ისევ შემიყვარე... თავი (25) ნაწილი (2)

რაც თავს გადამხდა სრული ჯოჯოხეთი იყო,მე თამამდ შემეძლია ვთქვა რომ სიყვარულის ჯოჯოხეთი გამოვიარე.ეს არ იყო უბრალოდ სიყვარულისგან მოყენებული ტკივილი და იარები,ეს იყო რაღაც უფრო მეტი,იმდენად დიდი რამ რამაც ძალიან ბევრი რამ მასწავლა და ბევრ რამეზეც

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 14)

-ხო სწორად მიხვდი დადუშ,ნინო ჩემი ცოლია,იმ დღიდან რაც აქ დაიწყო მუშაობა,ასე რომ ის სხვას ვერასდროს გაყვება ცოლად და ზუსტად ქორწილის დღეს გაიგებს ამ ყოველივეს ისიც და მისი აკოც!.... და წარუდგება საზოგადოებას ისე,როგორც ჩემი ცოლი და არა იმ ვირაც

ჩემი მცველი (თავი 2 )

ეესეც მეორე თავი იმედია მოგეწონებათ არ დაგავიწყდეთ თქვენი აზრის დაფიქსირება <3პირველი სექტემბერი. აკადემიაში პირველი დღე იყო და შესაბამისი სამოსი უნდა შემერჩია. შავი SkinnyJeans, ლურჯი ზედა, ტყავის შავი კურტკა და შავი მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი

მერამდენედ მეჯახები? (4 თავი)

-გიუნა.. როგორ ხარ? - ყელზე ჩამოეკოწიალა ვიღაც გოგო.. -არამიშავს ლანა შენ?-ამრეზით გაუღიმა, ნინა კიდევ იდგა გაავებული.. ცოტაც და მოკლავდა იმ გოგოს. -კარგად.. აუ მომენატრე, რამდენი ხანია არ მინახიხარ - ტუჩები გაბერა და „გაბუტული გოგოს“ იმიტაცია

მოიცა ... სერიოზულად? (თავი 7)

გარჩენენ და კოცნას გეხვეწებიან მეც ეგეთი ვარ? იოცნებე გაბრიელ,იოცნებე მე შენ რომ კოცნა გთხოვო,ანდაც დილის ინციდენტი გაპატიო.არ მიცნობ საერთოდ,არ იცი არაფერი ჩემზე,საერთოდ არაფერი .. არ ვგავარ მე სხვებს - დადარდიანებული ხმა ძლიერ ჩაეხლიჩა - არავის არ

სასჯელი (თავი 2)

თვალები სწრაფად მიწყლიანდებოდა და ვფიქრობდი, რა გამეკეთებინა რომ გადავრჩენილიყავი.. ყველა გასასვლელი ჩაკეტილი იყო, იქვე უბრალოდ ვიდექი და ველოდებოდი რომ რამე, ან ვინმე გადამარჩენდა..

მკურნალი ცრემლები 14თავი (დასასრული)

-შენ ხარ ჩემი ჭკვიანი-მითხრა,როცა საუბარს მოვრჩი.დაბნეული ვიდექი და თვალებში ვუყრებდი,ნიკას საოცრად თბილი და გამჭოლი მზერა ტანზე ეკალს მაყრიდა და რეალობისგან მწყვეტდა.მე ახლა ჩემს ძველ რუტინას გამოვემშვიდობე და სრულიად თავისუფალი ვიდექი მის წინ და

ტკბილი ისტორია თავი 3

დილით ძალუან კარგ ხასიათზე გავიღვიძე წყალი გადავივლე ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი როგორც ყოველთვის მამა და ცოტნე სადილობდნენ დედა კი საქმიანობდა (მე) დილამშციდობის, დე ყავას დამისხამ (დედა)დილამშვიდობის დაგისხამ აბა რასვიზამ შვილო (ცოტნე) რამაგარ

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 9)

11 საათამდე ისევ არ გამოჩნდა ანი. ვერ მოვითმინე ამიტომ, დასალევად წასვლას საავადმყოფოში წასვლა ვარჩიე, 1 საათი ველოდებოდი მანქანაში, დარეკვაც არ მინდოდა, მესმოდა რომ დაკავებული იყო, მერე გადავედი და ანისთვის განკუთვნილი ოთახისკენ წავედი. მის

ეშმაკი და ანგელოზი მეჩვიდმეტე თავი

ყველანი მისაღებში ვისხედით და დღის გეგმებს განვიხილავდით. -აუ დღეს დავისვენოთ და ხვალ დაგათვალიერებთ სვანეთს მოსულა?.(დემე) -ხო კაი ჩვენც დაღლილები ვართ.(ნინი) -მოდით რაამე ფილლმს ვუყუროთ.(ქეთი) -საშინელებას.იმწუთასვე წამოიყვირა ლევანიმ. -აუ მერე