ნაკვალევი მეორე ნაწილი (10 თავი)

- თუ სწორად მივხვდი დახმარებაზე გვეთანხმები? - ეღიმება დიმკას.- თქვენთან კამათი შეუძლებელია. მე რომც არ ჩავერიო, ჩემი გადარეული მამიდაშვილის ხასიათი, რომ ვიცი, მარტო დაიწყებს მათთან დამაკავშირებელი ძაფის ძიებას.-ასეც ვიცოდი

სექსუალური მე (თავი 4)

-კარგი,მაინც არავინ მელოდება სახლში..-ვიღიმი სევდანარევად და ადგილს ვიკავებ-სხვანაირი წარმომედგინე. -მაინც როგორი? -არ ვიცი,მაგრამ ასეთიც არა. -კარგი.გინდა ზემოთ ავიდეთ ბუხართან. მივყვები და ხალიჩაზე ვჯდები,ისიც გვერდით მიჯდება და ცეცხლს უყურებს.

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 1)

ცხოვრება ერთი დიდი მოულოდნელობაა,როცა არ ელი მაშინ შემოტრიაალდება შენსკენ და დაიწყებს შენი მიმართულებით სწაფ,მშფოთვარე და მღელვარე დინებას,მაგრამ საინტერესოა მოგიტანს კი ეს დინება ადამიანს რაიმე სასიკეთოს?! თუმცა შესაძლოა ცოტახნით გაგაბედნიეროს

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (თავი 4)

როგორც იქნა ზარმა დაირეკა. რაც მალე შემოვა სტუმარი, მით მალე წავა და მეც მით მალე დავკავდები ჩვეული პროცესით. ირაკლი წავიდა კი არა გავარდა კარის გასაღებად, კარები კინაღამ გამოგლიჯა. მდივანზე მჯდომარემ სახელი გავიგონე, ირაკლიმ ნიკა ახსენა.

ანგელოზები ფრენისთვის თავი II

- დიდი ხანია გეძებ.. - რატო ?- არიცი ?- არა- არ გითხრა მარიამმა?- რა უნდა ეთქვა?- გუშინ გეძებდი , სახლში ვიყავი შენთან და არ იყავი მერე დედაშენმა ეხლა გავიდაო და მერე კიდე მარიამმაც აღიარა რო თვითონ გაგიყვანა! - უბრალოდ შეხვედრა მთხოვა

სანდრო ფილფანის საკუთრება (1 თავი)

ბოლოს ისევ მამაკაცის ირონიულმა ჩაცინებამ მოიყვანა გონს და ჭარხალივით აწითლდა, როცა გაიზრა თუ როგორ ხარბად აკვირდებოდა ბიჭის იდეალურ სხეულს.-დიდხანს უნდა მიყურო საყვარელო ეგრე? - მამაკაცის ბოხმა ბარიტონმა დაარღვია სიჩუმე

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (9 თავი)

ტაქსს ვაჩარებთ და ვახოს მიერ ნახსენებ რესტორანში მივდივართ. არ ვიცი რას ველი ამ სტუმრობიდან. უბრალოდ მინდა ძველი მეგობარი მოვინახულო. რატომღაც იმედი მაქვს, რომ იქ ჩემი ტკივილის წამალს მივაგნებ. თითქოს გზა აბნეული ხსნას ვეძებდი და

როცა ქარია გარეთ (3 თავი)

დილით ადრე გამეღვიძა. სასწრაფოდ ჩავიცვი და ყავა დავასხი ფინჯანში. წიგნი ჩანთაში ჩავდე, შემდეგ აბაზანაში შევედი და მოვწესრიგდი. მზად რომ ვიყავი ყავაც გაგრილებული იყო. დავლიე, პალტო ჩავიცვი, ქუდი დავიხურე, ფეხსაცმელი მოვირგე და ჩანთა ხელში დავიჭირე.

Chocolate 10თავი

-გამატარებ?-ვეკითხები და ვუღიმი,ვუღიმი,მაგრამ ვგრძნობ მიჭირს,მიჭირს ცრემლების შეკავება.ხმას არ იღებს,მხოლოდ მიყურებს,დაჟინებით. -სარა-მისი თბილი ხმა მთელს სხეულზე მედება და მინდა მთელი ხმით ვიყვირო,როგორ მენატრება,როგორ მინდა მისი შეხება.-რაღაც უნდა

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 17-18 (დასასრული)

-მე ვარ პრობლემა?-გაოცებულმა შემომხედა და ჩასაცმელად ოთახში შევიდა,სადაც ჩემს ძმას ეძინა ხოლმე.უნდა ვაღიარო რომ რაღაცნაირი სიმშვიდე დამეუფლა მისი აქ ყოფნის მერე,აქამდეც მშვიდად ვიყავი,მაგრამ გაბრიელის მოსვლის შემდეგ ყველაფერი სხვანაირად