკეც შემოვიდა მანქანებში

შეცდომა II თავი

_9საათზე მზად იყავი ნატუკა, გამოგივლი _ არც კი შეუხედავს ისე მიუგდო სიტყვა ალექსანდრემ, რომელსაც თვალები უცნაურად უელავდა _არა! არა! ამას ვერ მაიძულებ, უსამართლობაა ! _ მტკიცედ წარმოთქვა ნატუკამ _იძულება არა, მოდი ამას საქმიანი წინადადება დავარქვათ_

სიყვარული თუ შურისძიება?(მეთექვსმეტე თავი)

მაშინვე გარეთ გავვარდი და ექიმს დავუძახე. ექიმი და ექთნები პალატაში შევარდნენ. ექთანმა პულსაცია გაუსინჯა და თქვა რომ პულსი ეცემოდა. ექიმმა მაშინვე ელექტრო შოკი მოითხოვა. პულსაცია მაინც დაბალი იყო, გული ძალიან სწრაფად მიცემდა, მეშინოდა მისი

ო, ეს ბედისწერა 2 თავი

შაბათ დილით, ორი ახალგაზრდა მამაკაცი ნება-ნება მისეირნობდა ბათუმის ბულვარში. ასე, ოცდახუთი-ოცდარვა წლისანი თუ იქნებოდნენ. ორივე სიმპათიური გახლდათ. ერთს, შედარებით მაღალს, ძალიან თავდაჯერებული ადამიანის გამოხედვა რომ ჰქონდა, მხარზე გიტარა

გამოცდა (თავი 2)

ერთხელაც ჩვენმა ყოველ კვირეულმა ჩხუბმა და კამათმა საჭიროზე მეტად სერიოზული სახე მიიღო. ძალიან ვაწყენინეთ და ვატკინეთ ერთმანეთს გული. ბოლომდეც ვერ ვაპატიეთ და გაურკვევლობაში გამოვეკიდეთ. არ იფიქროთ მხოლოდ მე ვიყო ოჯახში ამრევი. არც ჩემი ქმარია მამა

ლამაზი გრძნობა (თავი 6)

ბიძაშვილ მამიდაშვილი უჯვე იქ იყო. - იმედია კიდევ გაგახსენდები?_მოწყინა მაიკმა. - მე შენ ყოველთვის მახსოვხარ. - დამირეკე. - კარგი დაგირეკავ._გადაკოცნა და მანქანიდან გადმოვიდა. - კარგად სიხ _გაეკრიჭა გოგო.

ყველაფერს აქვს დასასრული 9 თავი

ედი ერთი წუთი ნაპირზე გავიდეთ გთხოვ ჩავჩურჩულე ედის ყურში ისიც ელვის სისწრაფით მოტრიალდადა ნაპირზე გავედით სპენს კარგად ხარ? კი უბრალოდ კაბა დამიძიმდა და გავიძრობ-გავიცინე სპენსერ მე კინაღამ გული გამისკდა

მინდა მიყვარდე 4 თავი

თვალები მაგრად მქონდა დახუჭული და ვცდილობდი იმის გაანალიზებას რაც ჩემს თავს ხდებოდა.მთელი სხეული სიმივით მქონდა დაჭიმული და ნერვიულობისგან ცივი ოფლი მასხამდა.ნახევრად შიშველი ვიწექი სრულიად უცხო კაცის გვერდით.უაზროდ გავიბრძოლე თუმცა ძვრაც ვერ

შეცდომა I თავი

ზამთრის სუსხიანი და ცივი საღამო იყო. ქუჩებში, როგორც ყოველთვის წელიწადის ამ დროს, სიმარტოვე და სიცივე დანავარდობდა. უსიამოვნოდ უსიცოცხლო და ცხვირაწითლებული სახეები მიიჩქაროდნენ სამსახურში, უნივერსიტეტებში, მეგობრებთან ,ან სულაც სახლში, ზოგს

I ____ You (თავი მერვე)

სანდრო ვერ იაზრებდა რა მოისმინა იმ დღეს. უკან რომ ბრუნდებოდნენ მანქანაში თავი ისე ეჭირა თითქოს არც დაულევია. გუგას ისიც კი უთხრა ცოტა ნელა ატარე მანქანაო. სახლში როცა მივიდა ვერავინ შეატყო რომ ნასვამი იყო. თათიას მიაშტერდა ორი წუთი..მისი კაბა ეცნო..